Alle inzendingen over vrouwen

Naakte vrouw, je staat timide onder de warme douche, terwijl ik naar je rondingen loer als een uitgehongerd roofdier. Naakte vrouw, je ligt als Eva onder je witte dekbed, talloze mannen dromen van de heterdaad, maar jij slaapt als Cleopatra na een lang en geurend bad vol strelingen. Naakte vrouw, ik zie je klungelig in de weer met een…

Als slaafje lag ik lekker lui op mijn rug Meesteres Carla zat bovenop mij bewerkte me overheersend maar minzaam noemde mij strelend haar eigendom.…

In mijn jonge jaren legde ik tijdens een treinreis mijn hoofd te rusten op de schoot van een Noors meisje Ik denk nog eens aan haar Ach die kuise tedere dijen van toen zullen wellicht reeds lang een mij onbekende man liefdevol omklemmen.…

Blote voeten op ‘t strand Een rode lok in je gezicht Maria in je hand Voor de stilte gezwicht Blote voeten op ’t strand Heuptas op je dij De zee die overmant Isis aan je zij Blote voeten op ’t strand Broekspijp omgeslagen Zachtjes kietelt het zand Antwoord op je vragen Blote voeten op ’t strand Fluist’ren doet de wind Met je hakken…

Nachtenlang trok ze met me op als een onhoudbare gierzwaluw, ze deelde met mij de meest intieme feiten, ze dacht misschien ik heb hem teruggevonden maar nee ik bleek de bittere afdronk van verschraald kloosterbier in afgebroken glazen. Het versplinterde glas maakte bloedwonden in haar slokdarm. Ze kotste bloed in mijn van verbazing geopende…

Wij vrouwen zijn, als het erom gaat, nooit een dag vrij, wij vrouwen zijn, wanneer niet in loondienst, aangewezen op de gunsten van, geloof ik. Maar als je denkt dat we daarom minder zijn, dan de werkende vrouw die wel een loonstrook ontvangt aan het einde van de maand, dan zit je mis, weet ik Het enige wat leuk zou zijn is die…

Ik kam je lange zachte haren aanschouw gestaag het verlies van jouw schoonheid die jou jij maakt zoveel jaren sierden ze jouw gezicht zo vertrouwd het zijn wie je was niet dat dit jouw zijn verandert wel mijn kijk op het leven…

'k Weet niet waarom, maar heel alleen ben 'k blootsvoets door de nacht gegaan en vroeg met een stem, die de mijne niet scheen: "Wie neemt mij aan!" 'k Ga hier voorzichtig, volgeschonken, boordevol als een lamp en mijn hoofd doet pijn of 't lichaam is dronken en vreemd om mijn hart knelt een kramp. Wie?.... Gij behoeft niet te spreken 'k…

O toen ik mijn kindeke droeg in mijn schoot, Hoe groeide mijn hart zo reuzegroot Als kon het de wereld bevatten En de stralende goudene zonnebal En de sterren, die flonkeren zonder tal En de zilveren maan in de hemelhal En de aarde met al haar schatten! En mijn ogen, die schouwden wel kalm en wijs, Want ik voelde in mijn boezem een paradijs…

Een beeltenis van blinkend ebbenhout een koolzwart profiel een ingehouden blik stil op de verte lava die nog ziedt…

Ze draagt haar borsten up-to-date als wou ze zeggen zijn ze niet lekker…

Ik trof een onbekende vrouw zij las mijn meisjesnaam, vroeg naar mijn moeder die zij nooit zou vergeten ze schreef een lied ooit in haar poeziealbum ik wilde weten welk toen zij de woorden doorgaf voor de telefoon werd ik ten diepst geroerd alsof een stem van boven mij trof door deze vrouw “een rijke schat van wijsheid schonk God ons…

(voor Monique Methorst) Ik ken je slechts van je gedichten en van enkele foto's, roofdiervrouw, poëtische kanjer, lustige uitdaagster, ik sluip inderdaad door de duistere nacht op zoek naar wilde erotiek, ik weet inmiddels dat allen dat doen, ook overdag. Jij tijgerin, ik tijger. Jij Jane, ik Tarzan. Ik wil je gespannen huid graag strelen…

Ik kan het nu wel zeggen zei ze zacht hoe op een dag ze boven wilde kijken maar van de kinderen mocht ze niet op de trap ‘k ben heel voorzichtig achter haar aan geklommen ze was de koningin te rijk zo blij nog even weg te kunnen dromen in haar vroegere koninkrijk maar de weg terug een uur waren we bezig toen ik bezweet bedacht wat nu…

O…

De onrust en de lichtbewogen ontvanklijkheid van hare trekken zijn weggewist en overtogen door maanlicht, dat in zachte plekken gestort ligt over kruin en peluw — en dekens die haar slaap bedekken welven het maanlicht tot een landschap, een keten die zijn tere bekkens van zilverglans doet overstromen — hoe lieflijk droomt het hoofd daarboven…

Daar was 'n meisje, daar was 'n water, daar was wat zonne en groenig riet. Dat water zong met zilvren klater, dat meisje zong 'n vrijerslied. Dat meisje had zo rode wangen en brede heupen dat ze had! D'r haar dat berste uit de spangen en glom of 't vol van zonne zat. D'r ogen keken maar in het water daar sloeg ze 'n…

Aan elke heer die bellen blies in haar hoofd van waspoeder en zeep bood zij haar mond van eeuwen aan, haar hele ziel in ondergoed, opdat zij niet voorbij zou gaan. Maar debuterend in de malle troost van kinderneuzen vol met snot, heeft zij voor eeuwigheid geen tijd. Het regent, maar zij blijft gezond, gezond zoals een moeder moet…

Ik was helemaal in mijn element in een Emmaüs-winkel, waar ik snuffelde tussen de boeken en de oude video's. Ik kocht de films 'Ik ook van jou' en 'Carlito's way'. Ook kocht ik een nieuwe zomerjas, veel geel en lichtbruin, gewoon omdat ik hem mooi en stoer vind. Ik heb ook al een gave zonnebril op het oog, maar daar wacht ik nog even…

Zij heeft de lente in haar ogen danst op blote voeten naar het licht niets laat haar nog onbewogen sinds zij voor Sarah is gezwicht steen voor steen heeft zij aangeraakt elke plek schrijft haar eigen verhaal van het huis ooit een thuis gemaakt muren geslecht, soms met kabaal haar toekomst begint juist vandaag al is zij nooit meer zonder…

Flesseblond gekleurd haar grenzend boven volgespoten dikke wenkbrauwen. Grote ogen bezijden een strakneus die opduikt over te vette lippen die een stijve mond doen grijnzen zonder echte lach. Opgeblazen borsten als individuele torens hard als graniet staan boven een platgeslagen buiknavelgat, daaronder dikbillen en uitgezogen dijen, en als…

verander mij in zicht geschapen oogjes toe snavel vol zoethout en de rest zijn veel morgen gezien puntjes komen later in dit verhaal moeder koost nog eenmaal mijn gezicht schoon als toet mondhoek fris in de wind wat men liever vergeet laat maar schoonheid omdat verliezen schoon verliest in de aarde en haar stem in wolken ooit gelooft…

Het paardje reed zo klinkend met hoeven tinkellinkend al op de klinkerdijk. Zij droegen róse hoedjes op roodgeverfde snoetjes en voeren langs de dijk. De sleepman had een zweepje, slap, en zweepte 'hurt' bij elke stap van 't paardje op de dijk. Zij hadden gouden zon gehuurd, en 't tuigje was zo blank geschuurd dat voerde over de…

de haarlok als dichter al sinds lang gedoemd tot démentie verdroogd, verdord, háást uit de tijd denk ik zo soms met wel wat spijt aan mijn al eeuwen terug vervluchtigde esprit mijn hart dat klopte voor zo menig jonge vrouw natuurkracht die zich niet liet ringeloren waarbij ik fluisterend mocht horen dát wat ik graag vernemen wou ooit…

De vrouw die ik nooit gekend heb zat verborgen in mijn hoofd. Was tussen de draden van mijn geheugen geweven. De blik op oneindig geen tastbare bezorgdheid om de toekomst. Haar verleden op nul. Nieuwe oorden zal ze verkennen onbeschadigd zoals ze is broos en fragiel zorgeloos en aftastend naar een leven. Begrijpen doet ze nog niet…

Een dag duurde eeuwen. Verveling stond chic. En het gebaar dat je maakte om te geeuwen werd gerecenseerd op zijn ornamentiek. Ook machteloosheid moest zich beperken tot een elegant in onmacht vallen op karpetten waarbij je vooral op de positie van de pink hoorde te letten. Niets gebeurde. Werken kwam neer op zich op het voorhoofd betten…

In mijn onwankelbare vertrouwen kwam een onherstelbare deuk, nu is mijn beschadigde ego omvergeblazen.…

‘'k Ben een vrouw, als alle vrouwen, waarom wilt ge mij omhangen met het kleed van Uw verlangen en mijn lichte lach vertrouwen?’ ‘Om de zucht, die ik eens vond, om d'onuitgesproken woorden, die verdoolden op de boorden van tomatenrode mond.’ ‘'k Weet mijn ogen zijn mijn machten, waarom wilt gij, dat hun stralen dieper zin…

Vriendinnen van je man dat kan. Want je kan je vriendinnen alles vertellen. Dat kan thuis niet, Want zij weet hoe je bent. Wat een vent. Vriendinnen willen graag geloven hoe geweldig hij is. Maar dat is even, daar is mee te leven. Als vrouw wens je zo`n vent.…

wind speelt met haar gewillig valt het langs een glimlach m’ n schoenen knellen…