Netgedichten

netgedicht (nr. 40.342):

In de werveling

In de werveling van gedachten en gevoelens
komt niets meer tot rust, enkel het zoeken
vervolgt met nog meer dwaasheid en ijdelheid,
met het zonnelicht spelend tot de avond komt.

Deze zomermorgen vult zich met het kolken
van het water in het meer dat oeverloos lijkt.
De zee verhaalt deze geheimen aan wie maar
wil luisteren en kijken hoe eb en vloed afwisselen.

Een geest die tot rust wil komen heeft meer nodig
dan geduld: eindeloos rondtollen kan enkel leiden
tot het vluchten uit het labyrint. Laat dwalen de
geest en de gevoelens, laat ze dansen tot de avond.