inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 11.296):

Eindelijk

Vermoeid het gezicht gedrapeerd langs zijn ogen
verdronken in het conformisme van belang
de automatische handeling voorspelbaar
bewaakt onbewust de verdringing
verlangen snakt naar zuurstof
aan de oppervlakte even
verdwijnen kringen op het water
klamme, warme, drukkende stilte
storm, zomerbui van aaneenrijgende dagen
de grond hard, geel, einde in zicht
De wind steekt op aan de donkere hemel tekenen
zich bliksemschichten, beangstigend en opwindend
regen barst los en brengt een gevoel van opluchting
Eindelijk!!

Schrijver: Irmgard, 31 mei 2006


Geplaatst in de categorie: vrijheid

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 734

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)