inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 11.295):

Troosten

aangedaan voel ik je pijn
daarom omarm ik fijn
mijn blik over je schouder
kijkt hulpeloos en kouder
dan ik voor jou wil zijn

emoties mee willen voelen
doet mijn hersens krampend woelen
toch blijft niet jou zijn mij beperken
voor mijn gevoel met grove vlerken
omarm ik je vol goed bedoelen

maar blijf je bergen in mijn armen
laat me jou liefdevol verwarmen
ik voel maar huil niet met je mee
als ik mijzelf verloor en dat wel dee
was weg de diepe steun van het omarmen

mijn goed bedoelde medelijden
blijft toch nog onbedoeld
een beetje onderkoeld
eigen emoties mijden
ook dat doet echter pijn

Schrijver: Rikus Kiers, 30 mei 2006


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 987

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)