Alle inzendingen over maatschappij

meeuwen in slow-motion boven het stationsplein trekken cirkels over de hoofden van gehaasten... een meisje blijft staan trekt haar moeder aan de mouw en wijst omhoog maar moeders van vandaag hebben dat onrustige van bijna te laat en inderdaad gaat daar de bus…

ik zie ze lopen door de eeuwenoude beukenlaan Benedictijnen brevierden hier verzonken in gebed adellijke ongehuwde dames woonden in de Renaissance tot hun levenseinde op deze kostelijke plek verwaaide eruditie zweemt vanuit een ver verleden…

Er zijn veel mensen die zich geen weekje vakantie kunnen veroorloven. Voor wie op restaurant gaan een absolute luxe is. Leven die mensen dan boven hun stand? Mensen die ziek zijn, werkloos of gehandicapt? Boven welke stand leven die dan precies? De stilstand? En wanneer kantelt zoiets precies? Wanneer ben je bescheiden en wanneer begin je…

En laten we niet vergeten ,ook deze groepen niet vergeten de Roma , de communisten, de Joden, de homoseksuelen, de vrijmetselaars, de Jehova's getuigen en de mindervaliden ook slachtoffers van de vernietigingsdrift van nazigezag. Hoe zit dat in de huidige tijd, heerst er ergens echt spijt. Toen allemaal naar dezelfde kampen, met hetzelfde doel…

Ik wil vooral niet te gewichtig doen. Ik ga voor het juiste gewicht. Niet te zwaar of dikdoenerig. Maar natuurlijk ook niet te licht. Het leven vraagt om keuzes om voor jezelf in te kunnen staan. Dat vraagt om iemand van formaat die in zijn eigen schoenen kan staan. Je kwaad maken helpt vaak geen zier. Dat is een neurose die gaat over…

Geen idee wat het leven zou zijn zonder t.v. Dat oog op de wereld met wallen als vierkante kringen. een rustkuur is één van die zegeningen. Is een dag van verandering op zoek naar een nieuw idee. Zonder t.v. is het leven saai. Een kijkjunk die zijn onrust te lang heeft verborgen. Die radeloos, reddeloos of minder fraai geen uitlaatklep…

de grove vezels op de rug van het tapijt zijn gemaakt op het trotseren van de eeuwigheid in grijze stof verbinden zij hun schoonheid met de aarde in het dragen van de werkelijkheid tijd en plaats bepalen in grote lijnen het weefpatroon dat opgevuld wordt met persoonlijke structuren in voortborduren zien we ogen en de lach uit het…

de winkeldeuren gaan straks open het hongerige volk zwelt aan ze kunnen weer van alles kopen en vullen zo hun leeg bestaan begeerte is tot deugd verheven bezinning is verleden tijd de mensheid heeft haar ziel vergeven en is daarmee haar wezen kwijt in armoe waant de mens zich rijk en lijkt zich van geen kwaad bewust terwijl ik naar de…

Mijn land De Dapperheid De Edelmoedigheid Mijn land is mijn hart Mijn weg Mijn huis Mijn leven is daar aan verbonden Ik draag En waag mijn leven Voor iets dat mij alles heeft gegeven Voor iets waar ik van houdt Mijn land Waar ik mijn hart aan heb verpand Is dat er nog Wagen wij nog Worden wij uitgedaagd Vechten wij Voor dat waarvoor…

De stoere berijder over de snelwegen voor het asfalt bestemd. Die wordt niet graag door de goede zeden geremd. In stevig leer verpakt zijn gezicht omringd met een ruige baard. Zijn maling aan de wereld is hem in zijn vrij gevochten leven alles waard. Slechts één passie vervult het leven van een gevallen engel onder de zon. Zijn…

Je staat niet graag alleen. Een mens staat graag midden in het leven. Een mens behoort niet alleen te zijn. Plaatst zich graag centraal als een sociaal wezen. Niet iedereen kent dat dagelijks geluk om zich welkom te voelen in een meervoudig sociaal verband. De alleengaander kent slechts de ergernis van de eenzaamheid die aan geen ander…

het wordt steeds groener in dit land met al die hoge temperaturen het is een teken aan de wand en zal ons straks nog flink bezuren dan groeien hier bananenbomen en laat de hitte ons bezwijken het zal ook zeker overstromen met al die veel te lage dijken dus misschien bent u wel blij met al dat mooie extra groen die pret is zo voorbij wellicht…

welkom in ons Nederland waar u als zware crimineel geen last heeft van tegenstand maar mag zitten op fluweel wij beschermen uw rechten ga gerust uw eigen gang want wij zullen vechten voor uw welzijn en belang onze nijvere advocaten staan altijd voor u klaar en zullen echt niets nalaten u loopt nauwelijks gevaar maakt u zich geen zorgen…

Er is niets veranderd. Alles bleef op zijn plaats. Moderniteit lonkt soms verleidelijk. Nieuwe visies raken voortijds buitengaats. Er is niets veranderd. De wereld draait om zijn as. Progressief blijft de toekomst wenken. Klein blijft de mens die niet dankbaar was. Onveranderlijk wispelturig blijft de mens die raakt aan de grens…

Vanmorgen hebben wij in het Wilhelminagasthuis ter gelegenheid van het jubileum van de Vara een echte ouwe socialist ontleed. Het was gek wat er allemaal tevoorschijn kwam: halfvergane rode vlaggen, strijdliederen, Internationale broederschappen en solidariteit, AJC een potje poepen en zes geschiedenisboeken door P. Quack (antiquarisch).…

De heer Van Splunteren ziet zijn wereld heel klein. Zijn buitenwereld maakt angstig. Als een vrees verwekkend te groot plein. Waar de massa hem angst aanjaagt zonder mededogen. Hem van het plein afjaagt met grote ogen. De heer Van Splunteren ziet in de wereld klein kwaad. Zijn buitenwereld maakt angstig. Als een somtijds agressieve straat…

Hun huid geschramd aan prikkeldraad en scherven hun ziel gekneusd hun vlees gekooid verscheurd van kamp naar kamp - in niemandsland zelfs niet vogel-vrij. ------------------------------------------ uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…

we keken ver vooruit maar nooit verder dan de horizon verder kijken zou namelijk een streep te ver zijn geweest daarom stelden wij onze eigen grenzen grenzen aan het zien grenzen aan de groei grenzen aan 't leven kortom wij keken en zagen zover wij het konden verdragen…

Via het beekje stroomt verwaterd het portret vragend naar het dal.…

Zitten blijven, staan of doorlopend voor het leven gaan. Een levensronde niet met zekerheden beschreven. Het leven is op zoek naar zijn balans. Elke nieuwe ronde worden nieuwe kansen in het patroon geweven. Een groep gaat voor gelijke kansen in een leven dat een stoel mist, omdat het zo in het leven met ons kan gaan. Elke rondje is er…

Hoeveel doneerde jij zelf al? Ik zie schouders die worden opgehaald, collectebussen die nergens staan en anders genegeerd zouden worden. Denk aan de velen die denken en soms ook zeggen: zullen we ons eerst bezighouden met ons eigen land. Er zijn hier al problemen genoeg, we kunnen de hele wereld niet helpen. Er blijft ook altijd te veel geld…

Loterij je wint erbij. Aan de spanning die het geluk je kan geven. Sweepstake de gedroomde hypotheek. Je beste inbreuk op de sleur van het dagelijkse leven. Je staat met je verwachting in de wacht. Je hoopt op die kans levenslang nooit gedacht. De voorpret op die doorbraak waarop het leven je met rijkdom zal omgeven. Op die dag zal anders…

Ontzorgen opdat een mens morgen zonder angst op eigen benen kan blijven staan. Een vrij vooruitzicht blijft behouden waarbinnen een mens zich niet door de gebreken behoeft te laten verslaan. Ontzorgen waar moeilijkheden in een mensenleven niet langer behoeven te bestaan. Waar nijvere zorgzame handen hun medische professie dagelijks wel…

stilaan maar toch zeker komt vroeger weer terug de tijd van nu wordt bleker valt weldra van de brug stress wordt alsmaar groter in je leven van achttien je karakter smelt als boter wie niet weg is, is gezien de hippietijd van lang geleden werd fel bekritiseerd vooral dan hun ideeën werden echt globaal geweerd maar toch kunnen…

Er valt altijd wel wat te betreuren. Ons leven valt niet altijd mee. Wat we hebben blijkt soms niet voor eeuwig. Een trap die omhoog kan voert ons soms weer naar de laagste tree. Soms wensen wij een trap te nemen. In ons leven te stijgen naar wat onze ijdelheid verwent. Tot dat wij dreigen te vallen in een diepte, omdat wat wij wensen…

Klein glasscherfje in voet, dus vurig alles zo rood Bloed baart zo vaak onterechte zorg mits dat knalrood. Toch weer ergens reikend naar het firmament sierlijke tooi Tig sterretjes me leidend naar hogere sferen, hemels mooi. Me veel meer waard dan briljantjes, ongenaakbaar rein Geluk zwol aan heftig vuurvol intens - voelde me ook klein -.…

Het hebben is ons nooit genoeg. Herken de momenten dat u steeds weer iets meer van het leven vroeg. Wij zijn nimmer lang tevreden met wat we verworven hebben door de tijd. Het is het hebben waardoor het verlangen weer direct slijt. Zo zit iedere ontevreden mens in elkaar. Die nimmer lang blij met een zitting kan zijn. Zodra die hetgeen…

Jasmina ik heb de betekenis van je naam opgezocht maar bloem valt in het niet bij wat ik zie, wat ik voel ik voel een stevige struik, zich ontwikkelend tot een boom met veel takken, veel schors, veel schaduw en omarmingen Jasmina ik zie zoveel rots bij jou zich als trots verinnigd in mij je oom Jan Jacob die op "Paula Familias" de oudste is…

verdwaalde mensen in de stad werpen hun schaduwen op straat geketend aan een doelloos pad bewegend in dezelfde maat diep bedolven onder vele smarten hebben zij zich in een waan gehuld die de leegte in hun dorre harten slechts met vluchtige verlangens vult ik lees de wanhoop in hun holle ogen en voel de pijn van hun verloren strijd terwijl…

hoe vervreemd ben jij van mij of waren we nooit dichter daar jij verkeert in kringen waar ogen mij de deur wijzen of is dat mijn vooringenomenheid of berust deze op eigen ervaring hoe vervreemd ben ik van jou of waren we nooit dichter daar wegen lopen een weinig kruizen tot het punt dat we oog in oog staan tja, wat dan…