Alle inzendingen over ex-liefde

Op uw gunst wil ik niet meer wachten, Nu in alle ernst, adieu! vaarwel! Want nieuwe vreugden, nieuwe prachten, Komen bij mij nu alleen in tel. Ik zal, ik moet, ik wil ontvangen, Al het nieuwe dat tot mij komt, En door mijn lieve en zoete zangen Wordt alles blij verwellekomd. Ik neem aan wat zij mij bieden, Juwelen of enig ander ding,…

Je zegt, dat het je spijt Dat woordje komt achteraf altijd Je zei, het voelt zo goed Daarom snap ik niet dat het eindigen moet Je woorden snijden dwars door mijn ziel Kan ik het helpen dat ik voor je viel? Ging het te snel Of kwam het te dichtbij? Duidelijk is nu wel Het betekende voor jou minder dan voor mij Ik voel me gebruikt, gekwetst…

In gedachten ben ik dicht bij jou, al weet ik dat je niet meer van me houdt Ik wens jou veel liefde en geluk, Al is mijn leven helemaal stuk. Ik hoop dat al je wensen uitkomen dit jaar, Al zijn wij nooit meer bij elkaar. Ik mis je nog steeds elke dag, Ik weet ook dat ik niet meer hopen mag. Ik zal van jou niets meer verwachten, Al ga je…

Waar ik maar ga ligt een pad voor me open secuur in mijn blik zoals littekens lopen Hoe de dag ook verblauwt of opvlamt om mij ik volg niets dan mijn hartzeer en het naambord ben jij ------------------------------ uit: 'Ik herhaal je', 2002.…

al die tijd een gedacht zonder te denken het streven naar een leugen het werken naar een andere morgen al dat verwijt terwijl ik je mijn hart wou schenken ons leven krijg ik niet uit mijn geheugen maar heb ik veilig en wel geborgen diep diep diep zit het gevangen niemand zal het kunnen los krijgen niemand zal je ooit vervangen niemand…

Ik heb oprecht gedacht Oud met je te worden Samen levend als een stel Wat een blunder Wat viel dat tegen Die schone schijn Dat bleek de hel Jouw mooie lach Die is verdwenen Waar ik voor viel Bleek niet zo fijn Daar sta je dan Verzopen in de regen Ik trek een muur op Om mij heen Hou nu iedere vrouw Angstvallig tegen Mijn hart is koud…

In agenda dag verloren, niet bekoren want de winter heeft de liefste al tot buit gemaakt. Sneeuw onder de wissers van een weg wuivend dronkemansrelaas. Dan een man daar die zijn dwaasheid snel erkent en, met het portier nog open, naar zijn zwaktes wijst als schuldigen van het doolhof waarin roos met doornen prikt. Bloed op het tapijt.…

wetend dat alles anders wordt aan het einde voor een nieuw begin denkend dat veel verloren gaat uit de verzameling tussen ons in wachtend op een nieuwe liefde in het witte schijnsel van verlangen die het zwart van onverlichte passie in een grijze kleur laat behangen de neerslachtigheid beklemt de lust van hartstocht ontwent toch zal de…

We zitten samen aan de kade Jij gooit een steentje in de maan En dan verlaat je me Het was allang tijd om te gaan Oh, in ons spiegelbeeld Gooi ik een handvol kiezelstenen Langzaam wordt ons beeld weer zichtbaar En ben jij eruit verdwenen De horizon kwam rakelings voorbij (De twijfelwilg neuriet een voorzichtig melodietje) De horizon kwam…

Muren ter scheiding Bergen in huis Geen enkele tijding In de keuken incluis. Deuren gesloten Ook van ons hart Woorden gesproken Maar niet over smart. Oorlog in stilte Stommetje spelen Steeds sterker de kilte Wat kan het schelen. Wegen uiteen Waarheen weet geen hond Met harten van steen Alles rustig aan het front. 13 november…

Scheve bomen langs de rechte weg De wind hier in onze relatie gegeseld herfstig wegkwijnend sporen van slootdiep verdriet tussen de weidse weiden van mijn ontroering Je inmiddels gejatte witte auto rijdt mee aan de andere kant van je zo geliefde sloot Slechts twee waterdruppels op het zijraam van mijn knal rode Net niet vervloeid…

Dieper dan mijn liefde voor jou Kon ik niet gaan Je had me bij jouw eerste blik Je zag door mij Je keek me aan Zonder woorden Die ene klik De konijntjesfase was fabuleus De tijd erna echt enorm De relatie groeide als een reus Toch nam het een andere vorm Waar is het misgegaan Ging ik niet zuinig om met jou Liet ik je onbewust vaak staan…

Van onze hartstocht en van onze brouille wordt verder met geen woord door mij gerept; beroerd genoeg dat jij er lol in schept mij steeds weer met je toeren te vermoeien. Je bent wel min of meer gehandicapt, maar wat je nog aan kwaad kunt doen, dat doe je, al is het op den duur wat moeizaam roeien met die verrotte riemen die je hebt. Natuurlijk…

ik kreeg van daag een vreemde brief: 'ik mag je graag, heus, ik vind je best lief. maar houden van, dat gaat niet. maar echte liefde gaat niet' ik kreeg vandaag zo'n rare brief. zo'n brief. -------------------- Uit: Verzameld werk', 2004.…

Ogen dicht, van ongevulde bloemenvaas, verknipte rozenstruik. Nog altijd dansend in mijn hoofd, met lakschoentjes en blauw jurkje. Heb ik nog niet vaak genoeg gezegd dat de maan de maan is en de zon de zon maar dat ik slecht ik kan zijn in de schaduw van jouw bloemenknop? De rimpels op het water al een poos verdwenen, maar de voeten…

De tafel is gedekt voor twee personen De maaltijd is gereed Voor die twee die hier wonen Alleen de stoelen zijn nog leeg Ik zit aan tafel en ik wacht Nog hoop ik dat je terug zult komen Al is het in de nacht Ik wil het blijven dromen Het wachten duurt en duurt Het eten wordt al koud Ik wacht nog of je binnengluurt Ik wil het blijven dromen…

Ooit had ik een mooi doel, het kwam op mijn zeldzaam pad, zal ik stoppen of doorgaan ? zonder nadenken, enkel gevoel. Ontsprongen kracht van de zon, in passie, genegenheid zo warm, vele mooie werkelijke dromen, vanuit mijn ziel, de eeuwige bron. Afstand en tijd liet zich bedwingen, donderwolken schoven stil nader, een denken liet alles…

Misschien heb ik het fout gedaan Was wat ik deed niet goed genoeg Had ik er vaker voor je moeten staan Meer inhoud moeten geven aan wat je vroeg Misschien ben ik niet diep gegaan Gaf ik mezelf te weinig bloot Ik reken dit mezelf aan Ons vuur is uit, de liefde dood…

Ik zak in mezelf in het ongemak van binnen diep weggestopt Morrelend en gravend onder de liefde voor jou Nog steeds zo stop ik het weg Blijft wroeten kom hier naar boven in de late avondzon in de nacht in de morgen in de volle dag Ga onder in de rivier naar het grote water Los op in de chaos van het alles…

Ik hou nog steeds van je, tenminste dat denk ik. Maar misschien mis ik wel het houden van. Ik mis nog steeds onze gesprekken. Maar misschien mis ik wel een goed gesprek. Ik mis nog steeds de vreugdesprong van mijn hart als ik je zag. Maar misschien wil ik gewoon weer vrolijk kunnen zijn. Ik mis nog steeds je meedenken in. Maar misschien…

waar het licht van de zon versterft, waar de vlucht van de avondvogels ijler, steeds maar ijler wordt tot een zwart en grillig silhouet dat danst met zachte pastel, daarheen vlucht mijn zomer vol van onvervulde dromen, mijn lijf verstart, verstijft, want verloren dooft elke lust, doodt elk genot, elk verlangen van het hart, mijn hart…

ik ben een mens van gebroken woorden liefde kraakte al tussen mijn kleutervingers en trouw takelde ik met een legowagentje mijn zoete woordjes, ik brak ze alle tegelijk op nieuw geluk sneed ik mijn vingers stuk en voor altijd verbande ik buiten bereik een ziek verdriet hakselde voldaan en breide kwaad na kwade tijd meterslange spijt in onschuld…

Ik dacht ik schrijf je even om te melden hoe het is gegaan, maar de kaart blijft ongeschreven. Er is geen beginnen aan. Ik leef nog steeds - een vorig leven dat me niet is toegestaan, ik fiets nog steeds bij je vandaan met alle lichten tegen. Het wordt later en ik mis je. Je bent inkt onder mijn huid. Het is voorjaar en het regent…

rond je gezwollen enkels slingeren zich restjes bedorven gevoelens klef en kleverig vergane emoties druipen van het aanrecht je schreeuwt de vloer kleurt ik herken de stank van haat in de naweeën van een liefde we zijn ver over datum…

weet je het nog die fles Moët & Chandon - te mijner ere - op je treurige kamer? je radio dat kale frame alleen wat lampen en verlichte zenderschaal Tombe la neige van Adamo dat ene paar dure schoenen dat je van die oude zwetser had gekregen ik ging met je naar je katholieke kerk dankte God als het orgel de einddreun inzette jong en stom…

De bloem die me gaf pootte in mijn tuin op jouw manier zo stevig en krachtig kijkt naar mij zo lief zo zachtig teer diep helder wit groen haar hart als het jouwe geel ingebed in het mijne Bloeit temidden van zaaddozen Deze winter zullen zij gerijpt mijn tuin bevruchten Zo hier dat wel Zo daar wij niet Zo lang mijn tranen mijn me kunnen…

Langzaam dringen geluiden door van de wereld buiten Ik ben in de mijne de warmte van het bed het verlangen naar jou Jouw lijfs warmte naast me je buik, je borsten, je billen te voelen tegen me aan Zo samen te ontwaken langzaam, snuivend van elkaars lucht Vermengend ons nachtvocht De geilheid te voelen zwellen Te verenigen Te versmelten…

Spontane creatie was de reden dat er iets was in plaats van niets en waarom hoge bomen licht zochten niet meer van richting veranderden die regenachtige septembermiddag toen we niets zeiden, en toch jouw stem in mijn gedachten eenzaam klonk alsof een vreemde mijn bestaan volgde mij vanaf grote afstand iets toefluisterde wat tussen muren besloten…

Mijn pijn zit zo diep Net zo diep als mijn liefde toen ik me verbonden had met jou Me gegeven had aan jou Jij aan mij Dit kan niet los Nu niet Misschien later losser Het is achter me en in me in het nu in het niet nu in het nu niet meer ontbonden, gespleten in me Het niet is zwart ik voel het komen dat wat er niet was is er…

Mag ik een glaasje Om mijn gedachten in te stoppen Dat glaasje verstop ik dan Heel ver weg Waar ik hem niet meer weet te vinden Ik wil een glaasje Zodat mijn gedachten kunnen wervelen En rondspoken Zonder er aan te hoeven denken Want wervelen dat doen ze Nu je niet meer bij me bent Wervelen dat doen ze Nu jij een ander gekozen hebt…