Alle inzendingen over lightverse

De dag zo jong, net aan m’n ogen open; een snurkgrimas nog flauwtjes rond mijn mond. De volle blaas deed mij tot opstaan nopen, terwijl het bed me onweerstaanbaar bond. Dus toch het ledikant maar uitgekropen. Eerst even flink gekrabd aan kop en kont. De dag zo jong, net aan de ogen open; een snurkgrimas nog flauwtjes rond mijn mond. Al was…

[fragment] Een stilstaande auto een lamp een doosje lucifers dat op tafel ligt een klok die stilstaat een standbeeld een schilderij een kleur een vliegtuig dat buiten gehoorsafstand is een speld een rebus een postzegel een oog een chocolaatje een weiland een drempel een getekend poppetje een vingerafdruk een plafond ----------…

Namen onthouden kan ik niet gezichten nog veel minder maar dat is al. Want heel gelukkig ben ik zo vreselijk goed in alle andere en veel belangrijkere zaken. Vandaar dat ik, direct na het ontwaken, mijn spiegelbeeld toespreek “Je ziet er weer puik uit vandaag, je mag er duidelijk wezen ». Ik zeg het onverbloemd, mijn licht onder…

Mijn dochter is toch zo geweldig, ze doet het toch zo goed. En ja hoor, Mieke meid, de jouwe mag er ook best wezen. Maar tussen ons gezegd en stil gezwegen en Joke, zeg het Mieke dus maar niet, persoonlijk ben ik eigenlijk van mening “ het is me toch een stuk verdriet”.…

in de ruimte tussen woorden en gedachten  leeft de dichter zich uit  met vleselijk genot sterfelijk want de volgende dag  resten slechts de woorden, de botten van de gedachten, het vlees is al verrot een gedicht gelijkt 'n geraamte gereed voor forensisch onderzoek door aspirant-gedachtenlezers met een dichters-woordenboek…

Heeft u een rare tik of iets waar u zich diep voor schaamt, u weet wel, wat ondeugends en daarbij ook onbetaamd. Tja hoe moet ik het zeggen ‘k krijg het haast niet uit mijn bek, ‘t is moeilijk uit te leggen want ik sta meteen voor gek. Stelt u zich voor, u bent een man, ruim boven middelbaar die overdag gekleed gaat in een pak van Molenaar,…

Wil je met mij naar toejeweetwel? toejeweetwel? wil je met me naar toejeweetwelwaar? Ja, ik wil met jou naar hoeheettut, naar hoeheettut, ja, ik wil met jou naar hoeheettutnou. Gaan we samen in de dinges en de weetnietmeerzovlug, even naar de komwatwasset en dan weer naar huis terug. -------------------------- Uit:'Ozo heppie',…

Ik wou, ik wou dat het al morgen was, want morgen ben ik jarig. Ik ben zo blij, zo blij dat vandaag nog steeds vandaag is, want nu ben ik de hele dag nog jarig. Ik wou ik wou dat het nog gister was want nu ben ik nog lang niet jarig.…

De ding-dong ging, mijn oude grootmoeder deed open. Er stonden twee man in het portiek, met platte tassen, ze oogden glad geschoren en ook fris gewassen, waarop mijn Oma dacht: ~Die willen iets verkopen.~ Toen ze gedrieën aan de koffietafel zaten -de kopjes vol en op het schoteltje een koekje- trok één der heren uit zijn aktettas een boekje…

Heeft u er ooit één keer bij stilgestaan dat als de tijd komt om er uit te stappen u eerst een handvol klusjes op moet knappen voor u voorgoed het hoekje om kunt gaan? Ik hoor u denken: ~Toe zeg, kom nou even, wanneer ik eens het loodje moet gaan leggen~ . . . ~Dat is klus één~ wil ik maar even zeggen. De tweede job: De pijp aan Maarten geven…

Een sjeik bezit een harem vol ~vriendinnen~ die door een forse eunuch wordt bewaakt. Al lopen al die vrouwen poedelnaakt, de eunuch zal er nooit een voor zich winnen. Met geen der vrouwen gaat hij tussen ’t linnen; hij zorgt niet voor een ledikant dat kraakt. Al zijn de meesten toch wel zijn vriendinnen, niet één maakt dat hij ooit de nacht…

De flatus, ja het is maar dat je ’t weet -het woord stamt regelrecht uit het Latijn de taal gebruikt door arts en chirurgijn- is niets meer dan een ordinaire scheet. De veest wordt met dit woord fraai aangekleed. Je denkt haast aan een Italiaanse wijn, doch flatus, ja het is maar dat je ’t weet, is niets meer dan een ordinaire scheet. Hij…

De zee ontving het leed van jaren daarom ook smaakt de zee zo zout je kunt daar op de tranen varen het is een poel van jammerhout Probeer het maar eens droog te houden wanneer rondom de storm weer woedt het kucht en drupt, je wordt verkouden pak je warm in, dan gaat het goed. Met warme jas en lieve mensen kan men de schade overzien elkaar…

Zijn leven wordt beheerst door pijntjes dan wel kwalen. Ze zijn ongrijpbaar maar verloederen zijn geest zodanig, dat hij steeds met grote vreze vreest, dat Knoken Hein hem elke dag kan komen halen. Een doffe borstscheut verontrust hem nog het meest. Het lijkt een teken dat zijn hart eerdaags zal falen of dat de kanker in zijn longen zit te malen…

Geduldig op het nieuwe jaar gewacht. Ik heb me blijkbaar schaamteloos vervreten. Mijn ingewanden uiten klacht op klacht. Geduldig op het nieuwe jaar gewacht, maar onvoldoende matigheid betracht. Het maagzuur brandt mijn slokdarm als de neten; ik heb me blijkbaar schaamteloos vervreten. De geur die ik verspreid is hoogst verdacht: dat krijg…

Te eten was er veel meer dan genoeg. Gerechten, prachtig mooi en fijn op smaak. Een keur aan wijnen vloeide iets te vaak, de maag kreeg meer dan waar zij ooit om vroeg. Daar stond ik dan, geheel en al ontkleed, alsook van morgenplas en -drol ontdaan -die tellen samen toch een kilo aan- schoon op de schaal, die kloek haar arbeid deed. Maar…

Een grijze lucht die miezer wast Het kwik wijst dertien graden Het Jaeger blijft nog in de kast De wanten in de lade. Maar ondanks dat is het toch Kerst Al is het dan geen witte En waait de wind uit westzuidwest Ik kan er niet mee zitten. Het Kerstgevoel, ’t is zo apart -Hij komt, de Zoon des mensen- Dat geeft weer hoop, diep in je hart…

Zijn achtergrond daar kon het niet aan liggen want hij kwam uit een welgesteld gezin, zijn pa was boer, zijn moeder dus boerin. Hij groeide op met varkens en met biggen. De Landbouw Hogeschool in Wageningen doorliep hij met het allergrootst gemak, de Roofbouw was zijn favoriete vak maar ja, daar staan ze hier niet om te springen. Vandaar…

Gordijnen kun je lang op doorborduren: Je schuift ze ‘s morgens open ‘s avonds dicht, dit ter voorkoming dat een vreemd gezicht je in je eigen huis staat te begluren. Ook wil je zeer beslist niet dat de buren, terwijl je snurkend op de sofa ligt -want zeg nu zelf dat is toch geen gezicht- je zo vanaf de straat staan te begluren. Aan ’…

Om misverstanden te voorkomen: Dit sonnetje is absoluut niet grappig bedoeld -0- Zijn vuurwerk voor het komende oudjaar kocht hij op internet dus illegaal. Een Pools bedrijf, dat vond hij geen bezwaar, zijn vriendjes deden het toch allemaal. Na veertien dagen kwam de zending aan dus vlug de schuur…

De pen valt met regelmaat uit mijn hand en ik overdenk zo haal ik nooit de krant.…

Dit doen we nou eens lekker rustig aan. We krijgen van verliefdheid echt geen pijn. Er kan dan ook heel rustig aan gedaan. Dus niet te hard van stapel, poppedijn. Maak je geen zorgen over de termijn. We zullen immers met elkander gaan. Want dit wordt rozengeur en maneschijn. Daarover kan geen misverstand bestaan. We nemen alle haltes langs…

Ik voel de treurnis door mijn lichaam stromen zodra de kerstboom in de kamer staat en warme tranen in mijn ogen komen, die sporen trekken over mijn gelaat. Mijn droefenis is niet meer in te tomen, het plaagt mij als een onontkoombaar kwaad. Ik voel de treurnis door mijn lichaam stromen zodra de kerstboom in de kamer staat. Vanwaar, vraagt…

De laatste dagen, ze zijn aangekomen, het donkert in de middag alweer vroeg. De tijd van lage zon en witte bomen en overmatig schranzen voor de boeg. De tijd van zoete oliebol aromen, nog even blijven hangen in een kroeg. De laatste dagen, ze zijn aangekomen, het schemert in de middag alweer vroeg. De tijd van bij het haardvuur…

Bij ons in de straat, het is niet te bedromen wat daar aan verlichting tot kerstvreugde brandt in perken, rond hekken, door struiken en bomen. Mijn buurman heeft zelfs de contouren van ’t pand geheel en al met van die ledjes behangen. Het giftige blauw straalt je koud tegemoet en houdt je gelaat in een rouwkleur gevangen, maar Watts kost het…

(Winterversie) Wellicht komt het wel door die korte dagen dat mijn gemoed door treurnis wordt geplaagd of door de koude wind die met zijn vlagen de laatste blâren van de bomen vaagt. Het gure weer is haast niet te verdragen dat als een zweep het naakte land belaagt en ook nog die verrekte korte dagen; ’t is logisch dat mijn geest zo wordt…

eens op de schaduwkant gelet van wat de kerst ons ook kan brengen het kaarsvet dik op het dressoir de klit in 't krullend engelenhaar een kerststal hangend op half zeven en in 't stro geen greintje leven een dennenboom in vuur en vlam de herder en het schaap zijn lam stilaan lijkt elke glans nu henen de kerstman op z'n laatste benen…

Ome Jan de oude kroegbaas dronk al jaren veel te veel, zag hij vroeger witte muizen, heden zijn ze blauw of geel. Daarom dacht -ie bij zijn eigen ~dit gaat helemaal niet goed ‘k zal de dokter consulteren, hoop dat hij er iets aan doet.~ ~ ‘k Wil je grondig onderzoeken. Niet vandaag naar ik vermoed, kan geen diagnose stellen: te veel alcohol…

Echt waar, ik zag ze al bij Appie staan, de sparrenboompjes, veel te vroeg gekapt. Straks met de Kerst zit er geen naald meer aan, tot in de stam zijn ze als gort ontsapt. Ik dacht er eerst nog aan voorbij te gaan maar nee, ik ben er toch op af gestapt, toen ik ze in de Albert Heijn zag staan, de sparrenboompjes, veel te vroeg gekapt. Ik…

Mijn lentes zijn gevuld met zang van merel,lijster .....vink en mees Het zijn kille winters die ik vrees hun stille afwezigheid in tuinen,langs bermen Het zijn m'n oren die ik wijd open zet zo ook mijn hart bij klanken van voorjaar Hoeveel herfsten.... dalen vogels neer om zich te voeden aan het rood van bessen? Niet alleen…