Alle inzendingen over hobby

nog ver voordat de roest zich vormde was het de trots van menige fransoos... ondanks de dikwijls erbarmelijke staat is het nog altijd een gewild voiture geliefd bij verzamelaar alleen moet er nog heel veel werk worden verricht…

onder wolken vogels varen onder golven vliegen vissen maar daartussen rust de visser golven worden hoge wolken wolken worden hoge golven maar intussen rust de visser ---------------------------------------------- uit: 'Van de afgrond en de luchtmens', 1978.…

Je schildert gezichten op plaatsen waar geen mensen komen klopt jouw hart in schilderstreken je kleurt het zwart terug in het landschap vergane glorie maakt plaats voor duisternis en hoop in het grauwe moeras verzaken ambtenaren in groene taken verstand verjaagt gevoel die ziel gaat voor de wanhoop op de loop het koninkrijk…

Als vissen boven water verschijnen woorden, glinsteren even in de zon en duiken weer onder onbegrepen, zwemmend in vreemd taalgebied. Ik lig in mijn bootje te schommelen in mijn sluimerend bestaan -wollige wolken komen voorbij gedreven- en hengel naar een mooi glimmend vet vers zal ze moeten wezen. Het bijtend gedicht bevrijd ik…

Een idee komt aan gedreven niet vast omrand of wit of grijs hamer, kwast en schroevendraaier onthullen zich deels zichtbaar. Zwaaiend met tas steek ik over om de spijkers op te halen die liggen in de hooiberg is mij toegefluisterd.…

Soms heb je een Writers Block, dan doet je hoofd het niet, soms denk je even, ja ik heb het, dan ineens is je hoofd een vergiet, gedachten dwarrelen op en neer je denkt ik weet niks meer en dan ineens, schiet er een woordje door dat BLOCK denk je, ik weet het weer, dus niks writersblock, mijn hoofd nam even vrijaf!…

mijn man kocht zich een yacht 'k had het al lang verwacht maar kano, sloep of optimist polyester romp of houten kist al is die boot 'n tweede verblijf en heus gezond als tijdverdrijf ik wil niet zeilen 'k volg nu een cursus theorie 'k begon er aan uit sympathie al weet ik nu wat reven is en kan ik zwemmen als een vis al ken ik vlaggen en…

Met een spons wiste je mijn horizon en tekende een nieuwe, met een kwast. Zo was het, dat het mooie voor mij begon en ik, elke dag weer, keer op keer werd verrast.…

Voor Bram Vandaag toch weer Het nodige geleerd: Niet alleen zeldzame Postzegels - maar ook Leden van de hervormde Kerk kunnen zijn geperforeerd…

Jij bent inspirerend een onuitputtelijke bron van gevoelens en gedachten ze buitelen om en om Weet ik niets te maken dan zeg jij weer iets liefs waaraan mijn gedachten blijven haken Ja! Ik heb weer iets creatiefs…

Wat je zegt is waar binnen de context van het doel dat je voor ogen hebt maar niet iedereen heeft hetzelfde doel dus zweeft waarheid ergens tussen stilte de muggen bij de vijver zwijgen het spiegelbeeld van de natuur kent nu slechts toekomstdromen van vergankelijkheid in tederheid consumenten zwerven naar het winkelwarenhuis voor…

Sluizen openen in broekbossen en draslanden. De moed zwelt aan om zich van schroom te verlossen. Zomerkoelte doorklieft, doorregen van een toekomstig onvergeten. Golven in eindeloze stromen die van geen wijken weten. Samen knijpen ogen broederlijk de gemarmerde leden strak en stijf. Het is de stormvloed die zich bevrijd uit het kwetsbaar verkrampte…

Hij die met klokken werkt, wordt er ook door besmet. Men staat met klokken op en gaat ermee naar bed. De nummer een besmetting, door mij hier opgedaan, is dat ik op het gekste moment, heel plotseling ga staan. Soms loop ik ook wat achter, maar dikwijls meer dan voor, of ben ik goed van slag af en sla ik maar wat door. Het kan ook lastig…

En alle ogen richten zich op de man die op de persconferentie van de grote bergbeklimmer gevraagd heeft: en als je eenmaal boven bent wat ga je daar dan doen?…

Ik schrijf over liefde, ik schrijf over haat, ik schrijf over bloemen die in de wei staan, ik schrijf over dieren, en over geweld, ook af en toe over de euro, dat irritante geld, waar je nooit genoeg van hebt. Ik schrijf over de buren, ik schrijf over jou ik schrijf over de kinderen, ik schrijf over nou, ik schrijf over de rottigheid in…

Bij het bungeejumpen (vanaf 111 meter hoogte) in Afrika brak het elastieken koord, waardoor een meisje in een rivier met krokodillen viel. Zij wist zich zwemmend te redden. Ik had het altijd nog eens willen doen, In elastiek had ik een blind vertrouwen, Met cijfers was dat goed te onderbouwen, De kans op breuk is één op de miljoen. Maar bungeejumpen…

Een huisje van soepstengels, met uitgesneden peperkoeken deur, chocolade smakelijk op 't dak, gras in doperwten geeft alles kleur. Broccoli mag niet ontbreken, appelboom in zoete rijpe bloei, geurende ladder in vanillestokje, struiken in weelderige wildgroei. Laten we het pad stil afwandelen, peper voldoende in lichtbruin, doorheen het…

Laat hem met rust zonder uitleg hij kruipt niet voor de lol steeds weg overal weer mensen om hem heen hij voelt weer aan als steen hij is een hobbyist pur sang alles doet hij alleen en al heel lang tot inkeer zal hij echt nooit komen alleen zijn heeft voor hem grote waarde dat is zijn betekenisvolle geschenk op aarde eigenlijk is hij doodmoe…

(opgedragen aan 't hele Barre Land) Ik ben bezig met de voorbereidingen. Eerst opschrijven Wat ik wil zien Wat ik ga zien Wat ik zie Wat ik niet zie Wat ik had kunnen zien Wat ik had moeten zien Wat anderen zien Dan uitwerken, maar Je hebt je beperkingen, natuurlijk. --------------------------------------- uit: verschijnt…

kletsnatte haren scheren waar golven krullen op planken aldoor [senryu]…

De Renaissancetafel van de veiling gelaagd in stof ver weggemoffeld schuilgaand onder sterk verschoten Perzen staat na een lange rit onder een grijze huif te wachten op de uitgestoken handen van wie herstellen zal in eer en glorie. Met bijenwas tot warme gloed gewreven komt in een keuken ver van Amsterdam de middeleeuwse tafel…

Je weet pas wat je bezit, als je het kwijt bent. Je weet pas wat je mist, als je het niet meer hebt. maar: als je van bezit kunt spreken, is dat nimmer een mens!…

ietwat schuchter voorovergebogen poseer je bevrijd van al jouw lagen in een ruimte die rust ademt observeer ik de gracieuze schoonheid het lijnenspel minutenlang voordat mijn potlood het papier raakt zachtjes schets ik jouw contouren de omlijning wat dikker aanzettend beweeg je onhoorbaar totdat je herboren bent…

Het verre postkantoor was de magneet. Niet om de luchtpostzegels of de taal Van overzeese stempels – nee, het deed Op tweehoog ’s middags dienst als jeugdleeszaal. Tweemaal, op dinsdag en donderdag, Verdween ik in het ruime trapportaal En kwam weer buiten met een brede lach. Ik had mijn voorraad boeken andermaal. Met in mijn hoofd…

Wanneer het stil wordt rond de schrijver spreekt de stilte zwijgt het spreken wanneer de schrijver schrijft is niets in hem meer stil.…

Samen kochten ze een breier wisselden die om de maand, truien, sokken, soms een vest rolden uit het naaldenbed van links naar rechts roetsjte de slee de maand vloog om geen pand bleef stranden leeg kwam het de ander toe per auto of bij vlagen te voet met wandelwagen tot een tweede werd gekocht nu liggen in hun kasten de breiers werkeloos…

. Vader Jan is een man waarover men niet veel meer hoort. Hij spreekt onduidelijke taal met vale handen, zijn ogen onderstrepen woorden en plaatsen punten. De hobbyzolder herbergt Ruben's kunstboeken, craquelé peniskokers, zeventien ruwe diamanten en latexhandschoenen tegen buidelpest. Als vaders mond ter sprake komt zwijgen radio…

Een Gedichten-site gaat sluiten Dichttalent.nl, kwestie van duiten dan denk je toch verrek waar vind ik nu een nieuwe plek. Met z'n allen bij elkaar of, ik hier, en die andere daar verhuizen ja, maar niet echt boos een dichter is toch nooit dakloos!…

Drie jongleerballen, vier kleuren van zachtgeschilderde huid. Een, twee, drie. Een, twee, drie, vier. Groen, geel, blauw, rood. Zomerochtend; poes rust op 't balkon zich een zwart roodstaartje voorstellend. Maar het ziekenhuis om de hoek is nog onder. En in Park Randenbroek spelen sportparen winteravondtennis, stoomwolkjes lachend.…

kaarslicht speelde op het bord op kristal dat blonk de vlam verzonk in rode port zijn ogen verdiepten die vonk trouwe pionnen bewaakten haar dame de zijne kwamen zagen en wonnen zoet was haar wraak: schaak hij sprong naar voren schaakte haar dame, voor op zijn paard voerde haar mee in een duizelende vaart aan haar toren ontkwam…