Alle inzendingen over zielen

Kind je bent Nog zo klein Je ziel leeg Gedachten verrot En je leven kapot Is dit de bedoeling Van een kinderleven?…

Versluierend hangt het nachtelijke gordijn beschermend veilig als een schemerige voile rond het Zielen samenzijn.…

zonder grenzen hart en ziel verkennend oeverloos strelend glijden mijn handen van je rug als een traan die valt…

Alleen wanneer ik volledig vredig ben herken ik begrip, warmte en erkenning voor hoe mijn ziel in haar levensweg viel.…

Dat ik het, met mijn leven tot hier heb gehaald is bijna ongeloofwaardig toch ben ik met mijn eigen geloof trouw aan mezelf, mijn ziel en lichaam gebleven.…

Blijkbaar heeft het zin gehad, al die jaren van pijn en lijden na hard en veel werken, want nu weet mijn ziel zich te bevrijden.…

zwarte taal spreekt over kogelgaten in de ziel van de zon neem het maar zoals het is vervreemden van feiten is altijd nog mogelijk…

Ik heb lang miskend dat jij mijn hart mijn ziel mijn hoop bent dat lijkt veel maar in alles schuilt van jou een deel.…

Die heeft kritiek op zijn Ziel geuit.…

trompetmuziek schalt hartverscheurende corridas over de begraafplaats de hemelpoorten gaan open de geesten van de gestorven angelitos komen thuis vanuit zijn tuinstoeltje gebaart een oude man: méér leg er méér goudsbloemen op flor de muerto bloem van de dood je lijkt op de zon je kleur en geur wijzen de doden de weg de weg…

Zij schouwt, mijn Ziel, in de ziel aller dingen, lachend en kalm, als in wondre Spiegels.…

Ik werd wakker van een licht Dat door mijn gordijn scheen Het bescheen mijn gezicht Heel even,en verdween Het was een ster die viel Door niemand opgevangen Nu zit hij in mijn ziel Als sieraad,om mijn hart gehangen Nu mag hij mijn ziel verlichten En mijn hart verwarmen Mijn weg die ik ga,belichten En als ik verdriet heb,mij omarmen…

Haar ziel is als de zee Diep en vol van leven. Zachtjes wieg ik mee Door haar ritme omgeven. Maar haar hart is als een olievlek, Besmeurt haar ziel met tranen En laat voor samen zijn geen plek. En al verblindt haar schoonheid mij Als het licht van duizend manen, Haar olie kom ik nooit voorbij.…

Ooit is de oerbron weer tijdelijk gastheer voor mijn ziel, dan laaft hij haar ruimschoots opnieuw, stuurt haar, verkwikt, wederom op weg, tijdloos . . .…

Van ál de tranen, die mijn wanhoop schreide, Zijn de allerdroefste voor mijzelve niet, Doch voor uw ziel, die gij zo laf misleidde, Uw arme ziel, die gij zo vals verried.…

en daarin tekort gekomen ben En dan plots jouw ogen, jouw ziel die aan mij trekt mij roept, mijn weerstand lijkt te breken, mijn kwetsbaarheid als open zenuw voelbaar maakt Wees zacht met mij als ik met jou laat liefde liefde zijn en ego’s verdwijnen met de huid laat onze zielen schuren zonder al te diepe krassen…

De suizlende avondwind speelt in de zilvren snaren der kinderkalme ziel; en op zijn brede baren voert hij, de wijde stilte door, onmeetbre zangen. Uw spiegelende ziel, van weemoed plots omvangen, ziet lange trillingen statig door d' ether varen. Gevoelens domen mat, uit tijden die eens waren.…

Ik zoek de inspiratie In jouw ziel en heel jouw leven In alles wat ik jou kan geven Omdat jij mij inspireert…

die erin wilde geloven: er zalig te kunnen wonen met hart en ziel…

luister zei ze in het voorbijgaan tranen houden je ziel groen laat de waarheid naar buiten komen het leven heeft je elk moment iets te vertellen richt je blik op deuren en ramen laat muren en stenen links liggen bedek je vleugels niet met goud je zou niet meer kunnen vliegen tranen houden je ziel groen luister zei ze in het voorbijgaan…

kindsoldaat verbruikt, enkel nog zijn contour en koude huid jong zonder dromen door haat en oorlog zijn ziel verloren…

verkocht zijn ziel en zaligheid voor macht en zilverlingen het zal wel heel lang duren voor ik weer het geuzenlied zal zingen…

Als mijn ziel langzaam van de aardbodem wegzweeft voel dan slechts blijdschap dat je eindelijk een mens zonder vleugels vliegen ziet…

de kleuren van de lente laven mijn verdroogde ziel als een koel glas limonade op een zwoele zomerdag mei 2006…

Door de donkere kamers van mijn ziel dwalen lichtpuntjes, op zoek naar die stem dat woord die gedachten die mij weer één maken…

Ik kras een krasje op je hiel Als jij aan mij voorbij gaat Ik kus een kusje op je ziel Als jij weer bij mij staat…

Weven van letters naar indringende woorden vol vurig elan De ziel beroeren voor de heling van pijnen zo lang ik het kan.…

Open je ziel mijn schat hou van me!…

Stiller dan stilte is de ziel van mijn gevoel.…

langs je rug vanaf je hart neer je ziel binnen doen woordeloze zinnen witte veren zeer…