Alle inzendingen over lightverse

Ze heeft een ander, zo'n baldadige jongeheer Die “slappe hap” van mij was ze al jaren zat Dat zei ze keihard tegen mij, de valse kat Het is zo achterbaks, gemeen, en doet zo zeer Totaal verslagen jank ik als een kind om haar Mijn lieve moeder staat me bij, gelukkig maar…

Als ik me al solidair verklaar met een club die vroeger simpelweg voor anker ging, maar nu op armen en benen, indianennamen, goeroes, schedels, totems brandt en daar waar plek is onder de oksels nog wat linten in knoeierige bomen hangt, verloren liefdes alsof het niets is wissend en die met heel die beeldenstormneurose zelden getuigt van authenticiteit…

ik zit hier maar te zitten luiheid druppelt samen met het zweet van mij af wat een absurde temperaturen voor mij is dit een straf ik verlang naar twintig graden blauwe lucht een zuchtje wind de zon die mij zacht toelacht mijn huid lichtbruin getint ik zie alleen maar grijs en regen valt met bakken neer subtropisch voelt…

De slinkse Antoniette ging er met Gepetto van tussen. Mijn vader legt mij niet meer op bed en ik doe het zonder zijn kussen. Ik mis zijn grijze kuif en kippige blik. Ik voel dan wel geen bloed in aders kloppen, maar het lot waarin ik mij nu schik doet zelfs van een pop de omloop stokken. Hier zit ik dan en overdenk mijn zonden. Ik heb…

Je gaat er met de bus of tram naar toe en volgt vandaar de richtingbordjes maar. Gebeurt het goed, kom je er met een kerst- gevoel of zoiets moois getroost vandaan. Het is heel erg naar maar ook weer niet zo erg. Bedenk bij onweerstaanbaar opkomend verdriet: Die hebben ze - mij hebben ze nog niet. -------------------------------------…

Toen ik jong was vroeg mijn vader: Wat wil jij worden, zoon President of ruimtevaarder Koningin of sperzieboon? Ik zei: Geachte vader, Ik voel niets voor dat soort vakken Want mijn ware roeping is: Aardappels bakken Ik was een slechte leerling Op de middelbare school Mijn hoofd bevat geen hersenen Maar een soort riool Ik ben nooit geslaagd…

bandiet, geteisem, lamstraal, schobbejak gepeupel, doerak, gluiperd, boerenpummel stuk onverlaat, kwajongen, mafkees, lummel jij klojo, vlegel, vlerk en labbekak geboefte, laaienlichter, klotenklapper ellendeling, rapaille, uilenbal gehaktbal, flapdrol, plurk, schavuit en kwal kwajongen, schijtluis, knuppel, oelewapper jandoedel, kwibus,…

ik had een prachtig vers bedacht zo licht en luchtig, als ’t maar kon ik schreef het midden in de nacht op een vergeten luchtballon wat tipsy van de calvados genoot ik na op mijn gazon wat was ik toch een luizenbos mijn versje vloog de kosmos in terwijl ik snurkte als een os door drank vergat ik elke zin hoe kon ik toch zo’n sukkel wezen…

Ik voel me een verliefde haan Het mikpunt van mijn adoreren Valt dit keer weer eens onder heren Het is, het is, het is een - zwaan Het is geleidelijk gegaan Ik had mij weten te bezeren Ik moest opnieuw het zwemmen leren Mijn mannetje weer kunnen staan Dat alles lukte wonderwel Ik zit weer lekker in mijn vel Hoe smaken mij weer kroos en…

POESKIE (1) We speelden samen pak me dan Ik had een muisje in mijn bek Mijn baasje reageerde gek Ik vatte er geen jota van Ik deed toch alles voor die man Bracht hem een offer en een snack Werd aangekeken met de nek Een blik die zomaar doden kan Mijn offer viel niet in de smaak En ik zocht naar een nieuwe prooi Een tweede die zelfs…

je hebt je verschuild achter jouw leugens met infantielen zonder eigen leven je hebt mij heimelijk besmuikt ik had het bijna opgegeven ik wens je jeuk en te korte armen ik gun je pukkels en een bult ik wens je schimmel tussen je tenen ik gun je verzuipen in jouw schuld…

De koek is op. De muisjes zijn bevroren. De boter ligt onneembaar in de vloot. Ik poog vergeefs een huivering te smoren: april betoont zich wreder dan begroot. Toch eet ik dankbaar mijn genadebrood en ben ik blij dat ik het ochtendgloren weer mag aanschouwen, en de buurthaan horen, en dat ik tot bestaan ben uitverkoren: een ander is zijn hele…

De koppen wil je niet tellen de tel gauw kwijtgeraakt Je hebt jezelf wijsgemaakt: ze zijn met ......velen Ze willen een stekje met je delen ter grootte van een postzegel waarop je niet met een ander maar met jezelf kunt dansen Een kuil willen graven een kasteel misschien niet voor een ander maar voor zichzelf…

Ze hadden een tafeltje-voor-2 gevonden, in de zon Toeschietelijk was het voorjaar niet te noemen Ze voerden met elkaar een goed gesprek Geen ditjes en datjes koetjes noch kalfjes Ze kregen trek een ober? kelner? had hen niet opgemerkt Zij voerde -zichtbaar- de boventoon Je las het af aan de beweging van de monden Hij…

Elke bloem heeft een speciale geur. De roos, tulp, margriet, narcis, leeuwebekje, heide, lelietje van dalen, klaproos, anjer, madeliefjes krokussen, de korenbloem. Niet allemaal ruiken ze lekker. Bij voorbeeld de anjer ruikt niet zo lekker als de roos. De lelie van dalen ruikt erg lekker. Veel en veel lekkerder dan de anjer. Dus…

Ik heb 800 Ferrari's En nog wat van dat spul Dankzij mijn verheven dichtkunst Waarmee ik m'n zakken vul Ik heb een bloedmooie vriendin Die zeer wellustig is Nee, ik mag niet klagen Toch is er 1 ding gruwelijk mis De mensheid leeft in vreugde Sinds ik rijmsels publiceer Als dank kreeg ik een appeltaart Van Onze-Lieve-Heer Toch tast ik…

Ze kijken hun ogen uit de gevels van de Leidse panden De levendigheid handel & wandel aan de grachten het verkeer Een dame & heer die voorzichtig oversteken een hond,uitgelaten Ze kijken hun ogen uit zullen er niet ...over praten Stilzwijgend aan de oude gracht waarin... bootjes op en neer.…

Van water spreken van water zingen van oever,wal of kant..... Ik ben van land en niet van water ben ook geen prater kan wel van water zingen: 'Ik heb je voor 't eerst ontmoet daar bij de waterkant'.…

Een kophaas, klaar met het gebolder op de hei Die schrok van schoten, jagers kwamen naderbij Hij hoorde ze van voor en achter en opzij Hij rook de penetrante hazewindengeur en kwam in het geweer, hij voelde de horreur Gehaast riep hij; er komen moordenaars, terreur! Dus haasjes rep je, allemaal het leger in!…

Zoals wij... bouwen ze hun nesten hun onderdak Niet laag bijdegronds nee,hoog en verre van droog Door een wak in de wolkenbrij verlicht zon hun doen en laten Ik kijk naar boven weet -bij God niet- waarover ze praten Zal,luidruchtig over legsel eitjes en jongen krijgen,kunnen zijn.…

Wat een gedonder! Ik ben een hypochonder Nooit is het leven licht Ik vrees dat ik dood neerval Voor het eind van dit G e d i + + +…

Mijn vader had een lang uur zitten zwijgen bij mijn bed. Toen hij zijn hoed had opgezet zei ik, nou, dit gesprek is makkelijk te resumeren. Nee, zei hij, nee toch niet, je moet het maar eens proberen. ------------------------------- uit: '111 Hopla's', 2014; (eerder in 'Beemdgras' 1968).…

zie, mijn versjes zijn om te vlaggen mijn haiku's zijn voor op je knie om mijn limericks mag je lachen om te huilen is mijn poëzie…

Ik werd vanochtend wakker Van allerlei geluiden Een feestelijk geloei De koeien zijn weer terug Uit het Zuiden Een nijlpaard op het dak Was een vrouwtje aan het lokken En overal weerklonk Het speels getik van eierstokken De lente is gekomen Terwijl iedereen nog sliep De lente is gekomen Hoor de vogels Tjiep tjiep tjiep Hoor de rollators…

Lof voor de teler die vergeten groente eer bewijst Die man verdient een lintje maar ik lust geen chichorei Daarnaast staan kleffe schorseneren ook niet op mijn lijst Geef mij maar boontjes op een bedje van gestoomde rijst En om het af te maken in de vaas een bosje prei…

mijn fantasie gaat op de loop als ik probeer te dichten realiteit verliest zijn weg het leven krijgt andere gezichten en maak ik dan een mooi gedicht waarin ik mezelf omschrijf voel ik me soms de Bergerac en ben een prachtig wijf…

Ik ben de wildgroei langs uw beukenhagen Ik ben de slinkse kruiper in uw gras Ik ben welhaast een onuitroeibaar ras Ik ben uw diepe smart, uw jammerklagen Ik blijf, al gaf u mij een giftig bad Uw immer toegenegen zevenblad…

ik zie peuters achter tralies het is slechts de dependance van kinderopvang 'jong dynamisch' maar goddank de schijn bedriegt ook al ogen ze wat bang hier krijgt niemand levenslang…

kent u het euforische gevoel na het voltooien van een gedicht en dat dan na het herlezen blijkt dat wat op het eerste gezicht zo geweldig geschreven leek tot uw grote ontsteltenis niet meer dan een klote schrijfsel is…

Ik had mij verstopt in de wasmachine Want m'n schoonmoeder was op visite Ik riep om genade Zij zette hem aan Had ik die wurgslang Maar niet in haar tas gedaan!…