Aardse bodem
de ganzen roepen in hoge V-vormige vluchten,
verbinden een ieder die luistert en tuurt,
met de eeuwige oertijd van zomer en winter,
steeds weer naar omhoog kijken dwingen ze af,
terwijl op de grond rottend blad van populieren
een zwaar herfstig parfum afgeeft, in ijle geuren,
heldere manen overwinnen nu het bleke zonlicht,
dat wikt en vecht en strijdt met lage wolken,
en zich verloren weet, in deze winterstonde,
maar intussen stil en geduldig wacht, tot
de aardse gulle bodem zich weer zal gaan warmen,
voor een nieuwe ronde langs sterren en planeten,
en weer vruchtbaar wordt door oeroude kosmos
Zie ook: http://nvt
Schrijver: Tjoke, 4 november 2007
Geplaatst in de categorie: heelal