Alle inzendingen over vrijheid

Ik wil verder met je dansen mijn aardige monnik tot in het bos. Daar waar dennen en sparren staan. Waar bomen de macht hebben. Daar waar de maan van geel en lichtoranje papier is,ja van vouwpapier is boven de hoge bomen zo eng hoog. Bomen zo eng hoog,zo onaantastbaar hoog als eeuwige kaarsen met lichtjes aan. Ach hemelkoepel wanneer gaat het…

Nog voor de herfst komt de rust De bescherming van 't nest lijkt ineens lang geleden nu het laatste kind is uitgevlogen En terwijl de bladeren zachtjes neerdwarrelen in de laatste zomerzon, komt ook een bloem tot bloei Vrijelijk dansend in de wind…

Jaag bliksem door mijn donder. Geef trappen onder mijn hol. Laat me zoeken naar een wonder. Bewonder zo mijn losse bol. Verpulver laffe angsten. Maak dood die valse God. Verbied misplaatste trots. Bied moed als hoogste bod. Leer liefhebben, geef genot. Laat me branden als een rots.…

Als ik links af wilde moest ik rechts af Ik twijfelde even en sloeg dan toch rechts af Waarom zou je ook links af gaan als iemand die ouder is zegt dat die weg niet goed is voor je? De kruispunten punten maakte het vaak nog ingewikkelder Ik liep rechtdoor terwijl er van rechts twee auto’s aan konden komen En ja dat hoorde ik dan meteen…

Effen of gedessineerd, je broze leven was vol van prachtige blikvangers.. verbleekt en te zwaar woog het als regendruppels van het leven op je afgematte vleugels, evenwel geen dracht met belevingen versierd kan beletten je bestemming te dragen op de ademscheuten van de wind, vleugels opgekruld en roerloos voor even, het rood, de draad…

De vrijheid van het leven Is als een vlinder vrij in de lucht Vrijheid is een keuze Die zich laat beperken door de angst Maar echte liefde is een breekijzer Die breek alle harten open Vrijheid in het hart Doet liefde groeien Vrijheid in gedachten heeft geen grenzen Liefde kent geen grens of muren Liefde overwint de angst Teer als een vlinder…

Alle tijd krijgen we om te doen en te laten. Op het juiste moment is 't er exact in die mate. Vertrouwen ontspant, opent ons lijf, onze geest, zodat zichtbaar dat alle noden en wat we verlangen we zomaar ontvangen, een feest! Al loopt het leven tot een einde, dan nog gaan tijd, geboorten en dood, in eeuwigheid maar door. Niet te bevatten…

Een witte duif kan veel vertellen als hij neerstrijkt in een land hij is 't symbool van vrede en van gezond verstand. Een witte duif geeft al aan dat je voor Vrede niet moet vechten maar dat het vanzelfsprekend is en..ieders recht. En als die witte duif straks zal landen op al die plekken van de strijd dan spreekt het gezond verstand…

Ik geef de wereld opdracht te bouwen aan een brug waarover iedereen kan lopen zowel heen als terug. Die brug moet gaan over de wereld van de Noordpool tot de Zuid en wie er overheen wilt gaan dat maakt gewoon niets uit. Hij moet alles overbruggen de geloven en gebeden de kleuren die de mensheid draagt dát is de brug naar Vrede!…

De waterweg slaapt in donkerblauwe dromen een oeververbinding wenkt zwierig de veelkleurige baan verbindt twee uitersten van het bestaan: mijn diepste vrees en mijn stoutste visioenen ik sluit de ogen en zet een eerste stap deze schrede beroert een onbestaanbare dimensie de weg is week en wankel een schuimend koord zonder vangnet op…

wij dwalen weer dit keer niet om voedsel te vergaren we zijn onszelf kwijt kunnen slechts volgen of gaan voor de nieuwste hype vrijheid is vergeven met die verantwoordelijkheden willen wij niet leven nog mogen wij geloven in alles van hierboven maar het IS komt dichterbij zij dwingen jou en mij om alles op te geven het is dood…

Dit is een land mij onbekend ik weet niet alle wegen de paden die ik op moet gaan en of ik zon zie of de regen. Dit huis is mij onbekend ik weet niet wie er leven en of de deur zal open gaan en of er antwoord wordt gegeven. De mensen zijn mij onbekend ik ken ze geen van allen.. Toch zal ik trachten te begrijpen zodat land en huis me…

Herinneren voelt als reizen. Reizen naar ons verleden. Herinneren voelt als afdalen. Afdalen in onze ziel. Herinneren voelt als loslaten. Loslaten van wat gebeurd is. Reizigers zijn getuigen. Getuigen van leeftijden. Salvador Dali wil ons bevrijden. Door uiteenvallen van herinnering.…

Waar ben je op deze wereld nog vrij en ook nog veilig? Waar op deze wereld is een plek, land of stad nog heilig? Waar ben je op deze wereld nog vrij om te leven? Je kan geen land meer betreden zonder angst en beven. Waarom ben je ook niet meer veilig in het land van Betlehem waar de dood loert in de straten van het heilige Jeruzalem?…

( voor mijn broer ) ze zaten precies voor het schilderij het was ze niet opgevallen ze kwamen om een drankje te nuttigen zelfs toen de foto werd gemaakt zagen ze het later pas het schilderij op de achtergrond wuivende klaprozen in een uitgestrekt veld een enkele kerstboom blauwe korenbloemen het enige wat er aan ontbrak was de Adelaar…

Als een vlieger laat ik het eiland op ik draaf de grote leegte binnen een zilveren draad verbindt mij met opstijgend strand de dorpen zijn in zee gegleden het vee is door de horizon verzwolgen alleen galopperende paardenhoeven achtervolgen mij het wad toont de sporen van dode golven de wind baart stuifzand en fluisterzang slechts één…

Hoe tegenstrijdig is het om te beseffen, dat ik het zelf niet ben die leeft. Hoe vreemd is het om te ervaren, dat ik mezelf niet eens besturen kan. En toch.... Enige vijanden wurgde ik met mijn greep. Mijn wonden veranderde ik in littekens. Mijn hart klopte al miljarden malen. Ontelbare microben hielp ik al om zeep. Toch twijfel ik aan…

Herinner je, elk mensenkind de vreugde waarmee je op deze wereld belandde de blijdschap bij het eerste zicht op jouw verschijning jouw wonderlijk gezicht; hoe uniek en enig jij bent zo heeft nooit iemand een ander gekend.…

in nabijheid van alsmaar opnieuw, tegen beter weten weerstandig, op vrije voet met elk gericht vergeten leunend tegen bevoogding door slaafse uren, dagen zodra tranen als einders in malende vloed vervagen waar ogen bewegen langs de rand van aardse zee en een gedachte schuimt, kan ik nog met de schepen mee…

ik ben thuis maar heb heimwee de vogels vliegen van hier naar daar waar ze thuis zijn zoals de vogels ben ik…

De zwijnenstal van mijn voorouders wíl en zal ik in tachtig jaar persoonlijke levensgeschiedenis (gaan) transformeren in de hemel... een prachtige hemel van een aarde. Ruim tweeduizend jaren sinds Jezus Christus gooi ik de beuk erin! Om maar niet van een platte aarde af te vallen, zoals men vroeger dacht maar haar te laten blijven doen draaien…

Dichters verwijderen zich om dichterbij te kunnen komen. Dichters naderen om afstand te kunnen doen. Er bestaan dichters die het dichten laten wanneer zij vrij willen zijn.…

Parasols, windschermen, kinderen die spelen in het zachte zand. Zalige zilte zeewind waait over zee en strand door duinen omrand. Strandtenten vlak daarvoor, terwijl ik in de verte het ruisen van de golven hoor. Onderwijl zie ik surfers op schuimkragen razendsnel voorbij gaan. En boven zee meeuwen die scheerlings een duik nemen en zo een…

Wijzen, Wijzen naar de levenswijze. Je manier van leven Zou de oplossing geven Gelukkigerwijze. Maar op, hoe wijs te leven, Moet jezelf antwoord geven.…

Politiebericht. Dementerende man vermist. Leeftijd 86 jaar. Rijdend op een damesfiets. Met blauwe fietstassen. Hij heeft sportschoenen aan. Bel ons wanneer u hem ziet. Politiebericht. Vermiste meneer is teruggevonden. In goede gezondheid. Dank voor uw medewerking. Een uurtje vrijheid. Meer was het niet.…

O die voortvluchtige mens je groene kant is je beschermer de synthese van een vergezicht tot het blad zich keert, maakt het je slachtoffer, je betaalt voor wat je schatplichtig bent met vernietiging terug. het was die tijd die vrede wilde maar niet kreeg, dat het huis de luiken sloot, het zonlicht zweeg als je het licht kwam zoeken…

Lopen door de bezonde velden, drinken in de gloeiende lucht, dromen, — en het geluks-ontstelde zingende hoofd in vreugd gevlucht, en het gemoed voor alles open, alles in de stralende kring, — o, door het bloeiende leven te lopen, dankbaar om ieder ding... En dan door die paleizen van kleuren wijd en zijd rustig 't gebaar zien rijzen der…

We zijn hier om te vieren Dat vrijheid ons omringt Maar ik kan u zeggen Dat de boodschap stinkt Want vrijheid bestaat niet Vrijheid is een leugen Vrijheid is aangepraat Om je te verheugen Het begint al vroeg Je moet van de borst Moeder heeft genoeg En jij nog steeds dorst Moeder moet gaan werken Jij krijgt een fles Ouderschapsverlof…

m'n woonkamerdeur stond open en ik keek zag een muis door de gang lopen keek niet eens m'n ogen reageerden op beweging een wat gehaaste muis niet echt op het gemak doe maar rustig dacht ik en ook of het en mannetje of een vrouwtje zou zijn terwijl opeens de regen tegen het raam kletterde schuilde een muis in mijn huis…

Het is stil vannacht. Alleen mijn oren suizen. Angstig ben ik voor vrijheden, die me beperken kunnen. Moedig ga ik om, met beperkingen, die me bevrijden zullen. Een merel begint te zingen. De krant valt op de mat.…