Netgedichten

netgedicht (nr. 1.633):

Twee zusjes

1

Het is geen ruziën,
ik noem het: zwavelzuren.
Nu het om de mooiste knikker gaat,
maken zij van ieder woord een bijtend gif.

Daarna zitten zij nog uren met de brokken
in hun keel.

Dan volgt de schaamte en het zwijgen
en het brandgat in hun ziel

2

Hun ruzie loopt op hoge
poten met een huilerige stem.

Zij vechten niet om het spel
maar om de knikkers

oorlog om een glazen regenboog om
watervuur dat van de hemel hangt

tanden uit watertanden
ogen om katteogen