34803 resultaten.
Mondeling
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 3.988 Haar tanden wijken iets
terug alsof zij woorden
binnen houden wil
dit halfuur.
Maar er ontsnappen namen,
thema's en motieven
waaraan ik zin geef
door te knikken.
Dan mag ze gaan,
stikkend,
de rug tot roofkat,
bloeddorst op de tong.
En nu zij op het nippertje ontsnapt
wordt ze tot bijtens toe gevaarlijk
voor wie haar op de gang vraagt…
Stedelijk
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 893 Nieuwbouw steekt zijn kop
uit de terreinen op.
Wij gaan langs het skelet,
de stalen reigerpoten.
Het land dat wordt ontsloten
begint een stil verzet.
Allerlei groen venijn -
distels en chichorei,
hondroos en varkensgras -
loopt in ruigten te hoop
tegen bouwplan en waterpas,
koop en verkoop.
Het land biedt weerstand
aan de sleutel…
beeldbuisverlangen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 516 Ik zag je op de video
die trui van winters weer
en nachtgelijke armen.
In een andere tijd-ruimte
knuffelde je een kind
en ongetwijfeld was de avond
weer bestrooid met snippers licht
(bergen, sterren, zei je)
Een storm steekt op
in de verlaten streek
die ik moet zijn...…
stairway
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 364 Wankel als mijn woorden zijn
en rafelig van taal,
schrijf ik een heel onvast
gedicht.
Geen touw is vast te knopen
aan mijn vers laten we
zwijgen van trossen, kabels,
spierballen waar anderen
goed in zijn.
Maar evenwichtloos komen
toch de woorden samen
in dit dun verdwijnpunt :
jij voor mij.
Ergens hecht mijn liefde zich:
onbeduidend…
Tafeldame (weet je nog?)
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 340 Terwijl jij aan tafel zit en bloesems opent
slaat in mij leven om, ruimt oude velden.
Kan ik de warmte van je aarde voelen,
het leven dat uit zonlicht wordt verzameld?
Hier nog mijn lichaam ondoordrongen,
terwijl in andere tuinen ongezien
tegen de winter in al bloemen bloeien.
Leer mij ontluiken.…
Onder spel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 1.187 Wanneer ik thuiskom
danst daar die kleine
ook als ik wegga
staat ze te zwaaien op
de stoel voor het raam
Het is allemaal spel
en elke vraag die zij stelt
roept spelregels te voorschijn
uit mijn eigen onwillige mond.
Maar of ik nu kom ga of blijf
altijd bewijst de klok aan de muur
het ongelijk van de tijd zeker
als zij bij de tijd is…
Meine unsterbliche Geliebte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 344 Het zal de tijd van weemoed zijn,
die ons doet voelen als we doen;
er zijn wat uitgebloeide uren
waarvan het pluis bijna
verwaaien moet.
Ja, het is de tijd van lage zon
en de dunne adem van nat hout.
Maar ook al gaat het bos in dode geuren op
en staat de lucht van vogels leeg,
mijn fantasie richt voor ons lentes aan.…
Een paard
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.693 Een Peerd! een Peerd! mijn bochel voor een Peerd!
- Richard III
Een paard,
Naar de aard,
Is er nog eer dan zijn staart;
Hij doet het te voet
Net zo gauw en zo goed
Als een ander te paard het doet,
En je kijkt niet om
Of hij is al weerom.
Met niemendal op zijn rug
Is hij bijzonder vlug,
En met iemand onder de man
Is hij in 't lopen nog…
Spiegel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 617 Dauwdruppels op het gras,
zij weerkaatsten mijn gevoel.
Verdriet van mijn ziel.…
Voorbij de horizon
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 700 De zon straalt vreugde.
Laat zijn liefde zien aan ons,
kijkend wat er komt.…
De Droom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 804 Het leven lijkt nooit zo kostbaar.
Niets anders is waar.
Het leven door Gods handen gegeven,
en door een en dezelfde handen weggenomen.
Hij schenkt ons het leven.
En bezorgt ons het Beloofde Land waar wij over dromen.
Hij schenkt de weggenomende het leven van zijn dromen.
Op aarde wordt er iemand ontnomen.
De liefhebbende wordt het verdriet…
jouw naam
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.351 Weer wolkenloos en warm de dagen
waarin gemis heet als de zon
en zout als pijn. O lief,
dat vogels eens als letters waren
en ik de lucht beschrijven kon:
de hemel zwart van vleugelslagen
waarmee jouw naam begon…
Dit wintert niet
netgedicht
2.0 met 28 stemmen 7.036 Dit wintert niet, dit gaat
ook niet voorbij:
een jonge hoboïste snijdt
een vers riet. Een ander kind slijpt
potloden. Een derde breekt
het hoofd over een prille min.
En wij? Zoveel is zeker:
wij sneden ook, wij slepen dito
potloden en braken ons de hersenen
over idem.
Het zijn van de woorden
dezelfde daden.
Maar klinkers wisselen
als…
Twee zusjes
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.962 1
Het is geen ruziën,
ik noem het: zwavelzuren.
Nu het om de mooiste knikker gaat,
maken zij van ieder woord een bijtend gif.
Daarna zitten zij nog uren met de brokken
in hun keel.
Dan volgt de schaamte en het zwijgen
en het brandgat in hun ziel
2
Hun ruzie loopt op hoge
poten met een huilerige stem.
Zij vechten niet om het…
Oester
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 558 Zo had ik je nog niet
gezien: je ene hand
over de andere gelegd,
schelpsgewijs,
alsof je zegt:
Kom, wees mijn zand;
kom, wees mijn pijn;
laat mij voor jou
een parelmaker zijn.…
Zij
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 1.437 Zij durft niet kijken als ze kijkt
Zij sluit ramen en deuren
met haar ontloken ogen
Maar met haar vingertoppen schrijft
ze in de palmen van mijn handen:
bemin mij, doe mij open…
geur
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 663 je hangt nog in mijn trui
met parfum van vandaag
vluchtig word je
even streel je
klinkt van geur
de echo reukloos na:
houd mij nu vast
vasthouden
even maar…
Etretat
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 3.371 Het veilige dorp van een mespuntje zee
snufje zout waar de kiezels de branding
doen rollen en klossen waar de winkels
nog op hun hurken zitten bijeen op een plein
waar de kleuren buiten de deur wiebelen
plastic strandslippers ballen waterpistolen
toeristen waar de naam kortom vredig is:
Etretat
Maar voorbij baai en bakens promenade…
Fire&rain 2
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 473 James Taylor op een nieuwe dvd,
vuur en regen krijgen melodie.
Maar god verhoede dat ik de regels hoor
over uitgewoonde morgens waar
plannen in de wind verwaaiden
en jij weg was.
Denken aan jou, zo stil nu, zo ver weg,
zo weinig in muziek, zo veel in kinderen
die blinde aandacht vragen...
Teugelloos geloven dat ook jij je ogen dicht
hebt…
Etretat II
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 448 De Meeuwen
Wij zitten op de schoorsteen,
hoog op de praatstoel zitten wij
te kakelen als oude wijven,
heksen. Wij snavelen elkaar
geschiedenissen na: weet je nog
van toen de dood en toen de dood
en van de kathedraal die nooit
werd afgebouwd?
Wij schieten in de lach, laten
ons van de daken waaien
in feilloos navigeren
Kaatst…
Loos, WO I (thema met variaties)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 429 I
Het bestaan in stenen op rij,
namen tegen muren opgestreken,
boeken, af en toe herdenken
met vergeelde droefheid:
het is in Loos te zien.
En we zouden moeten weten
dat elders iemand weer de passie preekt
en we zouden op de kippen moet passen
Het zal wel weinig helpen:
Sta op soldaat,
hoor het gore bevelen.
II
In…
La Normandie
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 531 Hoor hoe de wind ons uitlegt
waarom de orgels hier zo
de kathedralen doen dreunen:
Hoor, Cavaillé-Coll te Rouen
dondert door hoofdschip en beuken:
geluiden van oorlog en zout op de plank
uit verbrokkelde tijden.…
Wij van elkaar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 841 Als in het regenboogvlies
geen kleuren verbleken,
blijven wij de appels
van elkaars ogen
Als geur blijft hangen,
worden jij en ik
een vleug rondom elkaar.
Als wat herinnerd wordt,
overblijft, zullen wij
elkaars foto zijn.
En zelfs wanneer
het niet zo is,
alles straks vergeefs
blijkt en vergeten,
dan nog:
samen ergens…
Jouw ogen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.161 Gedichten schrijven vaak zichzelf,
alleen jouw ogen niet, die moet ik maken
van zeewater en zilte schelpen.
Je ogen blijken mooier dan het raken
van woorden die moeten benoemen.
Geen vers tipt aan jouw kijken.
Ik schrijf over dat eindeloze blauw,
over het oplichten van de einder als het
weerlicht zoals toen die middag jouw
iris…
Schoolplein in de winter
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 4.750 Jij zit de dooie school te overleven
daar op dat bankje op dat doodleeg plein;
er komen vlokken op je haren sneeuwen
als word je zienderogen oud. En klein
dalen vanuit de hoogte meeuwen
neer op je handen die het brood verdelen
Dan laat eindelijk over de eeuwen
heen een stem zich uit een verte horen:
"Een vrouw, een man, een paradijs…
Echten buiten seizoen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.034 De pottenbakker zoekt de leemsoort uit
voor als in de gestoofde zomerdagen
de Randstad hier haar rondje Echten doet.
Nog is de oven dood, nog lopen
kippen op de lege schappen
en is daar buiten het dorp
een opsomming van niets:
schoorvoetend zonlicht, vechten
tegen de gure molenwind,
nauwelijks gras,
niets eens een brink,
die dorpen immers…
Prima Materia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 392 Wanneer wij komen te liggen in
de handpalm van de tijd,
die adem over jou en mij
doet strijken en ons dan
in één zucht wegblaast.
Wanneer wij dus door eeuwen waaien
in het heelal van onze dood,
zullen wij zoveel zwaarte krijgen
dat ik naar jou en jij naar
mij wordt toegebogen.
We zullen elkaar vast wel niet meer raken,
maar reiken…
Kleuren
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 753 Ik zie een overmacht
aan weemoed in je ogen.
Ik vraag of je gelukkig bent;
je zegt: nog koffie?
Wat wordt de wereld wit,
wanneer ik vragen aan je stel.
Ik zie de pauwen
op een kinderboerderij
en denk dat zo
het paradijs geweest
moet zijn.…
Dit wit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 425 Papier spiegelglas
water dat was
vóór de geest
De ziel van dit blad
is de witheid geweest
en de pijn is de pen
die geheimen uitlekt
Desondanks geneest:
gewicht contra gewicht
dichter contra gedicht
pupil, blinde vlek.…
Taal van liefde
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.072 Alle clichés aan jou gericht:
Julia, Roxanne, Regenbogen,
ja, alles wat ik ooit gedicht
heb over jou, ooit overwogen,
is te goedkoop en te oneigen,
ik gooi het weg, wanneer ik in een
hartslag voel hoe puur en zacht
jouw ziel zich buigt over de mijne.…