Alle inzendingen over media

Mijn Daewoo beproefde bij nacht mijn bloed een kop op tv, de kop van een mens, het is niets. En lippen en ogen zijn niets dan een schaduw van uren; nee al wat men doet, het is niets: het vlees dat men toont, het bloed dat men spuwt, het is niets. Ik verfoei ook de geest! Want de ziel die men geeft, het visioen dat men spreekt, het…

Indianenverhalen getooid met veren. Fake-news boven de feitelijkheid. Wat waar is valt misschien nog achteraf te leren. Een veertje meer of minder kenmerkt deze tijd. Liegen alsof het gedrukt staat wat maakt het uit. Het eindresultaat gaat voor de veren. Wanneer de neus zich lengt tot besluit, behoef je zonder veren in het leven nog niet…

Ook ik heb een smoel ook ik had een missie Openhouden van het AGO-Zwembad-Diemen U gaf mijn smoel en missie drukrecht met een open brief Het Ago-Zwembad-Diemen bleef open U bent Amsterdams en internationaal maar ook regionaal en lokaal U bent: World´s Best Designed Newspaper Ik voel me zo trots, excellence met Het Parool onze…

Deelder Jinek, een ongelijke strijd en wat weer aangeeft dat al die goedbedoelde afwisseling met zogenaamde interessante mensen zo afbreuk doet aan de kwaliteit van binnen en van buiten van Mevrouw Eva Jinek Deelder veegt de vloer aan is onder invloed van zijn dagelijkse heroine maar nu met een schepje er bovenop want beduust is ie voor…

Ik ben een vlog begonnen. Er kijkt nog niemand naar. Maar als ik stevig volhoud, Komt dat vast voor elkaar. Eerst wilde ik gaan bloggen, Maar zag daar snel van af: Je moet dan dagelijks schrijven, Dat voelt voor mij als straf. Nu zend ik uit mijn ‘home’ Mijzelf de wereld in En show ik, zonder schroom En nooit met tegenzin, Alles wat ik…

“Ga terug naar je eigen land.” Zeiden ze Ja dat zeiden ze “Ga terug naar je eigen land” Maar mijn land is waar ik mensen ken Mijn mijn land is het land van mijn familie, van vrienden Mijn mijn land is het land van mijn kennissen Mijn mijn mijn land is het land dat ik ken Waar ik de torens weet te staan, de kanalen ken, de weg Waar mijn school…

Aai mijn Iphone eens; breng hem maar op gang, als het kan een leven lang! App! De ai is de traagste, maar mijn `I' is de snelste; de hele dag een aandacht van jewelste! App! Een moderne vorm van watjes in je oren; geen natuurgeluid dat nog kan storen. Allemaal aardappelbovisten, verslaafd door ondernemerslisten: `I'-adventisten…

Zo Dom te zijn als Utrecht, Trier of Keulen zo stevig vastgenageld, zo alleen te staan, bereid je af te laten beulen door wind en kou en regen, stil als steen Je hoofd een koepel met twee hemisferen de binnenwand van engelen bekleed waar het gezang weergalmt, het exulteren van heel de schepping die zich heilig weet Zo dom: geen redenering…

Op Nova Zembla, blazen frisse stormen. Wie in Nederland wind zaait, kan Zembla oogsten. Zembla blaast problemen uit het stof. Zembla valt niet om te kopen. Opent gesloten deuren. Zet ramen open. Wie Zembla heeft doorstaan, is moedig en stormbestendig. Wie van Zembla heeft geleerd, heeft het goed gedaan!…

Hoe belangrijk is het je mening te uiten in tijden van spanning en oorlogsgeweld; hetgeen je van mening bent als een samenspel van woordbeelden op papier mag worden blijven verteld. Het vrije woord tegen de repressie. De 'letterlijke' opstand tegen de agressie van een bezetter die alles gelijkschakelt met zijn eigen woord; voor wie het…

Hij flikt het toch weer onze Bram, hoe weet hij elke keer moeiteloos het oog van de camera te vinden of in het licht van deschijnwerpers te staan? Een natuurtalent met wat narcistische trekjes gelukkig schept dat wat leven in onze brouwerij na zijn aftocht langs de mediahekjes, met misschien toch een lichte bewondering van mij maar…

Volop in het nieuws: het aantal zelfdodingen loopt terug, echter in slechts 1 week tijd, plegen drie mensen zelfmoord. SBS presentatrice Ariana, Joost Zwagerman en een onbekende knul, die dinsdag van een flat sprong. Maar: het aantal zelfdodingen loopt terug!…

De mens wordt wat "in de wacht" gezet, wachten duurt dan lang, 'een momentje alstublieft' het is echt een ware dwang. Melodietjes van allerlei terroriseren dan je oren, echt muziek die je verwacht op een begrafenis te moeten horen! Nog een momentje U bent de eerst wachtende, een nieuw melodietje komt in mijn oor, dan een stem; verrek…

Late, late tante Lien. Spekkoek bij Indische mijmeringen. Tante Lien kon het Nederlands-Indie Zo melancholisch bezingen in haar 'Den Haag, Den Haag, weduwe van Voorbije Indische zegeningen.' Een markant gezelschap van Indo's Omringen Tante Lien in haar praatstoel; Gesproken wordt over Indische wortels En een heimwee gevoel van al die Naoorlogse…

In dit actualiteiten hof als onverstoord gebied jaagt en bespringt de vos; Pieter Jan Hagens, liever zijn prooidier overdag doch Ahmed Aboutaleb is als prooi zelfs sterker dan de spreekvaardige slimme vos.…

ik geloof in een rivier die stroomt van zee naar de bergen ik vraag van poëzie niet meer dan die rivier in kaart te brengen ik wil geen water uit de rotsen slaan maar ik wil water naar de rotsen dragen droge zwarte rots wordt blauwe waterrots maar de kranten willen het anders willen droog en zwart van koppen staan werpen dammen op en dwingen…

Was poëzie van Harry al niet veel soeps na Frida bij Pauw staat de naam Mulisch echt voor de Campbell Soup cans van Andy Warhol Het gaat niet om inhoud maar om kleine witte wurmen vermicelli bij iemand thuis die ik niet wens te kennen…

Als vogels in een volière twitteren wij erop los voorbij de ruimtelijke barrière in een vrolijke chaos.…

Ik kreeg een andere naam niet bewust in het hotel gezocht onbewust misschien bovendien zocht ik onder het bed over de richels van het ledikant waar was mij naam gezet? waarschijnlijk achter het toilet onder de marmeren wastafel achter het douchegordijn Het ging allemaal wat laks doch kwam er toch wel uit voortaan noem ik mijzelf wel…

Kan het niet meer begrijpen weet niet wat ik er mee moet waarom toch? waarom zoveel leed? het is niet meer te vatten de oorzaken zijn niet meer te bedenken eigenlijk wil ik er geen aandacht aan schenken maar steeds word ik met alle leed geconfronteerd het lijkt wel of geen mens van dit alles leert goede gevoelens worden zonder meer vernield…

Wie heeft in godsnaam ‘NPO’ bedacht? Een naam die niemand wil vult nu de ether, Maar worden de programma’s daardoor beter? Want dat is wél waarop tout Holland wacht. Nogal Pretentieus en Overbodig, Dan rijst de vraag: ‘Waar hep dat nou voor nodig?’…

Beursberichten Stuurboordlichten Duizend sms-berichten Gefotoshopte vergezichten Maar wie schrijft er nog gedichten?…

luister naar de radio al die stemmen die van ver komen zijn opeens hier maar zo ver weg ook en de regen van het regenwoud veel luider dan het sneeuwen ergens in Siberia dat hoor je zeker bijna niet…

Wat een heerlijke man wat een eerlijke man wat een duidelijke man wat een voorbeeld man Dat moet wat met dat kasboekje te maken hebben! Wat hij al die jaren bijhoudt inkomsten en uitgaven grote en kleine dubbeltjes en kwartjes Dat verklaart dat hij financiele vraagstukken aan kan ingewikkelde en eenvoudige grote en kleine binnenlandse…

wat denkt u wel ? om me te omarmen bij daglicht u weet dat de nacht mijn voorkeur heeft…

Ik heb maar snel 'n flinke zakdoek gepakt om in te snotteren in m'n volkstuinhuisje op m'n kleine bankje verslijt ik de laatste tijd oude "Linda's" Zelfs na jaren bewaard nog het lezen waard De Linda heeft diepgang en is niet bang voor de dood Ik wil nog een kop thee voor mijn 'doek' valt.…

Vandaag zag ik mijn jeugd terug en aan de achterkant van een grand defilé in een onderbelichte zetting van vensters zonder ruiten liepen vreemde vogels zonder snavels mee. Ik bekeek mijzelf als een stapel oude kranten, waarop ik als redacteur zijn stem en z’n zegen rust, de tijd verslaat op het hete aanbeeld van de waan,…

Je hebt 'het' gemaakt als je vooral 'heel gemaakt' bent. Wanneer je je voordoet, alsof je heel wat bent. Slechts deze overduidelijke bevestiging is diepgaande ontkenning. Ontkenning van ontkennen. Nog eens er bovenop. Ze zouden je maar eens herkennen...…

De dag loopt naar haar einde Woorden reflecteren op de wand Het kleed beroert de letters van de uitgelezen krant Die oud en moe is van het nieuws en veel te gul verslonden Ik pak het dagblad van de vloer en zwijg met al mijn monden De rode gloed van de avondzon slaat een bres in mijn gedachten Een borrel staat al koud en vol geduld op…

Ik zou wel eeuwig willen blijven liggen daar langs het water in die warme zon met ogen dicht luisteren naar de vogels maar mijn media laten mij niet rusten want gewoon alleen is niet sociaal ik zou wel dagen willen lezen in dat spannende dikke boek maar kom niet verder dan een bladzij steeds meldt zich weer een nieuw gezicht ik zou wel…