Alle inzendingen over natuur

Er woedt een woedende wind aan zee. Vraatzuchtige golfslag bijt op randen van betonplaten, die verweerd en smakeloos in het zilt rusten. Stormbrekers zullen de honger van de storm niet stillen. Een vloedgolf likt met gulzige tong en ontembare eetlust aan de troosteloze pier. En spuugt alleen het hoedje van de dame die naar een schuilplaats…

als we nu niet oogsten zullen we na de storm hongerig ondergronds worden gedwongen nemen we enkel de geur van een verdroomde zomer als herinnering mee…

De herfst kruipt door de kieren van de zomerlucht en vult de avonden met traag verlangen. Ik weet niet meer zo goed wat ik liefste wil: de helle zomerzon of 't tere en bescheiden blinken van het licht dat langzaam ondergaat en even nog blijft aarzelen of dit wel kan. De weemoed glanst me tegen in de ruiten van de overburen. Ze doen de…

-ode aan een viooltje- niet te geloven hoe jij in die smalle ruimte tussen twee plavuizen jezelf naar boven stuwt een schamele plek in het zonlicht bevecht waar jij zo fragiel als je bent de kunst van overleven verstaat waarom je hier elk jaar weet te ontluiken, zo trouw je stekje vindt zolang de zomer duurt zo sierlijk…

sapstroom van kracht in wortel geboren verlangen naar licht ontvouwt blad uit tak reikt naar de hemel geeft huis aan vogel…

horizon, horizon vlakland vlakland, vlakland horizon hemel, horizon vlakland stilte, stilte, rust ssssssssssstttttt de wind zingt tussendoor mijn boord en hals jouw stem horizon, hemel vlakland…

In een Limburgs landschap sta ik stil en verwonder mij Hier, in de uitgestrekte velden voel ik rust dat maakt mij vrij De wereld stopt voor heel even Een rust die diep in mijn ziel kerft Geluiden zweven gewichtloos weg Het is de stilte die hier rondzwerft Dit moment schilder ik in woorden gevangen in deze totale sereenheid Niets dan alleen…

Als jij maagd dan eindelijk aan de augustusvolle hemel straalt in een zacht kwartier wordt mijn bek ontwapend vinden mijn dromen ogen om beelden aan te haken. Te sluimeren in dit licht van luisterrijke levenslust vernieuwt versleten krachten doet alle zinnen zinderen laat mij weer leeuw zijn en al mijn sterren schitteren.…

wonderbaarlijke nachtshow vervat in donker decor lichtend sterrenspektakel schuift voorbij zeer slow ronde koepelvormige kosmos perfecte circussfeer met centrale dierenriem verborgen in flonkerend bos…

een vrolijk vogeltje zat te zingen in de heg tussen violenbed en rozenstruiken nooit vergeet ik nog de klanken en het ruiken van die dagen dauwend langs de luiken zo dodelijk onthegt teert zij nu langzaam weg…

Vlinders sterven Storten in het water Die niet naar karkassen Maar bloemen ruikt De zee gevoed Door schepselen Mooi als engelen Schreeuwt in wanhoop Witte schuimkoppen razen en bulderen Terugwaarts Omarmt alles in zijn koele woede Berusting Gadegeslagen door Vliegende creaturen Die aan de hemel Zijn getijde volgen Verworden…

van verre kwamen zij afgerold de verkoeling brengende wolken Donar bemoeide er zich zelf mee sloeg met zijn hamer de bliksem de regen spoelde alles schoon bracht soelaas voor het gras nam het stof mee van de straten maakte schoonmaak in een vlaag klank en lichtspel kwam wat vroeg net na de middag het was nog dag liever onweer als de avond…

Een golvend gat van niets dan water Doemt klotsend op achter dichte mist Ik zal denken aan dit beeld als later Ons land door de zee verzwolgen is.…

lopend door de duinen de schuimkoppen ruikend van een steeds woester wordende zee zie ik de lucht gejaagd kleuren oorverdovend zwart gezandstraald weggeblazen door storm en krijsende meeuwen kom ik thuis weer langzaam tot rust alleen m’ n stoppelkoppie is nog wat zoutig en verward…

Toen de haas op het gras Zijn vijand de schildpad voorbij ging, Ging de haas even rusten op de hei, Maar was zo bezig dat hij verloor…

Glooiend, Heuvelachtig Landschap. Van dode hoek Tot stille bron. Heide dat aan de enkels jeukt En zand dat in de schoenen kruipt. Fiets de trappers rond Naar het volgende terras. Waar de koffie lauw En de salade warm Naast een pakje peuken wacht. Gedeelde smart Blijft gedeelde smart. Zo ook de zadelpijn. Lucht van dennen En parelnat…

Als aan een rood met goud omrande hemel de zon langzaam onder gaat en haast verscholen achter een een wolkje al een sikkelmaantje staat. Als in het bos de nacht zijn eerste rechten claimt en het daglicht bij de laatste bomen al haastig afscheid neemt, als de allerlaatste zonnestralen over het water zweven, zo dat de nog steeds schitterende…

dit slordig vuilgeel hoopje veren, zwartgevlekte vlerkjes, kraaloogjes diep glanzend als zwart robijn, het weegt zo'n 25 gram, en het fladdert angstig heen en weer, tegen dubbelglas - pats - dubbelglas, laat veer na veertje vallen, mijn kleine bezoeker blijft nuchter, trotseert paniek en gefladder, hij pakt de witte kussensloop; en besluipt…

Oevergenesteld met voeten die spitterspatter het wateroppervlak uiteen laten springen in flonkerende druppels een boerenzwaluw scheert voorbij de rode roos klapt voor het koor der blauwe bloemen madeliefjes lachen in de wind omarmd door grassen en bloemen botergeel zwartpootsoldaatjes bevrijen elkaar en het koninginnekruid…

dat natuur zo mooi is - sneeuwklokjes brekend door half bevroren aarde, blauwe eitjes glanzend in het nestje dat vlindertjes zo kleurig fladderen, lammetjes zo teer op poten staan dat het klopt en oké is – praat ons er niet van mama kraai voert pas uitgevlogen meesjes aan haar kroost, cheeta vilt antiloopje tergend traag om zijn…

Ooit raakten groenen het blauw van de einder stonden bonte koeien en wollige schapen als gepoot in de grond omgeven door kwakende sloten waarin plomp en zwanenkruid welig tierden het mooiste onkruid de bermen sierde daar is natuur verstomd het uitzicht is versteend door huizenblokken stoepen en straten door horizonnen verlaten en mijn…

strakwuivend stond je daar je eigenwijze lijffie geel en groen je stond er echt heel stoer te doen Als een krijger, pal en voor zessen klaar je voet had je stevig in de grond geplant het gaf je een gevoel van “kom maar op” grimmig was je blik… woestig je scheve kop je ene blad vooruit… als een gebalde hand Naderend de witte onstuitbare…

'k Zag een blauwe vlinder op een grasberm rode klaver akkerkool 't vlasbekje dove netel smalle en ruige weegbree 'k zag er wilde peen…

De zon schijnt zijn mooiste stralen te willen delen met een prachtige helling van het bergmassief, dat bedekt met alpenroos en een verdwaalde madelief een aanblik biedt om het oog te strelen. Verderop slingeren paden zich als als grote lussen om de hoge en majestueuze wanden, terwijl hun toppen en met sneeuw bedekte wanden de hemel bijna kussen…

een vrouw haalde dag'lijks water had twee kruiken aan haar juk eén was puntgaaf en stevig straalde kracht uit en geluk de ander lekte de helft per dag deed trouwe dienst maar was wel stuk de vrouw schepte steeds de kruiken vol en bracht ze stroomopwaarts naar haar hut op een dag had de gebarsten kruik een gesprek met de waterdrager-vrouw…

witgepluimde bloemen worden bezocht door bijen ze dansen onder de zon hun honingdans bloesems worden bevrucht als zij met stuifmeelklontjes heen en weer vliegen op weg naar nectar imkers blazen vergeefs rook naar slachtoffers van Varrao…

horizon in vizier lijkt nooit ver je komt er nooit gezichtsbedrog…

Buiten door het vrije veld en door beemd in frisse koelte of door de zon bruin gebrand trekkend zo vrij en blij door het vlakke land lichtelijk van ruimte en natuur ontheemd genietend in de wei van het grazend vee van alle dieren op het land groot of klein, tenminste als ze ergens op de wei nog zijn, met enig geluk zien we ook nog hert of ree…

De nacht strijdt met het ochtend gloren zonder dat ze ooit nog won, ook dit keer heeft ze al verloren want aan de kim is reeds de zon. Het licht trekt langzaam over velden waar zich nu nog dauw bevindt en tjilpende vogels, zij vermelden dat een nieuwe dag begint. De zon heeft nu haar hoogste punt bereikt en ook haar grootste kracht, de…

De dorre stilte van het hangend blad gestage starheid van kruin der populieren hol landschap door geen wind omvat waar somtijds toch de storm kan tieren in bulderend geweld en woest verweer tot alles vernietigend slopende krachten geeft zo ravage doet velen ’t harte zeer natuur buigt zich in zuchtende klachten kan ook het fluisteren in de…