Alle inzendingen over lightverse

Het was een stille nacht in ‘t Weensewoud waar Mozart in zijn eentje liep te dwalen. Hij dacht aan sprookjes, sagen en verhalen bedekt met spinrag, vele jaren oud. Al was het somtijds niet zo heel vertrouwd -er zaten rovers die je bruut bestalen bij nacht en ontij in het Weensewoud- toch liep hij moederziel alleen te dwalen. Zacht hoorde…

“Ik weet nog heel goed dat het zeer doet,” sprak tegen haar kuiken, ma meerkoet, “maar langzamerhand weet je zeer goed dat het zelfs voor jou echt een keer moet, dus ga uit mijn nest met wat meer spoed, wees een grote koet en creëer moed want ik wil nu plaats voor nog meer broed.”…

Ik zag je schrikken geheel ontkleed van al die strikken je zag me sjansen zoals het scheen ik had nog kansen je liet me voelen want mensen weten voor open doelen ik hoorde roepen omdat je dacht dat ik moest poepen je liet me weten diep in jouw web dat jij moest eten ik kon niet weg ik zat verpakt en jij liet scheten jouw…

Zo langzaamaan wordt het te gek voor woorden dat ouwenelen over Zwarte Piet. Verbleekt zijn kleur of blijft ie als grafiet hangt straks nog af van de regeerakkoorden. Geert Wilders, juist, die politiek gestoorde -gebukt gaand onder boosheid en verdriet- die laat het eerdaags niet bij enkel woorden, nee hij stelt daden rond de Zwarte Piet.…

Het gaat toch door zo las ik in de krant dat Zwarte Piet de schoorsteen moet verlaten, compleet met roe en gard en versjes want die zijn te ouderwets qua tekst en maten. Het marsepein dat blijft, net als fondant en over zwarte drop wil men gaan praten. Taaitaai mag wel zo las ik in de krant maar Pieter zelf die moet het feest verlaten.…

De snelle trein die mij door ‘t leven jaagt loopt op een vaste tijd vrij van vertraging met ongekende vaart zonder bevraging of mij die barre snelheid wel behaagt. Ik had het jaren lang niet in de gaten hoe snel de trein me door het leven reed ik was nog jong en had van tijd geen weet bemat het leven met de ruimste maten. Maar nu met rimpels…

Als knaapje moest hij steeds zijn speelgoed delen, dat zorgde meest voor oeverloos verdriet maar voelde hij zich weleens onbespied, ging hij alleen met schep en zandvorm spelen. Zijn neefje die dat nooit heeft kunnen velen, werd dol van drift als Samson merken liet zijn speelgoed niet met hem te willen delen en schoot dan vol met agressief…

Al honderdvijf maar hij hoeft nog niet dood. Lichamelijk valt er haast niets te klagen, de geest vertoont geen sporen van vervagen en ‘t libido is ook verrassend groot. Hij neemt zelfs Mien de thuishulp op zijn schoot die hem met regelmaat zit uit te dagen. Bij hem verveelt ze zich nog lang niet dood: drie keer per week, nee haar hoor je niet…

Als knaap ben ik er meermaals voor gezwicht om ’s nachts wanneer ik lag te hanewaken mezelf tussen de liezen aan te raken totdat zich er iets fier had opgericht. En fantaserend in het schemerlicht bedacht ik allerhande wulpse zaken die ik vooreerst wel diende mee te maken voor ‘k zeggen kon: ~ Ik ben als man gesticht.~ Maar op een dag, ik…

Onlangs heeft hij een eega uitgekozen die sprekend op zijn wijlen moeder lijkt. Haar blik heeft iets van dat meedogenloze die vrouwen krijgen als de tijd verstrijkt en liefde niet veel meer wordt dan een pose, ontdaan van gloed; en hoe je ’t ook bekijkt, er ook geen kans is op metamorfosen waaraan de maat van schoonheid wordt geijkt. Hoe…

Ik heb me nooit zo ziek gevoeld als na het drinken van Yakult. Ik weet: ‘t is vast wel goed bedoeld en wetenschappelijk gestoeld. Maar bacteriën, hoewel gekoeld, hebben mijn darmen omgewoeld: dus alles door de plee gespoeld.…

Máximakanaal Den Bosch lekt Willem-Alexander van Oranje -ja inderdaad de baas van ‘t Koningshuis- leek indertijd in ~WATER~ aardig thuis maar nu blijkt: dat was niet veel meer dan franje. Want wat ik heden las is al te gek: ~’t Kanaal van Máxima blijkt danig lek.…

Een tochtdeur en een stoere wenteltrap die gingen op een dag eens hand in hand -niet naar het bos de heide of het strand- maar uitgebreid in Amsterdam op stap. De mensen in de stad lachten zich slap het tafereel was zeker amusant: Een tochtdeur en een stoere wenteltrap flanerend langs het Damrak, hand in hand. Carmiggelt die het ook zag…

Berend Vrolijk uit Zuid Laren telde bijna honderd jaren maar kon zich nog goed verpozen met een glas en minnekozen. Op een dag -voor hem geen fijne- moest hij voor de Heer verschijnen; en toen bleek dat hij met sparen een miljoen wist te vergaren. Neven, nichten, nooit gezien dachten ~als de rouwdienst klaar is gaan we mee naar de notaris…

In ‘t oude dorp, het is niet groot, bloedt de Fanfare langzaam dood door structurele ledennood, zo’n twintig vacaturen. De jeugd gaf het al heel lang op. Ze dreunen Metal, zweten Pop of Hippen hier en daar wat Hop tot in de kleine uren. De oude leden, grijs of kaal, ze doen hun best, maar ’t klinkt banaal. De embouchure slonk fataal,…

neem de das die als je in z'n hart kijkt zoveel liever sjaal was geweest maar ja we hebben het nu eenmaal niet voor het zeggen dus eens een das altijd een das en die sjaal die draag je dan maar in je vrije tijd…

Het schrijven van eenvoudige sonnetjes pleziert hem als een zuigeling de borst die honger heeft en ook een flinke dorst. Hij tult wat af en boert zijn binnenpretjes. Het schrijven van een swingend partituurtje bekoort hem als een maagd de jonge knaap wiens libido hem verre houdt van slaap en dromen doet van menig herdersuurtje. Dus velen…

Vandaag was het dus droefenis en tranen. De cavia die ademde niet meer en legde stil haar harig lijfje neer. Hoe leid je kinderleed in goede banen? Je zegt niet ~ach zij heeft de geest gegeven, voor jou is dat natuurlijk niet zo leuk maar door haar vlooien had ik altijd jeuk, van mij had ze veel eerder mogen sneven~. Je kan ook niet een…

De mooiste boeken die ik heb gelezen? Dat valt me om de bliksem nog niet mee. Beslist geen negenhonderd moet ik vrezen al zijn het er toch wel iets meer dan twee. Maar laat ik me in dit verband beperken tot een begrensde lijst van de auteurs -al schreven zij niet allen meesterwerken- die ik beschouw als kundige fraseurs. Van Dis…

Lach er om doe niet zo zuur het verhogen van de huur mag dan aan je geldbuul vreten -wat betekent minder eten- maar dat went wel op den duur lach er om en doe niet zuur. Lach er om doe niet zo zuur want je huisbaas zal vol vuur -'t is wel haast een vast gegeven- jaarlijks naar verhoging streven 't past precies in zijn cultuur: ~Nooit…

Een bolle teek uit Tollebeek geraakte laatst geheel van streek toen hij een bulldog beet en bleek dat deze had een zonnesteek en iets wat rabiës geleek zodat de bolle zich verkeek: want immers nu ook dolle teek.…

Taaltechnisch heb ik echt een groot probleem: ik zit altijd te tobben met de spelling, is ‘t ~ei~ of ~ij~, het is een ware kwelling, ook ~ou~ of ~au~ belaagt me vaak extreem. Het ei van kip of kraai wordt kort gespeld, maar dan weer lang in ’t Amsterdamse IJ. De logica gaat echt aan mij voorbij, ik snap niet welke regel of hier geldt. Met…

Een rot vloek links of rechts maar meest van voren hij deelt ze gratis uit, de hele dag, haalt menigeen het vel over de oren maar denkt uitstekend aan zijn eigen hach. Zijn tonen blaast hij van de hoogste toren, geen Air, laat staan een fugaatje van Bach. Wat hij de wereld meestentijds laat horen brengt ergernis en tranen, nooit een lach.…

Ik zeg u wat mij aan McDonald's stoort, -’t is wel niet veel maar toch moet u het weten al is ’t alleen maar dat ik word gehoord- is dat er zo godsgruwelijk wordt gevreten. Iets extra’s af en toe, nou ja, akkoord, maar wat daar niet naar binnen wordt gesmeten, is wat mij aan McDonald's danig stoort en dat mag u van mijn part best wel weten…

De stier stond in z’n uppie in de wei door eenzaamheid geplaagd heel hard te loeien en voelde tranen in zijn ogen gloeien. Het beest was dan ook helemaal niet blij. Want in het weiland aan de overzij daar graasden wel zo’n stuk of veertig koeien maar hij stond in z’n uppie in de wei en dat deed hem door eenzaamheid hard loeien. En bovendien…

Laatst had ik mij weer serieus genomen: de lange lijst met onvervulde dromen nog maar een keertje grondig doorgenomen om vastberaden deze zonder schroom en uitstelpraatjes nu uit te laten komen. Maar je zal zien dat voor ik goed op stoom ben er vast veel water door de Rijn gaat stromen.…

De rode dobber ligt te water, nu al uren. Geen enkel visje dat een spat beweging brengt en hij maar turen, wijl hij ondertussen denkt: ~Hier zit ik heerlijk, zonder last van dwarse buren~. Hij neemt een pilsje, wat de vreugde nog verhoogt en mijmert stilletjes ~’t mag eindeloos zo duren, een vis onthaken met zijn spartelde kuren dat is nu…

Bij ‘t horen van de naam denk je direct ~Dit beestje moet wel tot het pluimvee horen, hij is derhalve uit een ei geboren en in de buurt van Barneveld verwekt~. Helaas, dan heb je hier een onjuist beeld: ‘t Is een persoon die eigenzinnig regelt dat al wat stevig staat wordt omgekegeld en zelf steeds de vermoorde onschuld speelt. Is er toevallig…

In Muiden aan de sluis daar komen jachtjes binnen bevaren door gezinnen met blaffend hond gespuis. De sluiskolk is er klein dus dat betekent wachten en veel geduld betrachten wat leidt tot gechagrijn. Vaak breekt de pleuris uit als ‘t mokkend schippersvolkje gaat dringen voor het kolkje, dat eindigt met gemuit. Dringt nummer laatst…

Het aller ergste van die warme zomernachten vind ik de muggen die geniepig zitten wachten. Vanaf ’t plafond of linnenkast beloeren ze mijn blote bast waar naar ze met de grootste wellust dorstig smachten. Als ik het licht heb uitgedaan dan gaan ze jagen. Ze zoemen sarrend rond het bed om me te plagen. Soms landt er eentje op mijn rug…