Alle inzendingen over kinderen

Wil je het hartje horen? Straalogend vraagt ze het en klikt op lichtend glas. Na kraakgeluiden klinkt, we zijn verrast, jouw ademtocht als vreugdedans op het terras. Ontroerd zien we je blije moeder strijken over waar jij nog niets vermoedend, onderhuids de brenger bent van dit geluid. Je vaders kijkers kruisen olijk die van opa…

Getooid in een cape Een masker dragend Buitengewone krachten Aandacht vragend Op zoek naar erkenning Zelden verkregen Een vertekende schaduw Als licht door de regen Het goede voor ogen Het masker evenzeer Op zoek naar zichzelf Niets minder niets meer Wel kunnen vliegen En toch onbemind Het hebben van dromen Hoort nu eenmaal bij…

de tafel is vet van vieze kindervingers het raam is nog vetter van vingertjes, die wijzen naar merels in de boom de vloer ligt vol zand kruimels en snippers floeps, daar gaat de melk over een tekening van vakantiepretjes…

mama! mama! gaan we achteruit? neen, mijn jongen mama gaat naar achter maar jij, jij gaat naar voren…

je kunt het niet ontkennen, zij was hier, zij heeft over een muur van tijd gekeken en deze code gehanteerd als teken van eeuwigheid. Een omtrek gaf zij prijs en zij heeft hem verscheurd noch opgegeten. Haarfijn sluitend levert hij bewijs dat zij bestond. Dat zij hier heeft gezeten met mij en haar spoor trok op dit papier. ---------------…

Zij tekent bloemen en hartjes. Alle prinsessen lachen tevreden, en de vlinders en dolfijnen ook. Vrolijke kleuren bijeen gekozen, zorgvuldig tussen de lijntjes, in opperste concentratie aangebracht. Maar als het donker wordt komen de enge gedachtes vanonder het bed aanwaaien. En ook overdag kan plots die naïeve gelukzalige bui omslaan…

Dit is het land, waar grote mensen wonen. Je hoeft er nog niet in: het is er boos. Er zijn geen feeën meer, er zijn hormonen, en altijd is er weer wat anders loos. En in dit land zijn alle avonturen hetzelfde, van een man en van een vrouw. En achter elke muur zijn and're muren en nooit een eenhoorn of een bietebauw. En alle dingen hebben…

Morgen terugkomen en kijken of gisteren veranderd is, achteraf een treurwilg wiegt met de wind Een engel gemaakt in de sneeuw een sneeuwman met steenkolen ogen versleten muts op en sjaal Zelf geschapen met koude handen rondgelopen met tenen, stampend koud naar de melkman gezwaaid Een poging tot vliegen gedaan een meter van de grond gekomen…

Toen ik klein was droeg ik een matrozenpakje mijn moeder nam me mee naar de vijver in het bos daar aan een touwtje liet ik mijn zeilboot varen de bomen ruisten de wind kwam van zee nu is het vele havens later en mijn moeder dood nooit vond ik meer zo'n veilige ree ----------------------------- uit: 'Een oud geluid', 2011.…

Lief kleinkindje, in grijs kom je aan ’t licht, wat heb je een mooi neusje, het vormt al je gezicht, je houdt je kleine handjes al vrolijk iets omhoog, je babyborstje licht wit op en vormt een halve boog, rondom je hoofd schittert een gloed van schijnsel als een krans, o lieve schat wat is dit mooi, ik koester jou met glans en kijk verlangend…

’t Klein volk dat buiten zich zo vrij In ’t leventje verheugde, ’t Is nu ’t weer oprukt even blij In stad wacht nieuwe vreugde! Grootmoeder is niet wel gemutst, Daar geen der dartle klenen, Die zij bedroefd ten afscheid kust, Zelfs met één oog kan wenen. Wie als een kind zijn dag geniet, Zal nooit zijn dag beklagen En schept…

schaterend steekt Stine haar handjes in de lucht om de grote regendruppels op te vangen donderwolken komen met een windzucht spetterend geluid weldra van ratelslangen haar blonde haren kleven op haar wangen die bol staan van haar luide lieve lach kindervreugde om die natuurgezangen schitterend einde van een mooie dag grote mensen kijken…

Mijn kind, waar ik trots op ben, mijn kind, waar ik van hou, mijn kind, die zelf al moeder is, mijn kind, hoe zeg ik je nou, dat ik veel, heel erg veel van je hou? Mijn kind, ooit woonachtig in mijn buik, negen maanden lang, die ik op zag groeien, tot mijn kind van nu, volwassen met man en kinderen. Mijn kind, mijn…

Een grutter met de slogan, " op de kleintjes te letten" schiet me ineens te binnen, als het nieuws laat weten, dat de crèche's minder aanmeldingen binnen krijgen, dan voorgaande jaren.  Opa en Oma, mogen weer aan de oppas, want de kosten rijzen de pan uit! Maar, omdat er ook rare dingen kleven aan het feit dat het misschien niet zo wijs…

Oma, gaat opa dood, vroeg de kleine meid Ik zei, vast wel, net als ik Maar voor nu geldt, we willen opa nog niet kwijt Dat begrijp ik lief kind Maar denk eens aan al die mensen, die ook niet dood wilden gaan, je kunt er niets aan veranderen, hebt er niks over te zeggen, helaas! Oma, ga jij ook dood dan, vroeg datzelfde kind Ik zei, vast…

Ik heb haar gisteren gekregen kant en klaar, ik kan het niet geloven maar het is waar. Al lijkt ze niet op ons, heeft ze een ander gelaat, ze is een kind van ons en precies op maat! Ik zal haar koesteren als mijn eigen en haar warmen aan mijn hart en haar blijde ogen betekenen een goede start om hier ons kind te zijn, te groeien…

Na een slopende schooldag lig ik languit op bed. Om alles te vergeten heb ik de TV aangezet. Ik zap er heftig op los, maar het zit niet erg mee, want wat ik meestal echt leuk vind vind ik nu heel cliché. Dan verschijnt op mijn beeldscherm een vrolijk klein kind. Het doet een spel met zijn vriendjes en het straalt als het wint. Dit…

Er wordt een kindje afgestaan Noch maar net een uur geboren De moeder heeft dat zelf beslist Maar ze voelt zich zo verloren Graag had ze zelf haar kind verzorgd Maar ze kan het echt niet aan Ze is slechts veertien, ook een kind Dus ze moet het laten gaan Verscheurd door liefde en door pijn Staat zij toch haar kindje af Ze voelt zich leeg en…

Nee, niet die kleine groene eetbare dingen, die veel mensen niet te eten vinden, neen, geen groente op het bord, waar menig kind beroerd van wordt! Een nieuwe spruit is in de maak, een wereldburger van formaat, een kindje zit er in haar buik, een kind van hem en ook van haar. Een nieuw wereldwonder komt er aan en al hebben we nog…

Zie ze aan: twee stralende baby's die energiek de ontdekkingstocht van hun glanzend nieuwe wereld beginnen. Een intens boeiende belevenis, soms ook wel schrikwekkend -daar niet van- ze slaan dan maar met overgave aan het huilen. Totdat goedmenende reuzen, wij allen dus, ze troosten, aan het lachen brengen, beschermend de handen op…

Op een mooie pinksterdag komt ze stralend thuis, wat ik in haar ogen lees als zij ons iets te zeggen heeft brengt vreugde in ons huis. Kind wat ben ik blij dat na het wachten nu je hoop echt leven mag, ‘t is de mooiste pinksterdag huil ik met een lach. Dan laat zij de foto zien, golven grijzig wit tonen ons een stippellijn, contouren…

Als vrije vogels zijn jullie bedoeld. Levend in vol vertrouwen. Spelend weten jullie hoe dat voelt. Laat die vogels weer vliegen, later. Wanneer je vals bedrogen wordt. Wanneer iemand je laat vallen. Vrije vogels vliegen altijd veilig. Vrije vogels landen meestal zacht, daar waar liefde geduldig op hen wacht.…

De kinderdroom bracht mij verder in het leven, bracht mij tot een wens meer dan de drogreden, deed de wens van dit mensenkind mij leven en een nieuw gedicht beleven: de Utopie zoals ik haar Al, dacht.…

Zo onschuldig met je stralende lach met je zee blauwe ogen jij zorgt er voor dat ik je mag Je ogen vol pret je handjes zo grijpbaar je voetjes zo speels je zoektocht al klaar Zo aanwezig zo blij zo dankbaar zo vrij Je hebt geluk er zijn er veel die om je geven knuffels, liefde en aandacht een prachtig leven Wordt maar een stoere…

Mijn kleinkind van vijf vlijt zich tegen mij aan zo lief zo aanhankelijk. Mijn honigbieke mijn trutsemieke mijn pollewopke mijn wollepopke mijn troeteldiertje. Net als veertig jaar geleden. Tot voor kort. Nu sinds kort net als veertig jaar geleden. Zij weigert mijn hand kijkt me uitdagend aan rent van me weg. Ach mijn stouterikje…

Een man was vriendelijk zoals het hoort, Deelde ijsjes uit aan kinderen Werd gevolgd door ouders, die riepen gestoord! Zij wilden koste wat kost, verhinderen Dat een vriendelijke man, iets normaals deed voor een groepje kroost! En dat is nou de hedendaagse moraal, je kunt je niets meer permitteren zelfs verbaal, moet je op je tellen passen…

Toen je zo dicht naast me zat Je hoofdje licht gebogen Zwijgend en een beetje bang Met neergeslagen ogen Toen begreep ik dat jij me vertrouwde en voelde dat ik jou beschermen zou Dat wij het zouden redden samen Want je wist van alle mensen dat ik het meeste van je hou…

Zij die bij de sterrenknuffels sliep het haar van de ruimten droeg in zilveren vleugels stuifmeel over de Melkweg blies, gevlochten klaprozen op haar regenboog. langs de gekleurde zomernachten ze draagt het enig woord wat zij kent laat het beminnen door de fluisterende wind van haar dansende molentjes om tijd en ontroering te beklimmen…

Sophie is een engel. Gestorven als peuter. De dader? Leukemie. Madelief is Sophie's zusje. Geboren na Sophie's dood. De kindervierdaagse eindigt. Madelief brengt haar bloemen, naar Sophie. Medewandelaartjes volgen, spontaan. Het kindergraf, verandert in een bloemenzee. Kinderen veranderen in engelen. De toekomst verandert met hen…

Negen planeten om een zon manen, satellieten tellen niet mee. Op de blauwe planeet zijn mensen bezig met de rookwolkjes van hun bestaan vrezen de hitte van de zonnestralen en erger nog wat schuilt achter de zon en dat daarbij elke vaste vorm van 99,9 procent ledigheid is vervuld. Een kindervuist opent zich heel even ware duisternis…