25655 resultaten.
bomen
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 464 bomen groeien
ongevraagd
gezuiverd van
menselijk lawaai
en alledaags gewin
alleen bewogen
door de wind
en door de stilte
van de stilte…
Eind van de lijn
snelsonnet
2.0 met 18 stemmen 2.556 De steward op de rails, de blauwe vader
Die checkt of je de treinreis hebt betaald
Vertelt of je je aansluiting nog haalt
Voor hem (of haar) is straks het afscheid nader
Knip de trajecten waar ze aan het snijden zijn
Af langs de onrendabel aangestipte lijn…
Waddenzee
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 553 Wat uiteindelijk overblijft is de stilte.
De wind brengt fluisterend eerst het zilte
zinderen van de golfjes aan de dijk,
doet geluiden smelten, laat sporen in het slijk.
Dwarrelende vogels kwetteren schel het uit,
boven de rimpelende vlakte verstomt hun geluid.
Onder de hemelboog, in wattenkleuren gevangen,
wil 't zeegeruis niet in het oor…
verborgen
gedicht
2.0 met 20 stemmen 11.191 verborgen
in een hoge kamer
met het uitzicht
op wuivende bomen
geprangd
tussen witte muren
het lange licht te vangen
voor de nacht gaat komen
gedompeld
gedurig
onder de duur der dagen
geduldig staan
als een paard in de avond
------------------------------------------
Uit: 'Herkenbaar als lente', 1981.…
Le temps perdu
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 2.173 De kamer is vol schuivende geluiden
Mijnheer de Bruin lobbyt luid om hulp.
Zuster Sonja rolt zijn rijstoel op het zuiden
en rukt zijn handen van zijn goor geworden gulp.
Mevrouw de Winter bibbert met de koffie:
ze heeft haar Parkinson weer op bezoek
en kleinzoon Theo wil geen vlekken op zijn kloffie
Een bronzen plak verstoort haar grijs gewassen…
(De)generatie
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.695 De sluipmoord draagt de naam dementie
het ongewenst bezoek heet Bechterew
je morst weer melk een blik vraagt om clementie
en van mijn komst heb je het minst besef
mistflarden taal ze vluchten uit je mond
eerst zeg je zoon daarna ben ik mijnheer
rusteloos reist het oog de kamer rond
stoot op de foto zo zijn we er niet meer
Drie maanden rust…
Pa (in memoriam)
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 2.110 Een rots was je, in de branding niet te breken,
mijn kinderlijke vertrouwen lag veilig in jouw hand,
die, hoewel krachteloos onder de ziekenhuisdeken,
mij stevig vast bleef houden in de vaderlijke band.
Jouw dood lijkt nu al weer zo lang geleden,
de tijd heelt alle wonden zoals het heet,
jij geloofde niet in de hemel, maar hier beneden,
ouwe…
Zomer aan het Winschoterdiep
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 730 In het lange en vooral rechte, kalme kanaal,
rimpelt het water rustig voor de scherpe boeg uit,
soepel snijdt honderd meter zwart/wit geverfd staal
het water in de lengte doormidden, zonder geluid.
De golfjes knabbelen aan de houtbeschoeide dijken
in een loze poging het lage bouw- en weideland
aan beide zijden van het hoge waterlint te bereiken…
Ma (in memoriam)
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.867 Het onverbiddelijke geloof heelhuids ontsprongen
Leven met een lichte toets van goddelijk besef;
Nooit meer een zwart en bitter einde opgedrongen,
Maar zonder wrok, blijmoedig, zonder ophef.
Het onderdrukkende juk met z'n noodlottige ban
Van je afgeworpen, geen zonde meer, geen eerste steen,
Je werd er geen lichtvoetig danstype van,
Maar het…
tijdloze wachter
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 625 onder vluchtige
wolken en meeuwen
dwalen zijn trouwe
juttersogen
over golvende duinen
zee en strand
ademt zijn roestige
huid het zilte water
als een vurig baken
voor wie hem zoeken
zo tijdloos verbeeld
en verzonken
in pure klei
en ruisend avondland…
Late Kneet
snelsonnet
3.0 met 41 stemmen 2.714 Op de dag dat iemand stak en schoot en sneed
En een ander weer een opponent versloeg
Kwam temidden van een kleine wielerploeg
Een einde aan het leven van De Kneet
Door toedoen van het onvoorspelbaar lot
En niet door weer een zelfbenoemde God…
Daglicht
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 705 Er was een droevig kind uit Maastricht
die bracht een bezoekje aan haar nicht
het was heel erg fijn
om bij haar te zijn
Zij liet haar zien: het nieuwe daglicht…
Eenzaam
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.103 Moeder
en dochter
eenzaam en verlaten
door man en vader
vermist…
dagje dierentuin
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.109 in liggende en staande beelden
verstard, schijnbaar bevroren
kijken ze me aan met uitgebluste
ogen waarin elk verlangen naar
toendra en oerwoud, steppe en
oceaan, al jaren gestorven is…
J..GD
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 1.110 Grote groep types, studio, Nance
Vader roept, klapt; 'groen!' kryst vrouw
'Beter raden! Woord wordt 'flauw'!'
Trage kerel, foute inval: 'plens'!
Lingo is passé en overbodig
Wie heeft er nu vijfletterwoorden nodig?…
tastbare eeuwigheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 740 de zonovergoten polder scheen
al dagen in diepe verstilling
elke boom leek onbewogen
het blad in lome zondagsrust
langs de dijken stonden schapen
peinzend voor zich uit te staren
akkers luierden in aardse kleuren
vogels hingen roerloos in de lucht
in de verte dommelde een vrome
toren tussen eenzame boerderijen
weerklonk in het stille…
Ondergaande zon
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 516 Een blauwe lucht, een hoogstaande zon
Een diepe zucht, een wens dat het anders kon
Frisse zeewind, een langgerekt strand
Een eenzaam kind, spelend in het zand
Een donkere lucht, hevige regen
Iemand die vlucht, zonder te bewegen
Een weiland vol schapen, bloemen, rode en gele
Een kind met een wapen, nooit meer kunnen spelen
Een dikke pak…
ontvluchten uit dit leven
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 957 Ik voel me zo gewoon
Niet anders dan al die anderen
Ik voel me zo onnodig
Zonder mij zal er niks veranderen
Leven in mierenhoop
Waar je dagelijks hetzelfde doet
Zoals je opgedragen wordt
Gewoon omdat het moet
Als ik uit de hoop wegloop
Dan zal ik heel erg eenzaam zijn
Zonder iemand die ik ken
Heel alleen heel erg klein
Maar toch droom…
Jaloerse herfst
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 3.141 terwijl mijn klas geduldig lijdt
en geur van tienerzweet verspreidt
kijk ik weemoedig naar de meid
die opstelschrijvend jeugd verslijt
terwijl haar borsten heel benauwd
steun zoeken aan het harde hout
kijkt ze plots op ze zucht en vrouwt
waarna ze verder brouwt en klauwt
ze zomert in de zotheid van het leven
terwijl het wintert in mijn…
Verkering
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.193 Mijn eerste meid was paaps, moest zoenen biechten bij de pater
En ik kon bij hervormde Kees op schoot.
Met roomse vrouwen wordt het nooit wat, jongen, zei hij later
Altijd op vrijdag vis, dat wordt gewoon je dood.
Maria was wel mooi, maar bleef een roomse donder
Haar eigen vader zag me ook niet graag in huis
Dus dwong hij vrijen af in 't…
Amandelijs
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.152 Ik kon als kleuter Kees geen korstjes kauwen
en kreeg de krengen zelden door mijn keel
Mijn moeder was zo'n vrouw als vele vrouwen,
raapte ze van de grond en zei in vredesnaam nooit veel.
De dokter vond amandelen wel lekker pellen
Ik was een jaar of vier, en onschuld was zo groot
En voor mijn slokdarm zwollen de gezwellen
Als dat zo doorging…
Rust
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 673 Iedereen heeft het wel nodig
Af en toe een beetje rust
Gewoon met een boek op de bank
Of wandelen langs de kust
Het dagelijks leven is zo druk
Er wordt veel van ons verwacht
Dat is niet erg, het lukt je wel
Want uit die rust put je je kracht
Gewoon tijd voor jezelf
Niemand die aan je trekt
Je hoofd leeg kunnen maken
Geen wekker die je…
Fijn besneden
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.474 Mijn vingers vast in Maartjes mouw en hand gestoken
samen op weg naar het kleine kinderpaviljoen.
Ik wist niet zeker wat zo'n ziekenhuis ging doen
en had het nakend onheil gisteren pas geroken.
De voorhuid is te nauw, zei dokter Slager tot mijn zus.
Mijn moeder lag te bed met vage vrouwenklachten
zij lachte schalks…
Ouderrlijk huis
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.901 - Vlaardingen revisited-
Onder de eeuwig wakende vlam van Pernis
en de altijd penitrerende stank van de Shell
stond aan de havenkade van de visserstad
het lage huurhuis van mijn geboortegolf.
De echte Vlaardinger herkent het wel.
De geur van rotting onder uit het kruipluik
waarin mijn vader liggend op zijn hangbuik
's winters zijn laatste…
luierend
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 407 de dag verzinkt
in avondlicht
wolken sieren
de lucht vol
pluizige dieren
en vage beelden
in kinderjaren
ooit genoten
luierend op
mijn rug in
lome zomerzon
mijn ziel zo
groen als gras
het blad nog
onbeschreven
.…
Een klein gebaar
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 2.325 Een lieve blik
Een klein gebaar
Een kaartje op de post
Dat is echt niet raar
Het is niks groots
Tijd kost het niet
Moeilijk misschien wel
Tot je de reactie ziet
Met zo'n klein gebaar
Kan je zoveel betekenen
Als jij het misschien nodig hebt
Wil je er ook op rekenen
Het verdriet verdwijnt er niet van
Je kan het wel iets beter aan…
Merk-ziek
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.630 De schaamte van mijn jeugd waren gedragen schoenen.
Ik moest soms wachten van de juf - tot na de les.
De hakken onder ‘t zand, bruin leer nog op te boenen.
Mijn vader was heel arm en ik was amper zes.
In de derde dropte dezelfde juf versleten kleren.
Ze zei het “lekker hard” onder een rekensom.
Mijn pov’re pa was arm, maar ik kon prima leren…
Volwassen of toch niet?
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 661 Verward beleef ik deze fase
Ik weet het niet precies
Ben ik nu jong en moet ik stappen
Of is het thuisblijven waar ik voor kies
Ga ik wandelen langs het strand
Of ga ik uit in Rotterdam
Lekker vroeg naar bed vandaag
Of zuip ik me vanavond lam
Ik weet niet wat nu bij me past
Het trekt me allebei
Soms baal ik van een doorzakavond
Dan is…
Van Gogh
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.059 Je voelde altijd wel de provocatie
De overschreden grens
De botte bijl die hakte
dat hoorde bij Van Gogh als
Een bijzonder mens
Waar anderen stonden
Liep hij door
Waar anderen hielden
Ging hij voor
Onder aversie of bewondering
Met minachting of roekeloos
Al naar hij verkoos
Waar anderen doorgaan
Werd hij gestopt
Waar anderen vervolgen…
Waar?!? zei het schaap Veronica
snelsonnet
2.0 met 35 stemmen 3.949 Een pretpark ter vermaak en ook ter ere
Van de onbetwiste Annie MG Schmidt
Dat komt in een toepasselijk gebied
De pittoreske dreven van Almere
In 2007 opent het geval
En de petteflets, die staan inmiddels al…