Alle inzendingen over Doorheen

Samen, en niet meer alleen, Gaan wij door het leven Samen, komen wij overal doorheen Liefde, het is vooral geven...…

We moeten er maar weer doorheen zien te komen... en weer van de zomer gaan dromen. Verlangend naar de warme dagen... Zo kunnen we de kou verdragen!…

vandaag besloten om jou te ontbloten harnas van het lijf een kans om uit te komen het hart stiller te doen klinken als het klare water diep stromend doorheen de grachten opdat perzikbloesems bloeien aan de oevers van jouw zicht…

Schoot waar het leven In gekoesterd werd, Begin van nieuw leven Zo pril, zo prematuur, Onverwachts is de vorst Er doorheen getrokken Terwijl de lente Al lang begonnen was, Vruchtbare aarde Bevroren terwijl Het zaaigoed al Ontsproten was…

Als ik veel meer wist van ruimte en tijd bleek de werkelijkheid een beschilderde mist en zou die optrekken dan zou ik beslist een heel andere ontdekken en als die zou verdunnen dan scheen mijn oude er weer doorheen en wist ik meer dan alleen iets van de hunne maar van ruimte en tijd en werkelijkheid. -------------------- uit: 'Daar…

Angst is een tunnel waar je doorheen gaat terwijl je meerijdt op het gevoel van angst tot het je naar een diepere laag van de werkelijkheid draagt Angst is een ontkenning van andere gevoelens wanneer het oorspronkelijke gevoel geaccepteerd en ervaren wordt wordt de knoop ontward…

Maar daar doorheen snerpt snibbig Jerney Kaagman: “Ja, stop maar, uit de maat en veel te láág, man !”…

Vertwijfeld maar destructief banen ze zich een weg doorheen mijn masker van uiterlijke schijn. Bereiken het diepste van mijn wezen en schokken me met de waarheid, maar valse schoonheid herneemt snel zijn plaats.…

Ik sla me 's zomers thuis er wel doorheen."…

Soms lijkt het leven zo zinloos verloren doorheen maanverlichte droomrijke nachten lig ik te wachten en in de sneeuwverwachte winterse dagen komen levensvragen mijn lijf vouwt zich in elke pose van bestaan laat gedachten gaan…

doorheen je tranen verdaagt ons verleden ontsluiert ons eden zich gaandeweg fouten vervagen kwijnend en stuipend ‘t treuren ontsluitend tot blije aanzeg laat ons gewagen ontlast van het juk naar teder geluk in liefde blindweg…

In de hooiberg van hoop Zoekend naar de speld van het spinnewiel Waar het bloed van droop Dat de muur van doornen liet bloeien Daar doorheen hakt zich de held Zijn weg subtiel Om met flair te groeien Als visionair Met het oog van de naald Waardoor hij kroop…

eind november met zijn trage uren sleept zich moeizaam doorheen dichte nevels blauwe luchten zijn tijdelijk verdwenen nachten zijn weer lang nu heerst grijze kou nornen weven zilverdraden in takken van de levensboom…

Mijn landgoed is niet groter dan mijn eigen huid, de omvang van mijn schoen, de omvang van mijn vuist, ik gaf het namen in de kleur van regen, ik keek er dwars doorheen, vluchtige stof en zag de horizon, de lengte van mijn armen, van mijn benen. --------------------------- uit: 'Het zinrijk", 1971.…

Je hoeft niet veel te hebben om de zon te zien: alleen maar goede ogen en een bril misschien maar weet dat toch de diepste dingen gratis zijn en dat ze soms ook groeien dwars doorheen de pijn. Dus maak je zorgen maar niet al te groot en wees tevreden met het dagelijkse brood.…

De mees vliegt onveranderd doorheen mijn leven. Alleen ikzelf, dacht ik vol zelfbeklag, evolueer ten dode toe.…

sneller slaan Je gaf me dat ene speciale gevoel Waar de sterren vol van staan Want het staat in de sterren geschreven Hoeveel ik van je hou Schitterend doorheen de nacht Warmte gevend in de kou Ik zou je willen bedanken Voor alles wat je me al hebt gegeven Van vriendschap tot liefde Een deel van m’n leven…

decennia tot veilige thuishaven waar doorheen de jaren in vindtocht naar elkaar zo de liefde minnend rijpt verzilvert zich de tijd gebielsd op koper tot gouden toekomstspoor…

Dankend voor de zomerweelde, de zonnedagen voor de zachte regen als groeikracht om roze bloesems als vruchten te dragen doorheen het blauwe van de zomernacht!…

het hemelblauw of binden hun vlieger aan een touw sommigen gaan duiken of zwemmen de zee op hun eigen manier verkennen de zee brengt mensen dicht bij elkaar doorheen alle seizoenen van het jaar toch blijft ze machtig en onvoorspelbaar…

Ik durf niet meer zo goed ben bang voor wat de liefde met me doet Ik stelde me weer open even heel fijn Het duurde heel kort het mocht niet zo zijn Mijn muurtje staat er weer ik durf niet meer Niemand komt er meer doorheen wel zo veilig zo alleen…

schenk mij waarheden doorheen die lach laat geen masker markeren wat liefde vermag steel met jouw woorden geen ijdelheid meer een ego verloren hervindt zich wel weer in het aanvaarden dat wanhoop kwijnt soms in je vragen het antwoord verschijnt…

Waar wind zo mooi doorheen zingt aan het riet zie ik je ogen gesloten in dromen verdriet stilzwijgend ... sla ik mijn armen om je heen en je voelt het van top tot teen dat je niet meer alleen hoeft te staan dat er iemand bij je is die met je wil delen die ene kleine traan…

Er zit een muur tussen ons Of eigenlijk een scherm Want ik zie je wel Kom er gewoon niet doorheen..…

Vrede ruist doorheen de avond, vrede glimlacht zacht; vrede geeft je vleugels nu, vrede bergt je ziel.…

Doe het licht uit en laat me alleen als genoeg problemen om me heen wil alleen zijn ook zonder jou maar weet dat ik van je hou laat mij maar slapen zodat ik alles bij elkaar kan rapen laat me gaan het is goed ik weer zeker dat het moet laat me alleen of help me er doorheen.…

Wat is er nodig om een vallende ster te ontdekken en een wens te mogen doen Wat is er nodig om zelfs de openingen in de wolken te zien De zee je de tij laat volgen Je soms verder moet lopen Geduld is er nodig Om eruit te komen zul je er altijd doorheen moeten…

Met dichten raakt 'n jas niet gesloten de wind waait er dwars doorheen woorden ontsnappen jong en groen de vleugels nog niet droog Zij vallen naar beneden vormen een toren van Babel worden vervolgens in de vorm voor origineel, verfrissend versleten…

Droom intensief En langdurig, Word al slapend Ongedurig over De kwellende vraag Wie ik dan Wel zou zijn - Probeer op het Nippertje mijn Eigen ik te Achterhalen Hoewel dat moeilijk Wordt, telkens Als ik mezelf lijk Aan te raken zit ik Er doorheen, ben ik door Mijzelf heen naar beneden Gevallen…

Als Candide en het optimisme het pessimisme kan dat niet luchten omdat het een tegenstelling is maar bovenaan staat het positieve dat ik omarm met mijn levensinstelling de filosofie om te overleven niettegenstaande de rimpeling doorheen mijn doorleefd gelaat staat alreeds jaren in mijn genen gegrift. © Laurens Windig…