Alle inzendingen over Eindelijk vrij

ik heb je gevonden eindelijk maar toch overal gezocht het verbaast me nu nog je was al die tijd al daar veel te dichtbij daar zocht ik niet naar ik keek je voorbij nu zie ik het wel we hebben vrij baan ik heb je gevonden laat je nooit meer gaan…

De stof, waaruit leven leeft, is zichtbare massa. De energie, die al wat leeft beweegt, Iijkt een onzichtbaar niets. De liefde, die al wat leeft bezielt, is heilig. Liefde wordt zichtbare energie wanneer we haar leren dienen. Onbewuste massahebbers zijn ziende blind. Bewuste liefhebbers zijn massaloze kiezers. Samen dienen ze…

de laatste keer, keer omme wanhopig verheugt de tijdskromme zich op wedergeboorte, opleving dit lijden is over, kijkt terug in onverwachte tover ontsloten poort, onaardse beving jonger dan de dood kan men niet sterven immer weer de weg die wijst naar nieuw leven, krijst, jonger dan de dood zal men erven…

Toen ik jou tegen kwam wist ik het meteen, Zoals jij is er geen één, zo liefdevol, zo teder, zo zacht, Hier heb ik heel mijn leven opgewacht. De tijd van onrust in mijn lijf is voorbij, want die rust Dat ben jíj! Jij zo vrolijk, open en blij, zo’n mooie vrouw, Jouw schoonheid een ontdekking uit 1001 nacht mijn god “Lieveling” ik hou zo veel…

Soms is het verstandig om je wil door te drijven Vandaag ontving ik van mijne Jef een lang schrijven! Complimentjes geven dat doet hij bijna nooit Wat gaf mijn echtgenoot zich bloot! Ik zie je graag, je bént de vrouw van mijn leven... Akkoord, liefste Schat, ik wil jou 'alles' geven ! Bedankt, alles komt goed!…

Eindelijk zomer, ik verheug me erop, want met de warmte komt ook de rust. De zon geeft ontspanning en een bruine kop. En geeft energie als je bent uitgeblust.…

De verlaten eenzaamheid kon eindelijk zichzelf zijn…

de betovering van wie wij samen waren is voorgoed voorbij herinneringen als uit een ander leven blijven voor eeuwig maar in dit leven slaat de bladzijde nu om naar een nieuw hoofdstuk zonder jou of ons met alleen mezelf en mij eindelijk weer vrij…

Daar zit ik dan In dat hoekje Ik schrijf in mijn dagboekje Daar zit ik dan Niemand kijkt me aan Ik zie iedereen langs me heen gaan Daar zit ik dan Maar eindelijk komt er iemand naar me toe En vraagt vriendelijk: Kom mee met mij En wees vrij…

De overgave begint nu pas je erkent nu je gevoel Voorzichtig met je teentjes in mijn liefdespoel Hopelijk pootjebaden over niet al te lang Daarna tot aan je middel en nog steeds niet bang? Dan zal het goed gaan lieffie en ben je spoedig door Om daarna koppie onder te gaan dan ga je er helemaal voor En ik hoop mijn lieve schat hoe…

Toch wel, want zover als ik kijken kan, reiken dan de dijken van de walen, niet veel verder kwam het einde nooit in zicht, tot eindelijk te zien was tot nooit, toen zag ik mezelf pas; ‘ooit, je zult zien,’ zal tijd sterven en bovendien, wij ook, zij aan zij.…

Eindelijk, Wij altijd samen…onafscheidelijk….…

Nu gaat het gebeuren Een kleurboek vol met kleuren Een stralend blauwe lucht Een opgeluchte zucht Een bloementuin vol rozen Geluk om van te blozen Een droom om in te blijven Een gedicht om zelf te schrijven Een gedachte om te verliezen De vrijheid om te kiezen Een huis om aan te hechten Een gezin om voor te vechten Een vent om…

Avond aan avond. Van het oefenen in geduld geleerd dat wachten om een goede conditie vraagt. Je billen doen er soms pijn van. Wil ze wel, wil ze niet? Eeuwig gelukkig of verdriet? Als het zover is. Een zucht symboliseert wat er aan voorafging, vat alle avonden (naar de film, in de kroeg, voor de buis) samen en doet de billen nog een…

Sloten koffie, thee van zakken, een hele waterfles bij al dat gekkenwerk aanpakken tot dan ten langen, langen les- te, je eindelijk, eindelijk, eindelijk bent: Uitgekropen…

verlangen snakt naar zuurstof aan de oppervlakte even verdwijnen kringen op het water klamme, warme, drukkende stilte storm, zomerbui van aaneenrijgende dagen de grond hard, geel, einde in zicht De wind steekt op aan de donkere hemel tekenen zich bliksemschichten, beangstigend en opwindend regen barst los en brengt een gevoel van opluchting Eindelijk…

zoals je gisteren naast me lag mijn mooie Indische god liefde van m’n midden leven ik hoef je niet te zeggen wat het me doet we deelden handen en huid en lippen woorden, tekortschietend onze zielen samen warm, wijs weergaloos eens en voor altijd…

Toen de lippen zwegen In zwijgende gemoedsrust Was het alsof zinnen aaneenregen In dovend vuur geblust Toen de mond stil sprak Was het van vroeger en weleer En het hart brak In oud en vervlogen zeer Je stond op en keek Om je heen, alleen Doorgegaan, strak en bleek Liep je de deur uit, de zon scheen…

Eindelijk ben je dan daar waar je hoort in mijn armen nadat ik jou overal zocht maar niet vond Eindelijk ben ik nu hier in jouw armen en is de cirkel eindelijk rond.…

Graaf niet dieper ploeg geen voren trek die strepen niet laat het rollen denk aan gisteren een dag van je leven uitgetild boven het alledaagse jij bent weer aanwezig opgesloten in mijn zijn waarom betrek je mij erbij ben ik de uitverkorene jij weet het nu goed de weg ligt voor ons we gaan samen op pad de steilte is onmetelijk…

Lieve schat, eindelijk daar was je dan... Zoete warmte stroomde mij tegemoet. Mijn leven veranderde voor het eerst van bitter naar zoet. Dat doet een mens goed.. De buitenlucht rook nog nooit zo fijn ! Gelukkig deed dat geen pijn... Nu een jaar later,zit ik met een kater. Deze geeft geen kopjes.Maar schreeuwt wel in mijn hoofd!…

kan ik naar waarde worden geschat overgoten door kristallen draai ik in mijn element zien mensen mij voor wie ik ben knikken vol bewondering naar mij, de ijskoningin…

Ik kan niet zonder, zonder jou mijn schat. Hou vast en laat niet meer los. Je bent een wonder, wonder dat ik niet bevat. Liefde verlost me van chaos.…

Mijn zoon belt mij op: ‘Hé, oud, leef je nog?’ Ik moet hem teleurstellen.…

En als je eindelijk wijs bent en precies weet hoe het moet, dan hoeft het niet meer. ---------------------------- uit: 'Tot hier toe', 1988.…

ja echt en eindelijk hou ik diep van iemand ik hou van haar waarom duurde dat zo lang mijn liefste? om dat te bedenken lag aan mij waarschijnlijk en zeker niet aan jou want ik kende je niet dat is dus alles dat ik je nu pas ken en zeker weet dat ik van je hou…

Verloren bladert ze door het boek weet niet wat ze zoekt, maar ze is 't kwijt! 'k Wil haar helpen, ze wijst me af 'k kan 't zelf, 'k weet 't best. Ze zoekt. Ineens kijkt ze wanhopig op help me dan: doe iets ik pak haar hand en zeg: kom maar. Pak 't album en wijs het aan kijk, je zag 't eventjes niet staan maar daar zijn ze in vol ornaat…

In het groen kom je me tegemoet- eindelijk. Je spreekt van geborgenheid, iets waar wij samen alleen weet van hebben. Je bent dichtbij in de natuur.…

Je voelt je geborgen vandaag even geen zorgen geniet bewust van je kracht en levenslust eindelijk de depressie is voorbij er komt weer energie in je vrij je durft weer te laten zien wie je bent standvastig en consequent.…

En ik sta hier, vraag me af: 'Waarom eindelijk geluk, nu?' Ja, het lag vast en ik ga dit hier inademen: dit is het leven, waarvoor ik al veertig jaren leefde! Ik ben gelijk, eindelijk gelijk de anderen, zo ik streefde. Twijfel en angst verdreven negatieve energie. Mijn fantasie in combinatie tot realiteit zal versteld doen staan.…