Alle inzendingen over planeet red

Wij reden door de tunnel met de wagen En waren toch wel lichtelijk bevreesd En daarom was het eventjes groot feest Toen wij wat verderop het licht weer zagen. Het einde van de tunnel, meende ik, Maar niks, er stond een auto in de fik.…

Ooit reed ze graatjemager in het geel Maar ook nu Leontien niet langer licht is En min of meer volledig op gewicht is Is die begeerde leiderstrui haar deel Totdat haar weegschaal straks écht op alarm schiet Omdat haar team gesponsord wordt door Farm Frites…

Dus leden van de Staten-Generaal Besluit de koningin vandaag haar rede Lek ik, eh, deel ik nog wat nieuwtjes mede Rondom een popconcert en mijn gemaal Twee redenen waarom de derde dinsdag Geen Prinsjesdag meer is, maar Prince- en Prinsdag!…

een n vergeten, ja dat weet ik wel maar er is reden dat ik dit zo spel; ik heb slechts één hart dat hiervoor bloeden moet. Ik blijf de regels consequent negeren. U kunt ook dit sonnet dus annuleren.…

gevangen in een cel van wanen verliest de rede zijn gezicht. wat feit is wordt dan fictie wanneer het brein zijn grip verliest belaagd door dwalende gedachten verbleekt het streven bij zijn daad want dat waar je voor leefde bleek eens te meer de strijd niet waard.…

De reden dat met Rutte aan het roer Het liberale scheepje bijna zonk Was blijkbaar dat hij niet de koers-Verdonk Maar eigenwijs de koers-Mark Rutte voer. Dus Rutte is naar Rita haar idee Heel anders dan zijzelf niet recht door zee.…

deze lente schoven honderden jaren inéén een kille wind reed kalm tussen de bomen honderden dichters zaten zwijgend naast mij aan het raam met vingers braken we het zweet uit onze poëzie……

ik schrijf dit neer en leid mijzelf in wilde banen en beschrijf de schoonheid en de vleugelslag van zuiver witte zwanen die mij brengen naar een ver en eenzaam land waar ik de eenvoud en de rede zie bewegen door de bomen in het zand…

ben ik ermee: engelen aan mijn bed engelen op mijn schouder Engelen die redden engelen met geduld meer bij zon... dan maan Nu... zoveel jaren ouder komen ze weerom 'door het luchtruim zweven' En meer dan even... ben ik me zeer bewust van hun bestaan.…

ik ben alleen en ben van slag omdat ik geraakt ben door jouw antwoord, omdat jij me verliet, de trein reed het station uit en ik ben van slag het sein op rood alleen in m'n kamer ben ik van slag om- dat jij wegging en zing ik op de gitaar een treurig lied.-…

De aanklacht van de advocaat werd dus: geschreven is met voorbedachte reden.…

Schep nu de kleuren schep nu de kracht geef door de wijsheid aan ieder die het horen wil draag uit de kennis aanvaard de rede versterk de groep leg verband in gedachten doe goed straal liefde je naaste wacht!!…

ik kus de bloemen op de ramen om hun schoonheid te beamen ik heb de vaas al neergezet tot ze opnieuw gaan bloeien op het glas zullen groeien zal ik ze rangschikken tot en met tot ze ooit zullen vergaan was de reden van hun bestaan schitteren als 'n fragiel boeket…

op weg naar huis reed ik de laan tussen dodenakkers de zon scheen mij warm tegemoet met kaarsen in de bomen ik kneep in de remmen en stond even stil van de doden niets dan goed begreep ik en woorden deden er niet meer toe…

Een vergadering tot vrijdagochtend vroeg De Tweede Kamer wil graag in de boeken Maar bijna 50 jaar een deeltje zoeken Dá’s pas reden voor een biertje in de kroeg (Ik wist al jaren van dat massa-deel In mijn weegschaal zitten ze! Met veel te veel!)…

ik zag eindelijk een gat in de tijd en stopte terwijl de trein met volle snelheid dwars door mij heen reed het was heet voelde de laatste seconde verglijden vervloeide toen langzaam tot die ene dimensie van eeuwige rust…

De vrouw is de reden dat een man bestaat. Zonder vrouw is hij onbestaanbaar. Zij is de bron van zijn liefde. Zijn steun is zij, zijn toeverlaat. Wanneer de liefde van zijn leven sterft, dan klaagt een man steen en been. Dan is hij ontroostbaar. Dan moet hij verder leven. Moederloos alleen.…

Gegronde reden was er voor de vrees Dat wij onveilig voedsel zouden kopen. Gelukkig is dat aanstonds afgelopen, De slager keurt niet meer zijn eigen vlees. Dan wordt bereikt waarnaar steeds werd gestreefd: Geen dier dat strakjes na zijn dood nog ‘leeft’.…

mijn zorg en mijn leeuwenstrijd hebben jou niet kunnen redden waren het mijn handen die zich vouwden tot een god mijn stem die aanspoorde tot daden het bijgeloof liet mij de handelingen herhalen wij hebben op een wonder gewacht maar jij verloor jouw manen en ik verloor mijn kracht…

Je bracht vrede in mijn hart dat daarvoor een strijdtoneel was geweest om aandacht te verkrijgen jij bracht rede in mijn geest die een wirwar van betekenisloze woorden geworden was jij toonde mij een weg naar rust ik ben je dankbaar voor het vinden van de juiste snaar.…

Meer kennis over Atatürk: Goed plan Beslist geen reden om te protesteren Er valt heel veel over die man te leren Zelfs voor de sultan Recip Erdogan Al valt geschiedenis nooit te verzwijgen Door kneden kan ze vele vormen krijgen…

Red het bos de houthakkers zijn onderweg. Hippies van toen zijn de opa's van nu.…

En weer moest de voormalig president Deemoedig het gerechtsgebouw betreden Maar voor deemoedigheid zag hij geen reden De aanklacht werd weer Trumpiaans ontkend De logica daar lijkt een beetje kwijt Zijn aanhang groeit met ieder strafbaar feit…

Je wist wel dat je lek reed maar nooit waar, Maar daar beton op is zwaar overdreven. Nooit meer een knal, nooit meer een lekke band, Verdwenen is wat hoort bij Ameland.…

is dit iets wat ik maar één keer zeg Want ik ben geen makkelijke prater en zeker niet over mijn gevoel Dus laat me niet te lang lijden en snap in één keer wat ik bedoel Je liefde slokt me op neemt me helemaal in beslag je beheerst zelfs mijn dromen alsof ik aan niemand anders meer denken mag Ben liever bij jou dan waar ook op deze planeet…

barbaar werpt boeken in vuur Er bleven er drie gespaard van de tand het vocht dat geduldig doormaalt Drie hele en een handvol snippers en scherven van een urn bleven heel genoeg om hen te lijmen tot één blad een kalender die onbekende dagen telt Ze hadden de nul al voorontdekt het jaar van de zon uiterst juist ingeschat de eibaan van planeten…

Moeder natuur, geef mijn leven weer zin, ik ben de aarde op deze planeet sinds mensenheugenis, vanaf het prille begin.…

Maar wat weet hij van de werkelijke dingen van deze planeet? Hij ligt niet wakker van volken en stammen die elkaar op leven en dood bevechten. Er gaat niets door hem heen bij het zien van trotse moeders. Geen trilling beroert zijn lippen bij de aanblik van een eerste liefde.…

blad van populieren een zwaar herfstig parfum afgeeft, in ijle geuren, heldere manen overwinnen nu het bleke zonlicht, dat wikt en vecht en strijdt met lage wolken, en zich verloren weet, in deze winterstonde, maar intussen stil en geduldig wacht, tot de aardse gulle bodem zich weer zal gaan warmen, voor een nieuwe ronde langs sterren en planeten…

De zon, de sterren en de maan de planeten in hun eeuwige baan het universum zo bijzonder is er door God, dus een wonder De jonge adelaar die zweeft het zonlicht dat goud om de wolken weeft het uitspansel zo heel bijzonder is er door God, dus een wonder De bossen, de hei of een meer en ook de zee trekt ons steeds weer de mooie Aarde zo…