Alle inzendingen over haiku

nacht kort nog wat moe begroetend ochtendgloren dag koren hai koe…

de Japanse kers blaast koele witte vlokken door de grijze straat…

de zon duwt de zee het water uit en de maan trekt haar het strand op…

Grijs-zwart geladen naderen onweerswolken vol water en vuur!…

Rond blote voeten speelt het zand van eeuwen her door vloed gedreven…

De grote woorden bedwingen niet de stortbui die alles wegspoelt.…

Oorverdovend krast de pen haar lettertekens in de stille nacht. het bleke maanlicht werpt schaduw op wit papier van de schrijvers hand een vogel fluit nu de zon uit haar schuilplaats. Gedaan voor vannacht, het schrift gesloten en met een tevreden zucht de dop op de pen.…

Onophoudelijk regen. In een plas op straat zwemt zelfs een visje.…

Een ijscoman smelt voor ogen vol verlangen geeft 't kind een ijsje.…

vertrouwensgesprek in een bloeiend veldje van gele narcissen…

Aan de Kastanje Hunkeren bruine knoppen naar hun ontplooiing…

Gebroken takken Hangend aan een boom in bloei Zoals jij aan mij…

Een milde regen daalt op de kersenbloesem tere bloemblaadjes maken een kleine buiging om hun last te verlichten.…

Lentezon, jij lokt veldmuizen uit hun hol en inspireert buizerds…

De lentezon schijnt door papieren schuifdeuren een nachtegaal zingt.…

Maanlicht streelt de uil weerkaatst in scherpe ogen loerend naar een prooi.…

Een oude Treurwilg tranen van de ochtenddauw hangen aan haar blad.…

Speelse gedachten dwarrelen in de stralen van de lentezon.…

In de kloostertuin hoor je het zachtjes tikken van gebedssnoeren.…

Grijze winterdag verlangens naar de lente zijn ondergesneeuwd.…

de kleine hond snurkt in de stille winternacht snatert zelfs geen eend…

Als een dromend kind verlang ik soms zo hevig naar mijn vaders hand.…

de wintervorst vraagt koninklijke erwtensoep van mijn keukenprins…

meeuwen op de gracht over de hele lengte schreeuwen naar elkaar…

De Zon, och arme, Is de enige die zich Zelf moet verwarmen.…

Als ik in de nacht naar de sterren kijk, weet ik: jij waakt over mij!…

hai koe, zegt de stier man, jij verveelt mij stierlijk koeioneert zij hem high koe snuift zich naar hoger sferen en zweeft weg geen vee meer maar fee de heikoe slaat de eerste paal voor melkfabriek Kaatje Honderddrie de hijkoe twijfelt hevig aan zijn/haar geslacht geen klote aan zo haaikoe ruikt overal biefstuk en kan zichzelf wel…

Monniken bidden het oude klooster ademt serene stilte.…

een marokkaanse roos in de besneeuwde steeg toont rode knoppen…

eiland in de zon gedompeld in het zwijgen niets meer hetzelfde…