Alle inzendingen over maatschappij

Bij de Souburgse brug stond een frietkraam Daar kreeg je veel friet voor je geld Op de fiets ernaar toe, alleen “Een friet van 15 met 5 cent mayonaise” Na 15 zei je geen cent Vóór mayonaise wel Je kreeg voor 15 cent een zak van 25 De frietboer had zwarte randen onder z’n nagels en een pafferig gezicht Hij stonk naar vet en zweet Z’n schort…

Omdat je in de oorlog altijd hoorde van vóór de oorlog, hoe argeloos ze waren, ben ik nu heel voorzichtig. Gooi ik iets weg, bijvoorbeeld een kartonnen doos, dan hoop ik dat die doos mij nooit meer zal heroveren in vorm van zelfverwijt: weet je nog wel, hoe zorgeloos, we gooiden gewoon dozen weg! Als we er één hadden bewaard, één hadden bewaard…

Het blauwe Twittervogeltje is over de hele wereld bekend. Zij vliegt voor iedereen, die via haar als sociaal medium een korte digitale boodschap verzendt. Anders dan voorheen de postduif in het vrije luchtruim op zijn vlucht; symboliseert het grappige blauwe vogeltje niet de enkele boodschap, maar een tweeterstroom met blijmoedige tucht.…

(EEN WOORD in 1859 en 1860) Een fonklend samenbroedsel Van vrijheid en van dwang, Bij zucht naar prikklend voedsel Het vuur van drift of drang. Veel hoofden vol confusie, Veel harten vol van spijt: Bij eeuwen-oude illusie Weer d' eeuwen-oude strijd. 't Gewicht der wetenschappen Door wonderen geleerd; Na politieke klappen,…

Het is er nog, het feest van dwaze elfen, de klopjacht op het evenbeeld, een zitplaats voor de haat. Het is er nog, de hardgekookte hongersnood, een zijweg aan de overkant, de hang naar het verraad. Het is er nu nog steeds, het werd een metgezel. ----------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…

Ouderen pas op je tellen je bent een kostenpost dus beter afgeschreven opdat een ander leeft Je bent alleen nog goed voor de afstand van organen dus men loert op je dood opdat een ander leeft. Men heeft geen geld om jou goed te verzorgen ze willen geen zorgen dus wenst men jou dood opdat een ander leeft. Dus vraag snel om een pil…

zij staat in mijn straat met wolken te strooien. ze zijn van opaak en indigo inkt. zij danst en zij danst, zij glimlacht en zingt. maar niemand die luistert of heel even gilt. zo zie ik haar lopen, het voorhoofd gebogen, na jaren van strooien. geen eten of drinken, geen landschap of straat. alleen maar de stilte van inkt en opaak. en…

Je kon toen nog wel eens de telefoon opnemen en in een gesprek van anderen vallen: - je bent zenuwachtig, - dat ben ik altijd als ik net geland ben. - waarom? - het gevoel dat je in de lucht was, - zoveel lange uren. - en wat dan nog? - dat je denkt dat je uit het - land van de doden komt. En dat het gesprek dan wegviel…

Ons leven staat in het teken van de vrije keuze; ook al is ons wezen genetisch bepaald. Vele levenssuccessen in ons leven worden echter door een goede keuze binnengehaald. De keuze voor vriendschap al vanaf de vroege jeugdjaren. De keuzepakketten in het voortgezet- onderwijs, waarmee men wijsheid voor de toekomst moet binnenhalen. De keuze…

Voor de sterren stoomt de kok door zijn leven Voor een interview heeft hij maar even Hij zucht en steunt en blaast, ziet bleek Is het wel uit te leggen aan een leek Ach, het is een manier van leven Ervoor gaan, altijd alles geven Wat ben je zonder sprankelde passie Hij verstaat geen kleurloze apathie Het is echt een keiharde stiel die niet…

Roem is vaak van korte duur. De weg er naar toe kan lang zijn. Eén van oefening baart kunst; of één van vaak vallen en nog vaker opstaan; en soms één van het leven bij de gunst. Een opoffering die bijdraagt tot een nieuw wonder; van een topper op ieder uur, die niet leven kan zonder de beeldvorming van zijn kunst. Roemloos zijn de vele…

Lustig is het augustusleven. De zomer is onze gast. De vogels zwijgen. De heide bloost nog na in paars, maar dahlia's zijn voorlopig verre van schaars. Zwoel is het windje: hij streelt mijn blote bast. In het zenit en in het zuiden knipoogt weerlicht, zacht oranje als Aurora in het hooggebergte. De natuur raakt geladen, vol verwachting en sterkte…

Hoe kan het zijn dat meningen, nooit voor naakte feiten wijken? Dat waanideeën in ons hoofd, sterker dan vriendschap zijn? Waarom we vergelijken? Waarom durven we niet te vragen, naar de bron van onze angst? Naar de reden van verdriet? Naar de oorzaak van onze pijn? Hoe kan het zijn dat we dóórgaan, met naar valse profeten luisteren?…

zij loopt in een nieuwe broek vol gaten terwijl hij op gepaste afstand passeert op sloffen die scheef neerkomen bij iedere stap zijn jas is smerig en zijn broek houdt hij met één hand vast omdat ’ie anders afzakt…

Bezetenheid door de duivel en hekserij bracht de middeleeuwse mens soms tot een niet begrepen razernij. Een razernij die men later een vorm van krankzinnigheid zou gaan noemen; maar er waren ook twee andere verschijningsvormen die de aanwezig- heid van krankzinnigheid niet konden verbloemen. Zoals bij de maanzieken of de lijdenden aan epilepsie…

Soms is het leven te dol voor woorden; het harmoniseert niet over de juiste akkoorden. Het lijkt dan een leven over de dolle luiden te worden gaan. Waar het gewone implodeert en het normale niet kan bestaan. Het doe maar gewoon, dat is gek genoeg; is soms een suggestie te veel, een fase te vroeg. Gek genoeg, want wat is normaal? Ooit een…

Op het strand Dwarrelde Een krant langs Mijn tentje. Omhoog en Weer omlaag, Voortgejaagd Door de wind. Het nieuws viel In de zee, Dreef even En verdween…

Heilige dwazen, onnozel misschien; in een wereld belust op resultaten doen zij zoveel ongezien. Onbaatzuchtig zijn zij zoveel waard; maar tegelijkertijd worden zij door hun omgeving soms voor gek verklaard. Iedere vrijwilliger heeft hetzelfde doel; iets voor niets te doen met een medemenselijk gevoel. Sint Maarten deel- de zijn eigen jas…

Van speeldoos tot pierement, een muzikale rondgang die het oor van een museumbezoeker aangenaam verwent; in een rondgang langs speeldozen en uurwerken met draaiende mechanieken; langs pianola's, straatorgels; dansorgels en de fel beschilderde kitscherige kermisklassieken. Het zelf draaien aan het wiel van een oud Hollands pierement, dat…

soms kun je verdwijnen in de stilte van een kamer gevuld met praal je kijkt zwijgend naar met goud behangen vrouwen en je hoort ze allemaal om te begrijpen dat wat ze zeggen niet wordt gesproken in jouw taal…

We zijn goed in relativeren In tolerantie kwadrateren Mits, maar, tenzij Goed-gesprek-ouwehoer erbij Moet kunnen, is goed Elk vergrijp wordt verzoet Ongelukkige jeugd gehad Veel geblowd, nog meer gejat We relativeren gewoon alles plat Een taakstrafje misschien? Verslapen, nooit meer gezien Tot, ja tot de man in de straat Door een politiek…

Nederland is een land Waar bestuurders van naam en faam Nooit diep mogen vallen Ze worden beschermd door hun vazallen En treffen zelden blaam Lieden zónder naam en faam Mogen van de overheid Geen kopje koffie aanvaarden Want dat is in strijd Met normen en waarden Zo knevelt de top haar werkers Stampt eigen zakken lustig aan Declareren…

ik word wakker in een plas van ‘s werelds bloed niet ’t jouwe noch ’t mijne al voelt het hartzeer intens kan het nog harder nog dieper, nog dichterbij breng de wapens naar de zee en zet je neer op het zand voel de wind op je gezicht keer terug naar de kern daar waar ’t ooit begon in liefde…

Ik mag ze wel; de uitgestotenen, de invaliden, de buitenlanders. Ook de dikke mensen draag ik in mijn hart. Al diegenen met wie niemand ooit wil dansen; doen er voor mij toe, staan voor mij niet apart. Ik mag ze wel; de verliezers, de sleutelkinderen, de bijstands- moeders. Ook heb ik oog voor die vervuilde zwervers die leven in de…

Opa op zondag. Wie heeft er nog tijd?; voor al wat grijs is met enige spijt. Oma, een plakboek vol herinneringen. Oma, van de oude mensen en de dingen die voorbij gingen. Oma op zondag. Wie heeft er nog tijd?; voor haar die vertellen kan vol nostalgie zonder spijt. Opa, een levensverhaal vol zegeningen. Opa, van de oude mensen…

Laten we zeggen Dat het meevalt in de wereld Dat er ergere dingen zijn Je zult geen geld hebben Voor die nieuwste Iphone Dat is vele malen erger Dan honger, ziekte, pijn Laten we doen Alsof het alle dagen feest is Niemand moederziel alleen verpieterd Je niet verder kijkt dan je neus lang is Iedereen de boel besodemietert Laten we zeggen…

Volwassen worden en langzaam afstand doen van dromen omdat alles wat moet er steeds tussen lijkt te komen het gevoel hebben dat je word geleefd in plaats van leeft en dat je halfvol door de dagen heen zweeft Sommige dagen kan ik het even niet vinden die passie, dingen waarover je je als een kind kunt opwinden ik mis ergens naartoe werken, ergens…

spreek beleefde taal dat wordt het beste verstaan en voorkomt woorden [senryu]…

De boze man zie hem gaan. De stad, het vuil en de mensen. Mieren kruipen om hun hoop. Zij dragen aan wat zij voor hun koningin wensen. Voetstappen klinken op de straat. Een veelheid van benen en vermoeide voeten. Al wat leeft tussen de stenen van de straat moet straks voor zijn nieuwsgierigheid boeten. De boze man zie hem gaan. De stad…

Ik haat deze wereld Die geen wens nog uit doet komen Die harde maatschappij Zij vergiftigt al mijn dromen Ik gruwel van de mensen Die zichzelf zo mooi zien staan Die vrienden selecteren Op een koophuis en een baan Ik kan niets meer waarderen Zie de fouten die er zijn Irriteer mij aan een houding Ook al is die nog zo klein Verbrand…