Alle inzendingen over welzijn

De November wind doet zich te goed aan mijn onrust.…

bespaar de dalen door de bergen op je pad voorgoed te slechten…

het kost wat jaren om te weten dat slagen in het leven verdraaid en haaks staat op het slagen in de dood dat grote daden niet meer werken maar enkel lucht en leven en slechts het kleine rest dat trots vervliegt in 't ijle avondlicht het achterlaten van het liefs jij kent het delen van de last en ook de kunst van overleven…

Een schoon gezicht heeft de dagblad-postiche CREME LA NYMPHE zij zou zeer schoon zijn indien zij geen sproeten had Hoe jammer wanneer een zo schone vrouw sproeten heeft zomersproeten zoals bij deze postiche het geval is gebekt haar de boog van de wenkbrauwen en de lieve mond en de…

banen verkleuren ezelsoren steeds groter tijd voor nieuw behang…

Wil duister Wil rust Wil gefluister Wil gekust Wil stilte Lange lanen Proef zilte dikke tranen Wil bomen en blaadjes Wil ontkomen aan praatjes Wil duister Wil rust Wil gefluister Wil gekust…

Als de zon opkomt in de morgen en haar stralen spreidt over het land begint de dag zonder zorgen en hebben vreugde en plezier de overhand.…

beter plat te zoenen dan te bombarderen…

Waar blijft de wind in mijn goede hoed? waar blijft de wind om kerktoren en klokken van mijn gemoed? waar blijft de wind in mijn binnenste? de wind in de schaamte? de wind in mijn angsten? de wind rond mijn vangsten van de dag over trekvaart en de wijdse tuinen van een ziel die ik ben en daar is de harde wind zij is geschoren nog jong van…

Nergens in dit helaal heb ik een vaste woonplaats Schreef hij op zijn hoed van cypressen. De dood nam zijn hoed af, Dat hoort zo. De zin is gebleven. Alleen in zijn gedichten kon hij wonen. Nog even en je ziet de kersenbloesem van Yoshino. Zet je sandalen maar onder de boom, leg je penselen te rusten. Berg je stok in je hoed, vervaardig het water…

Men zegt: da’ k het hart op de tong draag, echter, neen te zeggen tegen een vraag, vergt nu net iets meer moed, dan het gewicht van het hart op de tong!…

Van alle mensen die het lachen is vergaan, loopt een op de drie blind over je heen en kijkt dan om. De wereld is juist niet van iedereen, dat slag. De overige twee vallen niet op. Hun armen bungelen halfstok. Onder hun tong zit gram. Ze kennen haast geen zinnen zonder tss. Zo zuinig zijn ze op hun lucht. Je staat erin voor je het weet.…

ik loop vandaag wat heen en weer te sjouwen met manden wasgoed van en naar de lijn de wind is west zuidwest met zonneschijn geweldig weer voor handen uit de mouwen ik voel me goed en kan een berg verstouwen het is een lust de vrouw in huis te zijn ik vouw en strijk de was voor groot en klein van wie hier wonen wil ik blijven hou’en wanneer…

gedachtes in kroniek summier in uitvoering of toegewijd en nauwkeurig gehaast in nonchalance een register van lotgevallen tegelijk een vergeetboek inkt verbleekt in onleesbaar van loodgrijze pagina’s…

de storm komt spoedig aan het licht krachtig als een orkaan ze weten helemaal nergens wat vanaf het duister laf ik moet nu echt gaan een glimlach en een traan van boven naar beneden op weg naar het heden het water is het antwoord een juweel in een plant als het woord om mani padme hum…

Alle mooie dingen duren te kort, alle leuke dingen zijn te snel voorbij, alle grappen zijn al eens gehoord en alle fantastische dingen vervliegen als damp in de wind. Alle geweldige dingen, komen maar een keer voor, alle bloemen verwelken, alle bomen verliezen hun blad, aan alles komt een eind en daarom is het zaak, te…

Er huist in mij een droog skelet wat beenderen, een ribbenkast een puzzel in elkaar gezet die hier en daar wat strammer past het durft behoorlijk hard te kraken als botjes draaien in hun kom van ’s morgens al bij het ontwaken de dokter noemt het ouderdom ik noem het kunst, een soort talent mijn innerlijke componist mijn nek, mijn rug,…

levenloos tussen varens de doctrine van minder vet en meer energie beschadigd tot op het bot kreupelt hij voort tussen het jonge groen zoals het hier ruikt ruikt het nergens…

Met elke seconde worden we ouder met elk kwartier gaat het omhoog, met elk half uur, moeten we onthouden, wat ons in ’s hemelsnaam bewoog, met elk uur is de dag een stukje verder met elke maaltijd, drie uur erbij, en als de nacht over de stad valt is de ouderdom weer een stapje dichterbij. Met elke ademtocht die we maken, met elke…

als avondritueel leest mijn liefje voor zijn stem rondt de dag áf, voor het slapengaan ik luister naar gedichten met eigen melodie of een mooi kinderboek met spannend avontuur mijn armen wachten hem na het sluiten van het boek…

het lied der stilte zingt schone melodieën ingetogen mooi…

Zolang er reden is tot twijfel zal er reden zijn tot angst. Zodra de twijfel wordt heengezonden is de angst overbodig geworden. Met aan zekerheid grenzende gerede twijfel zal dat dus nooit gebeuren!…

Betere tijden doet iedereen verlangen naar geluk en vreugd…

het hoofd leeg houden met een volle agenda bespaart kopzorgen…

Ik onderga het weer, de dag met zijn zware vleugelslag, zo loom en donker maar warmte blijft, die blijft hangen in de kamer en dit lichaam. Het leven is als een broeierige zomer, en de mo- menten van koelte onder een ruisende boom zijn zeldzaam geworden. Ik heb het weer te pakken, dit bedrukte praten en denken, filosoferen terwijl de wereld…

Alles wat ik aanpak verandert meteen in goud, nooit doe ik ooit maar een klein dingetje fout. Mijn levenswandel is zeer de moeite waard, en dat is logisch want ik werk als een paard. Anderen kunnen mij amper of niet bijhouden en konden ze dat wel dan begrepen ze me niet. Omdat ik nu eenmaal op een ander plan zit, alsof ik high ben van mezelf…

zij heeft dezelfde groenteman als ik en koopt ook dezelfde gezondheden behalve dan haar befaamde aardbeien die kweekt ze zelf achter ’t huis niet op plastic maar op droog stro lekkerder aardbeien bestaan nergens die gekochte zijn nooit zo rood en zeker nooit zo sappig en zoet en helemaal nooit zo reusachtig bovendien pluk je ze al in…

krachtig maar zonder een waardeoordeel te willen uitspreken negeert hij zijn alter ego Een vrijwel dagelijks terugkerend ritueel - Jij macho / je zult me niet krijgen Jij ventje!…

Ik wou zo graag, maar wist niet wat iets hebben, dacht ik eerst, of doen ik wist dat ik iets nodig had geen euro’s, dollars, geen miljoen niets waar ik mensen mee kon kopen dat wist ik zeker, niets van macht maar iets dat dieper ging dan hopen iets dat met liefde werd verwacht ik wist zozeer dat ik het wilde zo heel intens, dat wat ik miste…

Ik hoef geen stoeipoesen meer in mijn leven, die types hebben zich gelukkig van mij afgewend, genoeg door hen geleden, genoeg geduvel gekend, mijn hart is verlost van een koortsig leven! Ik wil geen vrouwenlijf dat mij zal tergen, een geest die dagelijks verwarring zaait, een zomer die vroeg of laat verwaait, en verder, liever beklim ik echte…