13007 resultaten.
Liggen in het gras
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 471 De avond is aan het vallen.
Recht omhoog kijk ik nu de hemel in.
Aanstekers steken de eerste sterren aan.
Mijn gedachten zijn gaan zwerven.
Kindertjes zijn in bed en dromen.
Gelukkig en voldaan.…
Lange avonden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 167 De lange genoeglijke avonden,
met kaarsjes al dan niet,
maakt dat je de sombere dag van vandaag
in een heel ander lichtje ziet.
De avond viel, geleidelijk zacht
en bijna lief.
De donkerte bezwaard me daardoor
in het geheel niet.…
in de avond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 overmand door wat zich aanbiedt
en gevangen in de valse schijn
lukt het mij tot nu nog steeds niet
om eenvoudigweg mezelf te zijn
en de onrust houdt zich nimmer stil
bezield door een verbeten zucht
alsof ik mezelf niet kennen wil
en voor mijn eigen schaduw vlucht
maar in de avond valt het zachte duister
als het leven om me heen verstart…
[ 's Avonds rekt het licht ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 's Avonds rekt het licht
zich langzaam uit, even nog –
raakt het alles aan.…
[ De reiger wijkt weg ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 De reiger wijkt weg
met een trage vleugelslag –
de zon gaat onder.…
Avond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 Met de gordijnen doen we de dag toe
De avond pakt ons langzaam in
Gestaag gaapt slaap ons moe
De radio zwijgt opvallend
De TV sluit haar venster
Computer zoemt zacht
De deuren gaan op slot
en de verwarming tikt zich stil
De wereld raast buiten door
We draaien het vuil van onze tanden
en spuwen het terug de aarde in
Ons gebit is nu om…
De avond
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 146 Dan klokt van ver de avond die haar wacht -
hij landt haar dromen, kust het meisje nacht.
Dit is een snelsonnet in de vorm van een luchtfiets.…
[ De avondzon giet ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 De avondzon giet
een dagvol diepe kleuren –
uit in de vijver.…
Avond
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 154 weer valt de avond
plichtsgetrouw raap ik hem op
ik kan niet zonder…
[ In de schemering ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 In de schemering
krimpen de straatgeluiden,
de huizen, ikzelf.…
avondkout
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 71 Steunen is ook dragen
vertel je me maar luistert men nu echt
naar iemand die droomt dat oma sterft
wanneer je er even niet langs zal komen en
zat je daarom in de kruiwagen
en zorg ik daarom elke dag voor fruit op je bord
spreek je tot de antieke herinnering
waarin ze lager hangen lager dan ooit tevoren
dan vloeit de schande sluipend door…
En dan
gedicht
2.0 met 49 stemmen 17.356 de beste manier waarop ik in zee ben geweest,
is door ernaast te gaan liggen. Aan een zee hoef je zoiets niet te vragen.
Maar hoe doe je dat bij de leukste jongen van de avond?
----------------------------------------------------
uit: 'Het moest maar eens gaan sneeuwen', 2003.…
DE AVOND
poëzie
3.0 met 5 stemmen 611 De avond verfde rood de zee
en zwart de wijde hemel,
een late vogel scherend glee
langs 't koperrood gewemel.
Een vreemde stem gromde van ver
en neurde zwarte klachten,
en uit der wolken zwarte vachten
glansde een bleke verre ster.…
Niets is voor eeuwig
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 435 Alles is tijdelijk,
je wordt geboren
bent tijdelijk baby
voor je 't weet ben je peuter,
kleuter, puber en groot.
Zo snel kan het gaan.
Zo snel gaat het ook.
Bij een verbroken relatie
een nieuwe partner
die samen met jou
en de kinderen het leven voortzet,
tot ze de deur uitgaan,
zo snel gaat dat ook.
Alles is tijdelijk.…
Oorverdovend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 86 Omdat stilte van nature oorverdovend is,
kun je hier geluiden voelen.
Kleuren kun je zuiver horen.
Gedachten kun je in het water,
rimpelloos gespiegeld zien.
Hier, aan het rimpelende water,
besef ik hoe ik vrijer leven kan.
Zoals een speelse kat die jaagt.
Of het spinnen van een oude kater.…
herinnering
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 1.222 scherpe blik
over de zwarte zee.
het donkere strand
verlaten benee.
zit ik in het helmgras
onder de sterren en de maan
te kijken naar de schepen
die langzaam voorbij gaan.
kun je ze nog herinneren
die avonden aan de kust.
en kun je me dan vertellen
waarom dat vuur ooit is geblust.…
In de werveling
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 397 De zee verhaalt deze geheimen aan wie maar
wil luisteren en kijken hoe eb en vloed afwisselen.
Een geest die tot rust wil komen heeft meer nodig
dan geduld: eindeloos rondtollen kan enkel leiden
tot het vluchten uit het labyrint. Laat dwalen de
geest en de gevoelens, laat ze dansen tot de avond.…
En de zee maakte muziek.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 231 En de avond viel.
Het werd stil om ons heen.
In de verte een schip,
de roep van een meeuw.
We zagen de sterren,
het licht van de maan.
Ik fluisterde haar naam.
Ze maakte me blij.
En de zee maakte muziek,
een harmonie, een symfonie.
En de zee maakte muziek,
voor haar en voor mij.…
Bron
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 298 ´s-Avonds,
wanneer je in de verte staart
lijken ze op diepe bronnen
waaruit op mysterieuze wijze
de nacht
over akkers, wouden en steden vloeit,
de aarde bedekkend
met een zee van duisternis.
Zó donker zijn je ogen,
mijn licht.…
Het Huis
gedicht
3.0 met 5 stemmen 4.590 Men is verstrikt in het huis
men loopt van broodkast naar muur
men klopt op het beeld van een deur
men schrikt van het letterlijk zicht
eerst schrijft men gedwee wat er is
dan leest men hoe alles ontvleest
in de avond dooft men het raam
men hoort nog gehoorzaam een beek
dan dover in het donker de zee -
--------------------------------…
Zon, strand, zand, wind en.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 181 Donkere wolken kwamen aan
een wind stak op best hard
beter nu naar de boulevard te gaan
echter voor 'k zover kwam:
Werd ik gezandstraald niet gering
kijk een uitje op strand met uitzicht op zee
Is 1 ding,
maar al dat zand waar 'k niet om vroeg
was wat ik mee naar huis droeg.…
Vormen gaan voorbij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 's Avonds zijn de duinen vlak
en drassig watergrauw
struiken worden donker
zwemen rood en blauw
Alles verliest vastheid
land lijkt zee en zee op land
in ijle golven schemerlicht
stolt water tot tinten zand
Wolken lijken een massief
en bergen zonder maan
een nachtzwarte hemel
waaraan geen sterren staan
Ideeën zijn levensecht
vormen…
Het baden in zee
poëzie
4.0 met 5 stemmen 748 Geen avond ooit schoner;
't Loopt alles ons mee.
Op! jeugdige knapen!
De zon wil gaan slapen;
Kom! baad u in zee!
Het westelijk luchtje
Doorgolft met een zuchtje
Mijn flodderend haar.
Twee zeeën begroeten
Mijn kletsende voeten;
Ze omarmen elkaar.
Zie 't Noorderzout blinken!…
Meisje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 497 Het meisje
Zong als een sijsje,
wilde niet meer,
deze amok!
Ze vertrok, schreiend
heel vroeg in die ochtend,
dat verdomde spoor!
Hadden we ’t maar geweten!
Maar Waarom?
Hadden we ’t maar geweten!
Alles achterlaten
Met niets
zo jong naar de hemel,
Waarom
doe je zoiets?
Meisje lief,
lief lief meisje
Je zong
als een sijsje…
Kijken naar de hond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 kan geen kant op
Het gras staat te hoog
Niet voor Collie
Zij voelt zich hier thuis
Voor mij is het een sprookje
van Grimm, het bos is donker
het maakt de hele nacht geluid
en duwt tegen het huis aan
dat niet zo mooi is als het lijkt
met het luxe glas, de tierelantijnen
en de luifel boven de deur
Het is de hele dag hard werken
's Avonds…
Jij vrouw
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 125 Jij
een vrouw
om de hoek
uit het internet
Ik
een man
andere hoek
in het verlangen
Je raakt me
Ik verzacht
ik zwem
in mijn tranen
Van mijn hart
Zak in mijn voeten
In Moeder Aarde
Adem in de wind
Van de Zee
Avond frisheid
Zang van de vogel
trilt in mijn oren
Vrede in rust
in mezelf
in haar Aarde
in verbinding…
Avondrood brengt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 158 een rode gloed
betovert
een stille avond
na geflirt
tussen
zon en zee
wordt de horizon één
met rustig
kabbelend water
fenomenale kleuren,
weerspiegelingen
van roodoranje
geboren uit liefde
van natuurelementen
drijven eindeloos
mijn geheugen
legt vast
al dit moois
op mijn netvlies
voor eeuwig
gebrand!…
Tellen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 85 Zo werkelijk, maar ongrijpbaar,
net als de sterren en de korrels aan de zee.
Tel ze ook niet met je vingers,
je hebt er niet genoeg.
Maar gebruik je hart.
Zie met je hart het groter doel.
Het doel van onze schepper,
die zoveel beter tellen kan.
Ja, hij telde, er ontbrak er geen.…
Krullen op zee
gedicht
2.0 met 67 stemmen 17.209 Als god is goed
dan heeft hij krullen
houtkrullen
metaalkrullen
krullende golflijnen
krullen met potlood getrokken
door boodschappenlijsten
krullen op zee
God speelt met zijn haren in de ochtend
speelt met zijn haren in de middag
laat in de avond wat krulspelden vallen
Midden in de nacht jaag ik een vinger
door god's…
Een dagje aan zee.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 139 Als de avond valt kan je de zon in zee zien
zakken.
De meeste mensen zijn reeds naar huis gegaan.
Maar ik blijf nog hier en loop verder langs
de vloedlijn, geniet van het mooie vergezicht
vanaf een pier begroeid met zeewier.
En tuur dan naar de einder.…