Alle inzendingen over vrouwen

Ze draagt haar borsten up-to-date als wou ze zeggen zijn ze niet lekker…

Ik trof een onbekende vrouw zij las mijn meisjesnaam, vroeg naar mijn moeder die zij nooit zou vergeten ze schreef een lied ooit in haar poeziealbum ik wilde weten welk toen zij de woorden doorgaf voor de telefoon werd ik ten diepst geroerd alsof een stem van boven mij trof door deze vrouw “een rijke schat van wijsheid schonk God ons…

(voor Monique Methorst) Ik ken je slechts van je gedichten en van enkele foto's, roofdiervrouw, poëtische kanjer, lustige uitdaagster, ik sluip inderdaad door de duistere nacht op zoek naar wilde erotiek, ik weet inmiddels dat allen dat doen, ook overdag. Jij tijgerin, ik tijger. Jij Jane, ik Tarzan. Ik wil je gespannen huid graag strelen…

Ik kan het nu wel zeggen zei ze zacht hoe op een dag ze boven wilde kijken maar van de kinderen mocht ze niet op de trap ‘k ben heel voorzichtig achter haar aan geklommen ze was de koningin te rijk zo blij nog even weg te kunnen dromen in haar vroegere koninkrijk maar de weg terug een uur waren we bezig toen ik bezweet bedacht wat nu…

O…

De onrust en de lichtbewogen ontvanklijkheid van hare trekken zijn weggewist en overtogen door maanlicht, dat in zachte plekken gestort ligt over kruin en peluw — en dekens die haar slaap bedekken welven het maanlicht tot een landschap, een keten die zijn tere bekkens van zilverglans doet overstromen — hoe lieflijk droomt het hoofd daarboven…

Daar was 'n meisje, daar was 'n water, daar was wat zonne en groenig riet. Dat water zong met zilvren klater, dat meisje zong 'n vrijerslied. Dat meisje had zo rode wangen en brede heupen dat ze had! D'r haar dat berste uit de spangen en glom of 't vol van zonne zat. D'r ogen keken maar in het water daar sloeg ze 'n…

Aan elke heer die bellen blies in haar hoofd van waspoeder en zeep bood zij haar mond van eeuwen aan, haar hele ziel in ondergoed, opdat zij niet voorbij zou gaan. Maar debuterend in de malle troost van kinderneuzen vol met snot, heeft zij voor eeuwigheid geen tijd. Het regent, maar zij blijft gezond, gezond zoals een moeder moet…

Ik was helemaal in mijn element in een Emmaüs-winkel, waar ik snuffelde tussen de boeken en de oude video's. Ik kocht de films 'Ik ook van jou' en 'Carlito's way'. Ook kocht ik een nieuwe zomerjas, veel geel en lichtbruin, gewoon omdat ik hem mooi en stoer vind. Ik heb ook al een gave zonnebril op het oog, maar daar wacht ik nog even…

Zij heeft de lente in haar ogen danst op blote voeten naar het licht niets laat haar nog onbewogen sinds zij voor Sarah is gezwicht steen voor steen heeft zij aangeraakt elke plek schrijft haar eigen verhaal van het huis ooit een thuis gemaakt muren geslecht, soms met kabaal haar toekomst begint juist vandaag al is zij nooit meer zonder…

Flesseblond gekleurd haar grenzend boven volgespoten dikke wenkbrauwen. Grote ogen bezijden een strakneus die opduikt over te vette lippen die een stijve mond doen grijnzen zonder echte lach. Opgeblazen borsten als individuele torens hard als graniet staan boven een platgeslagen buiknavelgat, daaronder dikbillen en uitgezogen dijen, en als…

verander mij in zicht geschapen oogjes toe snavel vol zoethout en de rest zijn veel morgen gezien puntjes komen later in dit verhaal moeder koost nog eenmaal mijn gezicht schoon als toet mondhoek fris in de wind wat men liever vergeet laat maar schoonheid omdat verliezen schoon verliest in de aarde en haar stem in wolken ooit gelooft…

Het paardje reed zo klinkend met hoeven tinkellinkend al op de klinkerdijk. Zij droegen róse hoedjes op roodgeverfde snoetjes en voeren langs de dijk. De sleepman had een zweepje, slap, en zweepte 'hurt' bij elke stap van 't paardje op de dijk. Zij hadden gouden zon gehuurd, en 't tuigje was zo blank geschuurd dat voerde over de…

de haarlok als dichter al sinds lang gedoemd tot démentie verdroogd, verdord, háást uit de tijd denk ik zo soms met wel wat spijt aan mijn al eeuwen terug vervluchtigde esprit mijn hart dat klopte voor zo menig jonge vrouw natuurkracht die zich niet liet ringeloren waarbij ik fluisterend mocht horen dát wat ik graag vernemen wou ooit…

De vrouw die ik nooit gekend heb zat verborgen in mijn hoofd. Was tussen de draden van mijn geheugen geweven. De blik op oneindig geen tastbare bezorgdheid om de toekomst. Haar verleden op nul. Nieuwe oorden zal ze verkennen onbeschadigd zoals ze is broos en fragiel zorgeloos en aftastend naar een leven. Begrijpen doet ze nog niet…

Een dag duurde eeuwen. Verveling stond chic. En het gebaar dat je maakte om te geeuwen werd gerecenseerd op zijn ornamentiek. Ook machteloosheid moest zich beperken tot een elegant in onmacht vallen op karpetten waarbij je vooral op de positie van de pink hoorde te letten. Niets gebeurde. Werken kwam neer op zich op het voorhoofd betten…

In mijn onwankelbare vertrouwen kwam een onherstelbare deuk, nu is mijn beschadigde ego omvergeblazen.…

‘'k Ben een vrouw, als alle vrouwen, waarom wilt ge mij omhangen met het kleed van Uw verlangen en mijn lichte lach vertrouwen?’ ‘Om de zucht, die ik eens vond, om d'onuitgesproken woorden, die verdoolden op de boorden van tomatenrode mond.’ ‘'k Weet mijn ogen zijn mijn machten, waarom wilt gij, dat hun stralen dieper zin…

Vriendinnen van je man dat kan. Want je kan je vriendinnen alles vertellen. Dat kan thuis niet, Want zij weet hoe je bent. Wat een vent. Vriendinnen willen graag geloven hoe geweldig hij is. Maar dat is even, daar is mee te leven. Als vrouw wens je zo`n vent.…

wind speelt met haar gewillig valt het langs een glimlach m’ n schoenen knellen…

vindt zich eigenlijk niet zo bijzonder hooguit wat anders dan gewoon maar in de ogen van de anderen heeft ze zich ontwikkeld tot of was zij eigenlijk altijd al zo daar is men onderling niet uit weet je wat ik zo in jou bewonder hoort ze wel eens van een enkeling is dat je zo uniek jezelf kunt zijn dan knikt ze maar wat als antwoord want…

Ik heb liefde gekend die het voorstellingsvermogen verre te boven gaat. Raad maar. Ik heb tantra-ervaringen beleefd die menige tantra-goeroe jaloers zou maken, als ik erover spreek. Ik kijk wel uit, ben niet zo masochistisch als vrouwen denken, hoewel ik wel vaak de kous op de getormenteerde kop krijg, maar ik beschouw het totaalbeeld en…

Ik heb verdriet om de vrouwen die oud leed projecteren op nieuwe liefde en daardoor de kansen op geluk domweg laten glippen Ze stelen het meest armzalige van mij en blijven blind voor de ware liefde Ze denken hun vrijheid te nemen maar door hun kortzichtige acties verwoesten ze hun diepste integriteit en gaan ze onbewust hun heiligheid…

De kerstavond valt; een lieverheersbeestje wacht eenzaam bij de deur. Die eenzame ster, door stapelwolken omhuld, straalt onverstoorbaar. Ik veeg het schuurtje: bonte snippers stuiven op: eens een dagpauwoog... Luide vogelzang vult de vochtige leegte van het maartse bos. Tussen dor lover flonkert het frisse groen van bosbessenstruikjes…

Ik geniet mateloos hoe je in die ongeschilde appel bijt Een onrijpe appel bovendien Me daarna wat verzuurd aankijkt met je verstrooide blik gefixeerd op een onbestemde plek En me laat geloven dat niets je wat kan schelen Je tandpastawitte tanden in het vlees zet en daar sporen achterlaat als een carnivoor in de nog warme prooi Het sap…

Zij is een mozaïek van schijngestalten van de maan houdt krijgsraad in het eerste huis wapent haar waterdragers en ascendanten dan graaft ze zich diep in in de loopgraven van de taal schiet met metaforen om haar stellingen te verdedigen zwijgt Pruisisch blauw als de kanonnen spreken de landmijnen in haar blik zijn kromgegroeide uitroeptekens…

Ik ga naar de stad en weet nog niet wat ik kopen zal een dingetje voor niemendal Natuurlijk heb ik me daar weer aan bekocht! En is het weer iets wat ik echt niet had gezocht... Maar je wilt weer iets en dan blijkt... het is weer niets!…

Wanneer de sterren in de ochtendstralen vervagen en de schaduw van jouw lijf in navolging van jou zelf over onze muren gaat dwalen aanschouw ik je buik die onze kinderen heeft gedragen, de rondingen van je heupen, moederborsten die hen voeding gaven, jouw warme liefde die alles toch zo dragelijk kon maken. Dromerig haal ik de lok…

Zij drinkt uit regendruppels dromentranen en met een parodie over haar liefde sluit zij de dag maanlied minnend.…

Waarom speel je deze melodie van eenzaamheid mijn lieveling? Hier op aarde is de oude vrouw moe je neemt het op voor haar verlangen om telkens droom te zijn geschreven in brieven nog altijd ongelezen geen vertrouwde plek slechts herinneringen in de heimweehut Waarom luister je naar mijn gezang mijn lieveling?…