Alle inzendingen over taal

De dichtkunst is geen prozalied Al staan de regels vol Van hem of haar die mij verliet Van kwaad tot erger ongerief Staan alle kranten bol Als Blondie schreeuwt, maar zelden ziet Vergeet de wolf en schapen niet Al speelt het hier geen rol In Randstad en het Ruhrgebied Gedichten.nl of niet Je hart slaat nooit op hol Bij 't lezen van…

De draak spuwt vuur laait licht en onbesuisd in ondergrondse hollevatenklinkers schuilkelder indruipterrarium alom verderf panopticaal besprenkeld skyhigh rijst in doha kalief sunra sturm drang in sfinks en gizehpiramiden soulmate sade staatstralend aandewieg vantzoetstelieve wijnentrijn taboe zingt swingendansend dromerige blik gitzwart…

Wie vaker een jas uitdoet die voedt mantelzorg!…

Je aforismen zijn van hoog niveau, ik zag zelfs een excellente Amsterdamse school...chapeau! En des te fraaier is de anti-poëzie in dit poëem al mis ik ten enen male assonantie en alliteratie. Ik vergeef je het ontbreken van binnenrijm en beeldspraak ik verheug me echter over je coupletten met clichés een gebroken vers kortom…

er zijn momenten om er de hand in te hebben zolang het geluid draagt over doordringbaar bovenaards te oud voor bestemming te jong voor vertrek niets heeft meer betekenis dan het verzwegene ongezien achtergebleven in vermeend beton mijn mond draagt geen bevelen uit mijn oor vangt luistertaal zo vrij zijn letters in verstaanbare…

Een boom zingt door een overvloed aan noten. Al klinkt de melodie wat monotoon. Maar aan zijn noten herken je de boom, samen als een potpourri. De beuk, de eik en de kastanje Ze zingen hun eigen melodie. En de hazelaar. Alleen zijn naam is al een lied. We gaan ons aan hem hechten, want zijn nootjes klinken door heel veel heerlijke gerechten…

een goed gedicht is een symfonie in woorden waarin je dat kunt horen wat jij maar wil maar ook soms wat je ongemerkt bekruipt je hart binnensluipt en waarvan haar woordenklanken je nog lange tijd kunnen beroeren en nooit is ze stil een goed gedicht zal je diepste snaren raken een leidraad vormen in het leven soms iets om na te…

Op ‘n vraag van mij antwoordt m’n broer “ja”, niet lang daarna gevolgd door “al hoe wel”, waarop ik app “Heb nog nooit iemand zo mooi dit woord zien spellen. Volg je misschien ‘n cursus Arabische taal?”…

Eerst is er nog niks. Ja, een gelukzalig-lege bladzij. Een wie-doet-mij-wat-optie. Maar daar komt de klad in. U zucht ontevreden. Het vacuüm dient bevrucht. Een sterke drang wil weten. Een eerste zin noteert zich. En die vraagt om meer. U begint zowaar te zweten. Verbanden kondigen zich aan. Wilde paarden moet u beteugelen! Maar…

O Nee tanya hoe kòm je daar nou bij Je gaat toch niet naar die verdoemde toe Die knessetkwal, die mensenhaai, die fou Nee, jij gaat níet naar Netanyahu toe Die krijgt van Petrus nooit een passe-partout O Ne tan ya hu kòm je daar nou bij!...…

Zit er nog leven in dat esperanto dat vat vol braille in gebarentaal zegt niets, een blik zegt meer dan duizend woorden al zijn het altvocalen van bel canto die spreekbuis voor een nieuwe wereldtaal is als synthese een ver ideaal want zelfs verbaal blijft het orakeltaal Wat ooit begon als hiërogliefentaal in Babel, primitief…

onder dezelfde hemel in dezelfde tuin schuifelt hij rondom vandaag zijn serene glimlach als die van een milde verre god stijgt stil boven de taaltekenen uit in het gras trappelt het jonge tere leven in zachte verstrengeling van einde met begin in hun glanzende blik huist hetzelfde lied…

Laat je innerlijk dansen op het ritme van mooie woorden en het brein blijft soepel...…

een haiku is het geschenk van de natuur door de dichter gestoken in het kostuum van de taal…

Mijn tante kocht als veulenmaagdekijn Een minidictionnaire met vreemde woorden Voor 't habbekratsbedrag van 90 cent Het moet van voor de Grote Oorlog zijn Dat was nochtans wel een rib uit haar lijf Van Belkum's vreemde-woordentolk bevat Van woord, parool en mot het meest voorkomend En uitdrukking en zegswijs evenzo Ik licht er een paar…

welke woorden willen we redden nu de stof van puin uiteen waait welke werpen we van ons af in verlaten straten van de stad welke houden de klank aan van een viool onder de sterrennacht welke woorden verdwijnen in het zwarte water van de tijd welke woorden keren terug houden we vast welke verwelkomen het licht koesteren we om niet…

Gij die dit boek leest, denk niet laag van mij! Ik kom niet, bleek en ’t oog van tranen rood, Gelijk een arme, huis aan huis, om brood, Vol deemoed, beedlen om uw medelij. Waarom u dan mijn hand die beker bood, Vol bitterzoete weemoed? – zet, o gij Voor wie hij NIET is, snel die kelk terzij, Waarin ik zacht mijn stille tranen goot! Ik schenk…

er is een tijdelijkheid tussen de vroege dageraad en het verdwijnen van de zon waarin je alles kunt schrijven wat in je opkomt, in het gedichten verzinnen en je mag er van uit gaan dat het niet lang duurt voordat zinnenspinsels in het brein verschijnen als een momentopname een flinke portie liefde voor het volledige alfabet en…

Het meervoud van slot is sloten Maar toch is het meervoud van pot, geen poten Evenzo zegt men; een vat twee vaten Maar zal men niet zeggen: een kat twee katen. Wie gisteren ging vliegen, zegt heden ik vloog. Dus zeggen ze misschien ook van wiegen ik woog. Neen mis! want ik woog is afkomstig van wegen. Maar is nu ik "voog", een vervoeging…

lees de stilte van het witte blad niet bezwaard met woorden lees zijn luchtige leegte lees zijn niets lees zijn alles gedicht zonder woorden het lichtste gedicht…

Is het een oorlog? Zo zou ik het niet noemen Bij een stand van 50-1 mag je waarheid niet verbloemen Strafexpeditie is het woord dat bij deze slachting hoort Sommigen gaan verder en spreken van massamoord…

Een lichtpuntje in donkere tijden donkere wolken pakken zich samen rondom mijn innig geliefde dochter De vrouw van 17 die meisje is gebleven Meest ernstige vorm van epilepsie die ontwikkeling verhindert en verhinderde Wat mij in 2009 definitief aan 't schrijven bracht via wwww.gedichten.nl en www.nederlands.nl dat prachtige initiatief van…

Alleen water kan de fles ontdekken omdat het stroomt (als het kan) alle kanten op en dat belet door dorst van mensen en allerhand obstakels zoekt en scharrelt tot in wat de dronken classicus een fles noemt (denkend aan statie- geld en hoe dat later te beleggen). Drinken is de vorm van de fles (wat ieder mens als baby weet…

jij denkt dat als ik dat jij dan zodat jij mij en ik niet als jij denkt dat ik dan zal ik zodat ik jou en jij niet --------------------------------------------------- uit: 'Woorden, woorden. woorden', 1973.…

Soms blijven gesproken woorden als een echo hangen maar het geschreven woord bezit alles wat er in ons leeft omdat we blijven verlangen naar de schoonheid van het woord dat ons altijd vreugde en vertroosting geeft.…

Zal jij mijn kruiswoordraadsel zijn Geen doorloper, woordzoeker of cryptogram Daarvoor ben ik te tam En het zit vol venijn Ik wil het enigma verklaren Woorden die zich openbaren Puzzelen tot het past Desnoods op de tast Drie letters, twee horizontaal Klaarheid in opgelegde wartaal Angstvallig zoekt mijn pen Met elk woord dat ik ken Moeilijkheidsgraad…

Bestaan vangt aan met woorden ademhalen opdat wat om ons heen is wordt verstaan. Wat is en schijnt laat zich pas gadeslaan als chaos wordt ontbonden door vertalen. Uit nevels breken zich begrippen baan. Maar lichten doen, al naar ze feller stralen, wat hen omringt verdichten. Wij verdwalen dus toch; wat taal omhult doet hij de dampen aan.…

Neen! Neêrland staat zijn taal niet af! Wie God een Neêrlands harte gaf, En zuiver Neêrlands bloed in de ad'ren, Dat bruist voor de eer van 't vaderland, Die zal dit erfgoed van zijn vad'ren Waarderen als een heilig pand. Ja, Neêrlands taal is een trezoor, Welks schatten, met ondoofb're gloor, De nagebuur in de ogen stralen; Waarin…

Het nachtspel gespeeld De ochtend nakende Het machtsspel gedaan Ongekleed dansen mensen Ieder met hun eigen wensen In 't licht van volle maan Thuis wacht dan de roes Die uitgeslapen mag Vrouw heeft geen idee Wellicht zou zij 't begrijpen Dat woorden soms moeten rijpen In de alfabetzee Woordenpotpourri Met letters in veelvoud Scrabb'lend…

schaarse woorden als hoge en dun gewortelde bomen reikend naar de zon het fragiele meebewegen in de wind stromend naar ongekende stormen…