Alle inzendingen over werk

Honger is de beste saus! Draven, slaven, zwoegen, zweten. Geeft de rechte trek tot eten: Wie gewerkt heeft flink en goed. Smaken rauwe bonen zoet. Honger is de beste saus! Had je taarten en pasteien, Had je 's werelds lekkernijen, Och wat hielp het u, mijn schat! Als je toch geen honger had! Honger is de beste saus! Loopt het somtijds…

oh leven, dwing mij breng mij in nood verdruk mij en ontredder mij. Dan zal ik doen wat uit nood en lijden geboren wordt. ik beloof dat ik in dat hete vurige helse moment weer een daad van passie pleeg en mezelf eindelijk weer eens echt herken. maar elke keer krijg ik als antwoord op mijn bede van dwang. Lijd niet. je bent vrij!…

1 Op gammele wielen dokkert de slee door een schraal verlichte steeg. Ze draagt een ster van chroom, Duiven vluchten loom, verlaten de dorre geul waar snelle snavels de kruimels ruimen. Wie verschuilt zich achter getint glas? Een baron die de handen wringt, het schuifelend volk veracht en zegt ‘Ik wik de waarde van olie en kennis en macht…

je zag kans om cirkels te doorbreken die je boeiden maar je vrijheid snoeiden je hebt het goud dat in de verte blonk met beide handen aangegrepen het schitterde als wijn op dronk je jeugd deed pijn en is verweven met afhankelijk zijn, bouwen zonder enig stuk vertrouwen je ogen glanzen weer dagen lijken uren je nieuwe baan heeft…

Levend volgens deze tijd Pas op je zestigste bevrijd Leven om te werken Denkend aan jezelf Denkend aan het geld Werken aan een carrière Het vergeten van geluk Tot het zoveelste ongeluk Einde van een carrière Levend met veel rijkdom Gevoelens echter arm Leven om te werken Zonder werken geen leven Zonder werken geen streven Leve…

de kleine wijzer kruipt voorbij de tien de krant heb ik van A tot Z gelezen m’n toetsenbord heeft niets van mij te vrezen en buiten heb ik alles al gezien op mijn bureau staan lege koffiekoppen een paperclip is nu niet langer krom ik sla het lege blaadje maar weer om een luide geeuw is nauwelijks te stoppen een werkdag van een dienaar van…

De perforator staart me als een papegaaitje aan terwijl de meetlat de post-its net heeft verslaan Stekkers en veel draden voorzien het scherm van stroom Mappen met stalen beugels baden in papier zo wit als room De hoorn vleit zich in de schoot van de telefoon De kronkelende witte navelstreng vereeuwigt hun amoureuze toon Metalen klemmen…

Een spoorwegman in Rhenen Is niet op zijn werk verschenen Men maakt thans gewag Van buitensporig gedrag Waarna hij spoorslags is verdwenen…

Alleen in een kantoor Waar computers zoemen Boven slapen kinderen Als gesloten bloemen Woorden vliegen Te vlug binnen de muren Het late werk dat ligt hier nog Tussen de trage uren Een kas geteld Overdracht geschreven Thuis gebeld De nachtrust wacht nog even Dan toch even krabbelen Intern wat babbelen 'Hersensabbelen' Als waterkabbelen…

Mijn werk is heel belangrijk voor mij. Ik heb absoluut de leukste baan. Soms beangstigt dit me wel, want hoelang mag ik zo doorgaan. De meesten zijn blij als ze weer naar huis kunnen. Ik ben ook altijd blij als ik naar m'n werk kan gaan. Ik weet ook niet of dit wel goed is en als dit over is, kan ik dat wel aan? Ik heb een moeilijke tijd…

aandachtorgels bij vergaderingen ze hadden dus direct alweer het hoogste woord en waren ze niet door de wet beschermd dan hadden we ze vermoord de kukelekuus sans tête gaan altijd maar weer door zoals een ongeremde kar met lood die van een berg afrijdt en het ravijn in glijdt zouden zij oh Heer in het vervolg gaan zwijgen al is ’t een…

Levend onder palmen op een verlaten eiland Zoute zeewind prikt de smaakpapillen op de tong De voeten in het aanspoelende oceaanwater Languit liggend in het zonnewarme, gele zand Jagend en vissend om de voedselvoorraad aan te sterken Af en toe een Amazone voor de vleselijke lusten Het leven hier is primitief, maar toch een paradijs Waarom zit…

pas toen de “frisse wind” ging waaien voelde zij de adem in haar nek en nog voordat zij zich om kon draaien zat er een ander op haar plek bij de directie kreeg zij geen vertrouwen van haar collega’s enkel medelij en haar baas -geen fan van vrouwen- draaide slijmerig rond de brij zonder afscheid stond ze buiten met haar spullen in een doos…

Ik sta op en ik voel me Te groot voor deze ruimte Te breed voor deze stad Ik stoot mijn hoofd aan de hemel In te kleine schoenen Zet ik mijn voeten op de grond In één stap op mijn werk op tijd In een hinkel thuis - Hoe was het? Vandaag was… Ach laat maar schat Het is een kleinigheid…