Alle inzendingen over taal

Voor zover we dat weten Zijn deze mensen bezeten Van het uiten van loze kreten. Dus allemaal opgelet, Dat u niet wordt afgezet. Weet u eigenlijk wat kretologen Met hun kreten beogen?…

ik taal niet langer naar verholen zinnen die in ‘t vroege licht niet wezenlijk te verwoorden zijn laat de zon liever heimelijk naar binnen sijpelen en mijn lief nog even onbeschreven proef in alles onzegbare poëzie…

dan overkomt mij ineens weer een moment dat ik niet eerder kende dan vandaag kwam het door rust? waar lag het al die tijd verscholen ver buiten mij waar ik nu gebruik van maak…

ik hoef er niet over na te denken taal gaat diep in m'n gedachten nog voor ik iets gezegd heb bijna alles in m'n gedachten is taal, ook al zoek ik naar woorden die iemand van mij wil horen maar nooit hoort omdat ik ze niet zeg terwijl ze er zijn los van alles behalve van de taal…

zonet op schrift in vast stramien alles recht hangt aan de muur wekt ongezien mijn avontuur starre showroom bovendien stel dat het beeld verscheeft afziet van recht toe recht aan waar komt zoiets vandaan weerzin blijkt dat kromming leeft dan moet alles wel zo zijn accolade neemt de overhand verdringt met kracht de starre lijn…

bevrijd me uit het kleverige web van draderige zwalkende leugens dans onder de magische zon en spreek in droomwoorden raak mijn ziel verbind me kijk over de rand en schilder je taal in felle kleuren niets is wat het lijkt…

woorden ik tel ze een twee drie vijf zes zeven in de rivier wuift het riet naar rusteloos water zo gaan die dingen en ik denk dat ze altijd…

begrijp het vroege opstaan van een nieuwe lente wel had er zelf ook een handje van de dag vroeg aan te gaan sprong uit mijn bed na stijfheid van de winter meestal veel te tijdig een stempel op de dag gezet daarom voel ik het gezucht uit bollen van de lente knoppen die op springen staan dat gedonderjaag zit in de lucht…

Stil zijn is ademen zonder lucht te kapen een doorbloeden van levensaderen. Stil zijn is een luxe een voldragen bestaan dat niets hoeft te doen om te weten wat nodig is. Spreken is een last een strijd om licht om aandacht en ontzag dat daden moet werven. Spreken is blazen lucht verplaatsen een paraderen van protsige woorden.…

als alle woorden zijn geschreven als alles staat waar het moet als de dichter ledig staart niets meer toe te voegen niets meer weg te schrappen niets meer in zijn petto voor hen die dit gedicht nu lezen voor hen die kunnen denken vooruit met de geit dat dit gedicht er altijd al dat het even goed door mijzelf in de goot gevonden kon…

Plots had ik het door Het was een metafoor Het wezen van de zaak Is beeldspraak Het zet je op het spoor. Een metafoor, Gaat … er altijd voor.…

Op de rug van de geest werd met zwarte inkt geschreven als graffiti op een verouderd hart en op ongerept papier, ook wat de prullenbak niet vrat, ontdaan van alle franje een kortstondig streven had. Nimmer bleef het een onbeschreven blad waarmee de wereld werd volgeklad, onverschillig voor de dood en voor het “zijn”, onfeilbaarheid…

Ik schreef verkeerd 'verkeerd', Ofschoon ik het juist had geleerd. Maar al dat leren Kan zich tegen je keren: Het kan verkeren. Maar hoe je het ook wendt of keert, Het was gewoon verkeerd.…

letterliefde woordwarmte regels die neigen naar poëzie... het gedicht loopt langzaam warm voor leesgrage ogen…

Gij, fris on lieflijk vrouwenbeeld, Geboren op de Vlaamse wei, Gij, die gemoed en harte streelt, Als de eerste schone dag van Mei, Zo zoet! De gele golven van de Scheld' Gelijken uwer lokkenpracht; Uw wang, een geurige roos uit 't veld, Waarop de zielenvrede lacht Vol gloed! Uw gang is licht gelijk de wind, Uw lichaam slank…

Als het om handig gaat Gebruik dan het juiste apparaat. Staan je handen verkeerd Dan gaat het vaak gesmeerd En heb je het zo geleerd. Op je smartphone staat Steeds een app paraat.…

Het artikel dat ik las, Riep op om vooral ruim te denken: Je moest niet bekrompen zijn, En daar aandacht aan schenken. Geslacht, Ruimer dan gedacht.…

zie een vogelspoor in de sneeuw en je weet is van een vogel ooit begon zo het lezen nog zonder verleden tijd sommige talen hebben dat nog steeds…

gedachten sijpelen door het toetsenbord en zouden eenvoudig kunnen worden weggevaagd zodat een smetteloos wit vlak zich voor mij uitstrekt. En ik zou dwalen in een witte woestijn waarin de zon nooit ondergaat en blanco een oneindigheid mij zou beroven van oriëntatie en denkvermogen ik dorstig zou zoeken naar letters die net zichtbaar…

Voor de feestelijke dagen Gaan we omaatje vragen Zij is een welgeziene gast Die bij dit Kerstfeest past We zijn nu al enthousiast. Kerstomaatje, Kerstomaatje.…

De woorden verzamelen zich een put, een sloep, de berg een zwaan op de vijver es ist auch l'imitation een trappenhuis de dageraad op de terugtocht wachten op het vertreksignaal en een spoortje bloed…

Je gebruikt de aanvoegende wijs Om je wensen te verwoorden Om zo je gedachtegang verantwoord te verantwoorden. Terwijl je al schrijvende Allerlei wensen opsomt Je ook vaak concludeert Laat kome wat komt.…

Wat is er aan de hand Met het begrip tolerant. Is het tegen de rand Over net over de rand Of misschien bekant. Tolerant en verstand Gaan altijd hand in hand.…

Een Labrador uit Deelen Mocht bij Man bijt hond kwisspelen. Als speler op TV, Dat viel nog eens mee, Dat hij spontaan moest kwispelen. Toen dacht de hond, Dus Man vond hond.…

Met woorden wordt een wereld gebeiteld die overal is en nergens bestaat. 's Avonds laat rijmt op dageraad maar is een ander universum. Die avond en die roze of water en wind en wapengekletter het scheelt nauwelijks een letter maar slaat andere toetsen aan. Van geuren weet je hoe ze werken en licht snijdt je ooit de adem af maar woorden…

elk moment in je hoofd zeg je iets het houdt niet op al dat zeggen in je hoofd is taal en nog en keer taal dus wie zegt dat taal communicatie is vergeet dat het is het niet, je denkt het ondoorgrondelijke elk moment weer dat denken tot je iets zegt eindelijk en die uitgesproken taal is bijna niks maar toch oke, noem het…

wat dit is is zeker niet deze mogelijk wel dat maar dan nog niet die langs verlaten hemel jagen wolken vol regen…

Wie de kunst verstaat van z'n hart geen moordkuil te maken z'n zielenroerselen in woorden om te zetten mag zich terecht een hartenkreter noemen met de nadruk op 'art': een kunst op zich en pakt het droevig uit, een smartenkreter voor wie die kunst verstaat!…

Geef mij regendruppels spelend met de splinterlaan als achtergrond melancholische woorden helend mond vol volgende morgenstond Lantaarnpaal en je kraag omhoog omstandigheden gegarandeerd is niks in dit leven morgen wordt er een vebod op gedaan tot dan klinkt muziek op de laan Splinternieuwe gemoedstoestand ten tonele gebracht eendracht…

verstaan woorden scherp als scheermessen monden vol van oude woorden en nu het zwijgen in alle talen het breekpunt is nabij aan de voeten de hel die gretig geheel gratis inviteert voor de afdaling oren tegen de grond en verstaan voor de eerste keer…