Alle inzendingen over Jos

Mooie cocotte(>) Met haren in wrong op hoofd Geen klassieke schoonheid Een Ierse cocotte Erotisch uitdagend Delicaat kleurgebruik Een inkijk voor de Beschouwer wil niet vlotten * De reus: ca. 1810/Francisco José de Goya Museo del Prado/Madrid De kathedraal van Chartres: 1830/Jean-Baptiste Camille Corot/Musée du Louvre…

Hoger beroep, bericht de advocaat Daarmee gooit Roethof vast nog roet in ’t eten En wordt het leed straks wéér breed uitgemeten Frustrerend, zó lang na de gruweldaad Tijd dat een faire pleiter nu bepleit Dat Roethof zich van deze zaak bevrijdt…

Ik ween om Ivo in de knop gebroken Zijn rechterhand is ook ineens verdwenen De wolf is weg, hij nam heel stil de benen Is deze week afdoend in rijm besproken? Welnee, de koning is weer opgetreden: El Rey, uit bronsgroen eikenhout gesneden…

geknipt was jij voor het leven maar het leven knipte jou als mooiste bloem uit de knop jou badend in het mooiste licht van eeuwig blijvende herinnering dat ons jou steeds weer brengt al zal de pijn nooit verdwijnen omdat het hart gebroken blijft perfect als mens was zij gemaakt toen het lot zich tegen haar keerde met in jouw hoofd een…

ziel je schreef de wereld over de duizelende verrukking waarin je met haar viel maar ook de liefde voor een vrouw deze hunkering was nieuwe pijn, die je niet kon geven Vincent, je leefde kort en met heel je wezen totdat je geniale waanzin een eind maakte aan je lijden in dit leven uit 'Voorbij de horizon' uitgegeven in eigen beheer door Jos…

Als er opnieuw sprake is van zinloos geweld, (want dat is geweld ALTIJD, zinnig is het nooit geweest), zoals bij Anja Joos b.v. bij die stille tocht was de opkomst best enorm, maar zeg eens eerlijk, wie geeft erom, niemand toch? Zo hard is de maatschappij geworden, dat alles alleen maar erger wordt.…

(Jos Witteman)…

Hier zit ik dan, in gedachten verzonken, ontnuchterd, maar misschien ook dronken. Gelaten wachtend op de dingen die komen. Het zuivere zingen van de vroege vogels maakt plaats voor het fluiten van kogels. Werkelijkheid neemt de plaats in van dromen. Ik zie mensen angstig naar hun God zoeken, ik hoor Hem, op Zijn troon, luid vloeken. Want…

Ik lig tevreden in het gras, mijmerend over al dat ooit was, en nooit meer terug zal komen. Ik sluit mijn ogen, ik blijf wachten tot jij komt, om alles te verzachten. Maar jij laat me wachten en dromen. Dus blijf ik liggen in het gras, mijmerend over al dat ooit was, en nooit meer terug zal komen.…

Het hangt boven je hoofd als een zwaard, het gaat met een soort van gekte gepaard. We doen alsof er niets aan de hand is, alsof niemand bij zijn volle verstand is. Maar spoedig wordt er toe geslagen, vloeit het bloed door de straten. Er komt een einde aan alle dagen, en is de wereld woest en verlaten. Bommen komen vanuit de grijze lucht,…

Langzaam begint het wolkendek te breken, en kruipt de kou naar lente temperaturen. Het was druk, zondag, hier op het strand, massa's mensen drinken koffie op het terras. Om 's avonds George Bush te horen spreken, hij zal persoonlijk de eerste kogel afvuren, sterker nog ... Saddam verjagen uit z'n land. Diens bloed zal stromen door 't groene…

Als grijze wolken zich samenpakken boven de aarde, en de roep om vrede verwordt tot iets zonder waarde, wat betekent dit dan voor ons en voor onze kinderen? Presidenten zullen hun legers laten marcheren, leunen lui achterover alsof ze nooit zullen leren. Want ze laten zich niet door 'het volk' hinderen. Schoten zullen weerklinken door de…

Wat maakt het nu uit welke God ons nu zegent, want iedere God zorgt ervoor dat het regent, dat we kunnen ademen, dat de zon zal schijnen. Dat we leven en sterven, dat wolken verdwijnen. Alleen de crimineel en de gek zullen oorlog willen, omdat hun honger naar de macht niet valt te stillen. De honger om de macht waarover vaak is geschreven,…

Te jong nog en al veel te vroeg, kreeg je van het leven al genoeg. Met een triest gevoel op dood spoor, kreeg je bij "vrienden" geen gehoor. Blind voor de toekomst, doof voor de reden, besloot je toen maar uit het leven te treden. Het was je teveel, te zwaar, het was genoeg! Je koos voor de dood, al was het te vroeg. Wat was er van je…

Wat als straks de bommen niet meer vallen, als het ratelen is gestopt van de geweren? Bouwen we alles dan weer op met z'n allen, of sluiten we de ogen om niet te willen leren? Wat als straks de rookkolommen zijn opgetrokken, en we alles aanschouwen in het ochtendlicht? Handelen we allen dan geschokt en geschrokken, of brengt de dood ons niet…

En de rust keerde terug op Aarde, de stilte zwaar voor heel even. Geen soldaten aan het marcheren, geen wereldleiders meer die logen. En ineens kreeg alles weer waarde, werd vrede toegevoegd aan het leven. De mens stond weer open om te leren, na zo'n lange tijd te zijn bedrogen. En de rust keerde terug, op tijd, want de mens, leek, ging…

Zij droeg om haar schouders ‘n Canon, maakte foto’s van hoe het vroeger was. Ze maakte foto’s ook van John Lennon, toen ze de doodsangst in z’n ogen las. En het kerfde diepe sporen in haar ziel, ze wilde wel, maar kon ‘t niet verklaren. Ze weet nog, toen hij stervend neerviel, wat zijn allerlaatste woorden waren: Geef vrede een kans ...…

Buiten heerst de storm, heerst de regen, maar hier binnen is het veilig en warm. Je lacht naar me, lief maar verlegen, om mijn schouders rust zacht je arm. In je ogen valt het allemaal af te lezen: de liefde, de band tussen mij en jou. Wij zijn samen, hebben niets te vrezen, onze liefde, het verjaagt de intense kou. Laat het maar stormen…

als ik door loosduinen rij denk ik altijd wat men hier vroeger zei we hebben tot in eeuwigheid vrede rust komkommertijd d’hofstad groeide grandioos de kromme jongens bleken broos nu zijn ook de tuinen loos…

Ik zie hem zitten, hoog op zijn troon, en hij regeert de wereld met harde hand. Hij beveelt, op luidruchtige toon, gehoorzaamheid, trouw, van ieder land. En "leiders" knikken braaf, zwijgen, bang voor hem op de troon, z'n straf, die ze, bij elk tegenwoord, krijgen. Zoals hij eerder aan de anderen gaf. De wereld ligt gebonden aan z'n…

Daar sta je dan: Voor het witte licht van de dood, het is 'n kwestie van één stap, die stap is groot. De toekomst is onbekend, je wéét wat je achterlaat: De angst, het verdriet, de kilte en het verraad. Maar jij staat op de rails, straks komt de trein, en daarna, daarna zal er werkelijk niets meer zijn. Of is er, naast het allerdiepst gevoel…

Ik sta afwachtend op het verlaten strand, niet precies wetend waar ik nu op wacht. Misschien is het wel op een nieuwe kans, of op zomaar een nieuwe, warme dag. Ben ik dan die zoeker naar jouw hand, of ben ik op zoek naar wie me toelacht? Zonder woorden vraag ik je ten dans, en ik verdrink, ik verdrink in je lach. De wind jaagt geruisloos…

Als ieder mens nu eens zou zeggen, wat hij voelt, droomt, wat hij hoopt, dan kunnen we regeringsleiders zeggen, dat je met geweld helemaal niets koopt. Dat we in vrede willen leven, dat geweld moet verdwijnen, dat we dit elkaar willen geven. En de zon begint te schijnen.…

Ik hield ooit mijn gevoel verborgen, ik liet nooit zien hoe ik echt was. Mijn hart liet ik nooit spreken, en mijn tranen hield ik binnen. Ik ging gebukt onder mijn zorgen, zonder dat je het in mijn ogen las. Mijn hart liet ik zo vaak breken, en de pijn kon ik niet overwinnen. Mijn verdriet verschool zich achter een lach, tegen beter weten…

Je zal altijd dichtbij me staan, de ruimte met me delen. Ik zal je horen spreken, en je gitaar horen zingen. Je zal nooit meer weg gaan, je lied zal blijven spelen. En als een warme deken, zo zijn m’n herinneringen. Zing je lied maar, m’n jongen, zoals je het altijd hebt gezongen. Het klinkt als een kalme zee, en ik, ik zing met je mee…

Zou je me herkennen, als ik naast je zou lopen in de stad? Zou je weten wie ik ben, als ik niets tegen je zou zeggen? Ik zag je lopen Zelfverzekerd door de straten Bewust van je eigen schittering Lopend met een duidelijke bestemming Je liep me straal voorbij Liet me in de regen staan tussen de druppels haren hangend voor mijn ogen Mijn…

Het leven gaat door Wat je ook doet, wat je ook laat Wat je denkt of denkt te denken Waar je tegen bent, waar je voor staat Je liefde en genegenheid Warmte, vertrouwen en interesse Alles groeiend met de dagen Groeiend met de zuiverste finesse Je onzekerheid en al je angsten Zenuwachtig en koortsachtig blijf je vechten Een beter bestaan…

Als ik je gesproken heb hoef ik niet te slapen te eten of te drinken Als ik je gesproken heb hoef ik niet te zwemmen met jou naar de bodem zinken Met jou naar de vogels kijken Terwijl we ertussen vliegen De aarde onder mij totaal vergeten Ik zweef en vlieg en voel me blij Na jou gesproken te hebben, mijn zorgen voorbij Mijn hemel zal…

Als een trein die wegrijdt in de verte Naar de ondergaande zon Steeds verder uit het zicht Totdat je niets meer ziet Verblind door het zonlicht waar je tegenin stond te kijken Mijn liefde voor jou gaat net zo diep Met het verschil dat ik je daarna weer terug zie komen Het formaat van een trein…

De wereld door mijn tranen heen Is lichter dan zij werkelijk is Vanaf de dag dat ik van jou begon te houden Mijn ziel vol prachtige kleuren Je handen zijn als het blauwe water Druppelend op mijn bestaan Knopen leggen met je vingers Jouw aanraking een zegen voor mijn lijf Je gezicht ‘t evenbeeld van een rode roos Vol bloeiend in de zomerzon…