Alle inzendingen over lightverse

Die Mannschaft hat uns Fussbal sehen lassen ja saag nun selbst, das waar kein loos gepiel, die Brasilianer sind den Arsch gewassen mit sieben - eins, mein God das waar ein Spiel! Fünf eingeschossen –Jungens was ein Klasse- im eerste Spielhelft, mens das waar subtiel. De Mannschaft hat uns Fussbal sehen lassen nun sage selbst, das waar…

(Costa Rica - Oranje) Het voetbalspel kan mij niet echt bekoren maar gister raakte ik zelfs in de ban, terwijl ik nergens tegen ben of voor en oranje me gestolen worden kan. Een saaie strijd, het lukte niet te scoren ik word daar altijd zo balorig van. Het voetbalspel kan mij niet echt bekoren maar gister raakte ik zelfs in de ban.…

De mannen van Van Gaal, neem van mij aan die krijgen ze voorlopig nog niet klein zij weten met ~het leder~ om te gaan als jong verliefden met de maneschijn. Geen tackle of zij kunnen hem weerstaan al barsten ze ook nog zo van de pijn. De mannen van Van Gaal, neem dat maar aan die krijgen ze voorlopig nog niet klein. Al brandt de zon het…

mijn GSM! dus neem ik op ik hoor: 'met mij' en ik denk... tóp! maar jee o jee die mij van mij dat kan wel zijn maar wíe van bei' ?…

De gierigheid die druipt van zijn gezicht, van hem gaat er geen eurocent teloor, door gulheid wordt zijn leven niet verlicht; voor hem is geld als God voor de pastoor. Bij hem gaan collectanten onverricht ter zake er met lege bus vandoor. De gierigheid die druipt van zijn gezicht, van hem gaat er geen eurocent teloor. Aan kind noch…

(vrij naar J.C. Bloem) Frituur is voor tevredenen of legen. En dan: wat is frituur nog in dit land? Een zak patat, te zout en niet krokant, Een frikandel die rimpels heeft gekregen. Wel krijgt de snelle hap van mij de zegen, (Slechts vijf minuten op de hoogste stand) Die zorgt voor glimlach en gewatertand, Door zogenaamde kenners doodgezwegen…

Ik heb zo goed als niets meer te vertellen de fles is leeg, wat rest is zielenpijn de eens zo blijde geest is knap vereelt slechts bitterheid komt er naar boven wellen mijn rijmpjes zijn inmiddels als azijn De harde bolster van de pit te pellen vertoont geen blank doch slechts gifgroen venijn de toverfluit wordt zelden meer bespeeld wat slagen…

Ik ben een weergod vol sadisme ik werp mijn water naar omlaag zie ik een feestje uit de hoogte dan draag ik hagel en ik plaag Ik waai de kersen uit de bomen ik kraak de bomen en het riet. En staan er bloemen op te komen dan doe ik dat liefst snel teniet. Ik jaag de mensen in hun jassen en sloop luid lachend…

Er heerst een nieuwe rage op de buis: Programma’s over hele dikke mensen voorzien van onvoorstelbaar vette pensen, ze komen elke avond bij je thuis. Je ziet een vrouw van rond zeshonderd pond amechtig op een luchtmatras gelegen, het arme mens kan zich niet meer bewegen, de poep loopt door een pijpje uit haar kont. Ze laten je ook eindeloos…

Een week of vijf geleden werd ze broeds, begon op haar manier een nest te bouwen. Het leek naar niets, ’t was ruw en onbehouwen. Zo’n krakkemik beloofde niet veel goeds. Toch bleek de wrakke broedplek aardig tof want elke dag bezorgde ze een eitje, tot negen en toen ging ze voor een tijdje genieten van haar zwangerschapsverlof. Behoedzaam…

Gijsje Gijsje Gijsje Wat zing jij mooi dit wijsje Het kan me steeds bekoren Ik wil het alsmaar horen Teuntje Teuntje Teuntje Wat zing jij mooi dit deuntje Het galmt maar in mijn oren Het lijken wel drie koren Pietje Pietje Pietje Wat zing jij rot dit liedje Het is niet aan te horen Het klinkt als tien motoren Gottegottegotje wat…

Een stel wilde eenden kwam bij ons logeren, ze zwommen de vijver en sliepen in ’t gras. Ze aten de wieren en wasten hun veren en baltsten te samen te on en te pas. Dat ging meest gepaard met gepik en gesnater, het leek er dan op of de eend haast verzoop. Die woerd hield haar eindeloos lang onder water maar alles kwam goed, de natuur liep haar…

Met regelmaat heb ik een trieste dag zo zwaar als lood en haast niet door te komen gevuld met bitterzoete onderstromen en zoute tranen, soms een wrange lach. Zo’n dag waarvan ik enkel maar kan hopen dat hij voorbijgaat zonder ongeluk of ander soort ellende aan mijn juk; hij kan niet vlug genoeg zijn afgelopen. En ’s nachts in bed -getreiterd…

De kooltjes in de kolenkit zijn van het kolengilde lid. Aan ieder kooltje komt een eind, wanneer het door de schouw verdwijnt. Zo'n kooltje weet dat zelf dan niet en zingt ontroerd het gildenlied. ------------------------------------- uit: 'Velerhanden gedichten', 1997.…

Met het schudden aan de boom treuren tranen in het vangnet van de voorjaarswind, het zijn de wilgen die het lot bepalen tot de waterspiegel hen vindt De witste seringen uit het verhaal tonen de geurigste kleuren van het avondrood in het groenste kroos gaan ze ten onder in de ademnood van de onvoltooide dingen De hemel richt zijn bühne…

Een eikenboom in Appelscha die voelde zich, ja ga maar na, voortdurend in de kou gezet door een frivole goudreinet. De eik had er veel moeite mee dat in april een bloesemzee, als een erotisch maagdenkleed, de goudreinet sluiks blozen deed. En kwam augustus in het jaar dan had de eik het extra zwaar want al dat geurig sappig fruit stak…

Haast ieder potje voetbal eindigt in een grote rel Vanwege arbitrage of een iets te futloos spel De aanhang raakt fors aan de kook, scandeert in luid gebrul Van Hie van Há, van Hie van Há, van Hie-Há-Hondenlul Men spuugt en trapt en bijt en schopt, verkoopt elkaar een lel En ’t vuurwerk doet sterk denken aan een losgebroken hel In één ding blijft…

De Via Dolorosa ooit gelopen Met Grieken en Japanners, samen op Een half uur gaans tot boven aan de top Waar Jezus stierf en ik maar blijven hopen Wat daar mijn ogen zagen deed me schrikken Slechts handelaren in een pij verkleed Probeerden uit ’t voorhanden menselijk leed het allergoudste graantje mee te pikken…

De tulband uit de losse hand is in een uurtje klaar Met links en rechts wat krulletjes van pluizig grijzend haar Het oor, net even aangezet, in vijf minuten daar En dan ’t gezicht, het voorhoofd licht, een uur of drie, heus waar! De neus is nog een hele klus, die moet ook lekker zwaar Het is een kokkert van een ding, een uurtje, reken maar Er…

Ik raakte onlangs van de weg, bewesten Belterwij en niemand om te helpen, want er kwam geen hond voorbij, toen zag ik even verderop een kleine boerderij, dus ik er heen, dwars door het land van vers geploegde klei. De boer was me ter wille. Wel haast vrolijk, heel niet zuur hees hij zich in zijn bonkertje, we liepen naar de schuur, de trekker…

De witte Sneeuwklok aan het eind van haar Latijn Is zichtbaar drachtig van met zaad gevulde koppen De Blauweregen, zwaar van honderdduizend knoppen Ontluikt haar ogen in een waas van blauw satijn De Rododendron staat op barsten van het paars En de Hortensia bebladert teer haar stokken De Schoenlapplant ontdoet zich van haar wintersokken En…

Toen Jozua ‘t land Kanaän betrad als baas, want Mozes mocht er niet naar binnen, kwam Jericho als eerste op zijn pad. Die vesting moest en zou hij overwinnen. Hij stuurde twee verspieders in de stad om de verdediging te gaan begluren. ’t Betrof vooral de sterkte van de muren. Ze werden bijna in hun kraag gevat. Maar Rachab, voor één Shekeltje…

Genesis 8 - 8:13 De schone duivensport, door duizenden bedreven stond al millennia geleden goed bekend. Reeds in de Genesis van ’t Oude Testament Wordt deze bezigheid zeer uitgebreid beschreven. Toen Noach varend met zijn dierenlogement na maanden pompen op een bergtop was gedreven, zond hij een duif uit om op zoek te gaan naar leven…

We zitten ongedwongen met elkaar te praten terwijl we vissen aan de oever van het meer, ~de winde Gods~ blaast onze dobbers heen en weer, dat ondergaan we beiden rustig en gelaten. We spreken samen over zaken, heel private -van dat ik ook niet altijd één der trouwste ben- waarop hij zegt: ~’t Is Magdaleen die ik beken, tenslotte zijn we mannen…

Regen kennen we, het wast de ogen open, het reikt naar de hals en hoofd voor de rimpels zijn verschenen het maakt kleiner dan het origineel het steekt de vingers uit de handen het vult de dorst tot lust en legt het koudvuur aan de schenen vervult de holten in de knieën, verzacht en laaft de zolen, draagt de voeten waarop men zich…

~Ik ben beslist niet anti Marokkaan, -al zijn de meesten toch van huis uit boeven- ze mogen in de wereld blijven toeven, het liefst ver weg, uit Nederland vandaan. Hun kleding staat me helemaal niet aan. Ik vind de Burka danig provocerend en ook de hoofddoek werkt op mij frustrerend. Ik jaag ze uit ons Vaderland vandaan~. Geert Wilders…

Aan de rollator duwde ze haar ouderdom naar binnen en gaf haar stempas af in ruil voor een gevouwen krant. Alleen het zien al maakte haar zeer opgewekt van zinnen. Het leek bekend, dat stuk papier drong door tot haar verstand. Vanuit het hokje klonk ineens haar vrolijk stemgeluid: ~Kijk aan, ‘t vertrouwde potlood is er deze keer ook weer; Goddank…

Een pantheïst staat mij wel aan, daar is niet veel mee mis. Heelal en God die samen gaan of in elkaars verlengde staan, als ik me niet vergis. Spinoza was toch van die leer, ook Buddha naar ik weet. Giordano Bruno van weleer, werd bruut verbrand dus is niet meer, omdat -ie het beleed. Er kleven dus gevaren aan belijdend pantheïst, maar…

een helden epos op papier hoe schrijf ik dat op een a vier het draait om macht klein tegen groot het rijk van geld en arm als de goot toch zal de underdog geprezen worden voor slagvaardigheid als de ander zich in het stof verbijt in dit gedicht is magistraal de wonder inkt waarmee het vers gloedvol drie d zal worden uitgeprint…

Een hersendokter toonde onlangs aan dat als je maar heel vaak gedichten schrijft, -op onversneden rijm wel te verstaan- de geest, zelfs hoogbejaard, goed werken blijft. De versvorm schijnt er weinig toe te doen. Het werkt al bij het simpele kwatrijn, Ottava, Retourné of een Sermoen, dan wel een Ode, Balladette of Sixtijn. Er is één voorkeur…