Alle inzendingen over BLOEMEN OR VERLEDEN OR DRAMA

Hoofd in de nek Kijkend omhoog Net was er regen Nu is het droog Eerst was er drama Nu is er gein Jij bent weggegaan En met jou, de pijn…

ach, ik weet het niet geplukte bloemen worden niet mooier maar sterven een trage dood sterren zijn verleden nog voor ze zichtbaar schijnen en mensen zo lief en goed geboren en zie hoe ze geworden zijn…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

ineens is het over de bloem al vergaan…

ach, ik weet het niet geplukte bloemen worden niet mooier sterven een trage dood sterren zijn overleden eer ze zichtbaar verschijnen scherven zijn stukjes verleden nooit helemaal voorbij…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Dit is een drama, zuivere parels, geen beschilderde glimstenen, brak water lekt niet uit ogen, vormt zij die wenen, omringt de gevallen speler, een tragedie, bloed, gelogen doch gemeend.…

er zit muziek in mijn tuin in moltekens waargenomen ik stem de klem om ondergronds tot rust te komen en daarna voorwaar een drama vanuit het noorden dirigeer ik de woekeraar naar andere oorden…

Vroeger kende het feestje tien gasten en één fles het was leuk, gezellig Heden feest men met tien flessen en één gast het eindigt veelal in een drama…

Op de dag dat de boze geesten kwamen Werd er een mens geofferd Want de weergoden Waren ongunstig De zondebok Werd gezocht Er was een lot Die zei opgerot Drama bij de verlorene Geofferd voor de nieuw geborene…

haar verleden huilt hernieuwt in dromen gegroeid verlangen ontluikt als bloem verstrengelde handen op het pad der rozen kronkel deze liefde langzaam in tijd waar woorden dansen jouw lach verleidt het aanraken een streling in een kus verglijdt en de nacht in tranen haar verleden huilt de zoektocht naar morgen in mijn armen schuilt…

Een groot deel van de bevolking is ziek, geveld door een nare griep de ene lichting hoest en proest, dat doen de anderen weer niet die hebben een abbonnement op het toilet, tesamen met een emmer ze spugen zich een ongeluk, en vinden baat bij een diaree-remmer. Een groot deel is ziek, ze zijn niet te benijden, of je nou spuugt of leegloopt…

De quarantaine: wie kunnen het volhouden? Eenzame mensen?…

De halve wereld is vrij en viert vrede op aarde met elkaar, maar een vriend van mijn man heeft problemen met zijn vrouw, hij logeert een tijdje bij ons (gezellig) 's Avonds vertelt hij hele verhalen over de vreemden in onze stad waar hij niet zou willen wonen bang voor de ongenode gasten bang te verliezen wat hij heeft zijn inkomen…

Het is een drama voor Marianne Timmer: Al is ze onderhand al aardig oud Toch leek ze ook nu hard op weg naar goud, Maar door haar val lukt dat nooit en te nimmer. Of zou ik Anton Geesink kunnen bellen Dat hij de Winterspelen uit moet stellen?…

Het is een drama voor Marianne Timmer: Al is ze onderhand al aardig oud Toch leek ze ook nu hard op weg naar goud, Maar door haar val lukt dat nooit en te nimmer. Of zou ik Anton Geesink kunnen bellen Dat hij de Winterspelen uit moet stellen?…

Het presidentschap van Barack Obama, Waarover men zo hoopvol is geweest, Dreigt nu, omdat hij onze e-mails leest, Alleen maar uit te lopen op een drama. Als hij straks dit gedicht gelezen heeft, Ben ik benieuwd wat hij voor cijfer geeft.…

Ik leer zien wat belangrijk is door na te doen hoe jij kijkt Ik voel wat jij voelt door na te doen wat jij voelt Als een brabbelende kind volgt mijn kennis mijn lichaam dat jouw bewegingen volgt Hoe dichterbij hoe beter mijn weerspiegeling is maar nooit precies hetzelfde zelfs als het water glad is en dat is weg zodra ik erin duik…

Ik krijg betaald en ik koop het bed waarin ik wil liggen in het land van mijn keuze het land van de revolutie, van vrijheid ....en gelijkheid waar iedereen weg moet ....die zegt of steunt dat anders beter is het land zonder mensen ....die huisgenoten en buren uitzonderen ....om hun afkomst, geslacht of liefde het land zonder volgelingen…

Raven op mijn schouders om me de weg te wijzen en mensen te roepen om hen te ontmoeten De jongen die op het strand tekent met kleurige keien, tweemaal daags en ze natelt voor hij weggaat wetend dat de vloed komt met golven die langer zullen leven dan hij De man in de kamers vol tafels met kwartsen uit de landen waar hij zocht naar heiligheid…

Samen op het bankje onder de kersenboom de aflopende dag langzaam de nacht in laten zakken Weer een avond samen onder de kersenboom Denk niet romantisch aan de fonkeling in een glas het vlammetje van een kaars in de schemering intiem samen onder de kersenboom Dat zou surrogaat zijn en ons geen ruimte laten te voelen wie we vandaag…

De snelheid van de trein trekt voor mijn ogen de massa uit de wereld, vormeloze strepen tekenen onwetenschappelijk de formule van Einstein op de ramen Soms is even in beeld wat het is, als je stil staat Dan kun je zien wat het is, iets tijdelijks in zijn raadselachtige vlucht van schijnbare illusies Alles bestaat onwetend hoe…

Nieuwjaar, ik kies mijn wenkbrauwen Ster, Parijs of Prinses de lijnen van mijn geluk als de randen van mijn kijken en ik bescherm me met geuren ga nooit de deur uit zonder deze zekerheid van de zegen van boven, de rode loper op mijn bedachte weg Rekken en strekken met sierlijke bogen van liefde om te voorkomen dat mijn lichaam inzakt…

Mijn levend verleden spreekt als weleer. Aan zijn voetstap door mijn leven leg ik mijn bloemen neer.…

het vanzelf wel zien Toch won ik weer van het leven Maar de bladeren bleven dood En bloemen bleven bloeien Als een soort stilleven Ik weet dat ook mijn bestaan weer strandt En dat wil ik accepteren, want Ik hoor het verleden continu om mij heen En in verleden of toekomst Uiteindelijk leven we samen en sterven we toch wel alleen…

De tijd is als een mooie vlinder Die vliegt van bloem naar bloem Over het pad van gebeurtenissen Het pad dat leeft De geschiedenis is als een stofdoek met mooie kleuren Kleuren die dwarrelen voor je ogen als schitterende sterren Een raadsel met antwoorden Die zich bevinden in ons verleden Een klok met jaren als cijfers Zo interessant dat…

is je op 't lijf geschreven Jij schrijft het nu en het verleden op elke bloem die steel met aarde bindt Je maakt een lint van capriolen De lucht lijkt, door je dagtocht, blauwer Het is dat wat me in zomers zint.…