Alle inzendingen over GEVOELENS OR EMOTIES

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

zomaar wat woorden neergesmeten op het papier zomaar wat kleuren gegooid op het schildersdoek zomaar wat emoties neergesmeten op de grond zomaar wat gevoelens gegooid tegen de muur gewacht op de opluchting die verborgen bleef verborgen in de ziel van de mens die niet kan zeggen wat in hem leeft niet op papier niet op het doek…

Jij mij ziel, fluisterend zacht Zonder woorden, versterkende kracht Ongekende gevoelens, gedachtes verward Jij mijn liefde, in mijn hart Jij mijn dromen, stil verlangen Grote angsten, door jou gevangen Gebogen vingers, verkennend verweven Jij mijn gedachte, woorden verzwegen Jij mijn ogen, ziel betoverd Bedrukte emoties, tranen veroverd…

Gevoelens, emoties, dit kon geen toeval zijn Uitwisselen van lol, geluk en diepe pijn. We veranderden zienderogen, waren rijk Jij en ik hebben nu een andere kijk. Een magische, magnetische band Figuurlijk, hand in hand. Individueel stellen we niet veel voor Fijn nu, samen op hetzelfde spoor...…

Gevoelens vloeien van blij tot verdriet, dan weer van nietig tot krachtig Gedachten van stoer tot durfniet volgen verlangens van teder tot machtig. Het is niet in woorden te omschrijven wat vier snaren weten los te maken, emoties die talrijk binnendrijven, en zo mijn gevoelige snaren raken.…

Emoties die niemand kent gevoelens zijn uit het zicht mijn hart is uit z´n element betraande ogen zien geen licht Verstand dwingt me te breken met een gevoel dat niet mag verstikt door een kleurloze deken verdriet neemt me volledig in beslag Iets loslaten doet soms zo´n pijn en zeker als het je heel dierbaar is zal het echt slijten op…

zijn woorden interpreteert de dichter is een eenzaam man één in zijn soort hij ontbloot de emoties keer op keer met elk verschillend woord…

en passeer me met een schalkse glimlach die alleen de dood beter maakt in tijd dwarrelen gevoelens als een vliegertouw aan een dorre boom vastgebonden en meegevoerd tegelijk, geen eigen kracht zijn het wel mijn emoties? is het plastic van jou? gemaakt uit de zwarte olie van je 'passieve' gedachten?…

De extra's van het leven zijnde liefde en verdriet want zonder heftige gevoelens ken je het leven niet ik wil emoties in mij voelen en een hart dat klopt. Een hart dat klopt ritmisch en soms hard een hart dat klopt ingespannen, opgekropt en soms bonkt het tot in het bot maar dan opeens is het weer stil in mij.…

Zoals een rivier via de juiste bocht naar het dal stroomt Flitsen gevoelens en emoties zinloos door mijn hoofd. Onder een deken van donkere wolken vol regenwater Sta ik bij de juiste bocht met een glas omdat ik geloof. Mijn hart kroont de afslag geleid door mijn navigatie. Het gekolk van de rivier stroomt af wat mij verdooft.…

het waren geen tranen een tsunamie of de springtijvloed maar langzaam stijgende emoties en het deed je goed in ontspanning verwaterden gevoelens het eerst in overloop je wilde uit het zuigende moeras nog met de ogen droog ik reikte je de hand jij ging op eigen krachten weer aan land en weet de bodem weer ja dit gebeurt…

Verdwaald duidt u verborgen ontroering bij emoties met een onwetend gevoel waarom beslist de bureaucratie in deze fase terwijl ik alleen staar in mijn sta-op stoel.…

Nu de herfst eindigt begint de winter door bevroren gevoelens in de nacht leeft jouw glimlach die mij ontwaakte voor het altaar naar jouw lentedag. Het beeld van kale bomen in de berm toont het kleurloze gevoel dat ik zie met emoties omringd op jouw lentedag dat je het sprookje draagt als een illusie.…

… emoties verdringen elkaar op hun weg naar buiten de cirkel is verbroken eindelijk vrijheid…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Vandaag ben ik weer teleurgesteld, voel me onbehagelijk. En als men vraagt, hoe dat komt, dan zeg ik ; Kijk maar om je heen. Er is nogal wat aan de hand op deze aarde ; hongersnood, oorlog, rampen en armoede. Die zich tot ieders woede verspreiden. Zo krijg je een wereld waarin vrede en vrijheid nog ver weg is. En er nog velen zijn die…

Ik ben aan het huilen, De tranen rollen over mijn wangen, Maar ik blijf stil. Ik ben bang dat mensen mij ontdekken. Bang dat ze de ware ik zien, Bang dat ze me een watje zouden vinden, Bang dat ze een mening vormen, Dus ik blijf stil…

Waar kan ik mijn gevoelens kwijt. Zonder door een ander te worden overtroefd, gelijk een jonge hond die aandacht opeist. Hoe raar is toch de geest die gemakkelijk voor anderen openstaat te strikken in eigen onmacht. van Kampen op volume te hard via de koptelefoon. Koude haren van binnen. Veel denkende leegte.…

'k Heb nooit waarde gehecht aan gevoelens het woord wilde ik niet kennen, maar nu ik de betekenis ken moet ik er steeds nog een beetje aan wennen. Toch durf ik nu mijn gevoelens te tonen gewoon omdat ik erbij mag horen. En onbewust denk ik toch dat ik ook met gevoelens ben geboren.…

Nog nooit heb ik zulke gevoelens gekoesterd Gevoelens van geborgenheid en veiligheid Sinds ik jou ken Het is misschien omdat je ouder bent En al wat meer van de wereld kent Het gevoel van warmte en genegenheid Een zalig gevoel dat mijn gedachten Steeds weer naar jou toe leidt Het zou zo niet mogen zijn Want uiteindelijk Eindigt dit alles…

jij...bent die jongen waar ik iets voor voel en die gevoelens..zeggen een heleboel. ik lig in het gras en kijk naar de lucht, en slaak een diepe zucht. mijn gevoelens voor jou, zijn moeilijk uit te drukken maar ik weet dat ze bestaan mar ik wil niet ook aan deze relatie, op het eind toch nog kapotgaan.…

In een verlangen naar geborgenheid gevangen in het net van onzekerheid In een omarming van genegenheid benauwde het gevoel van eenzaamheid…

Gevoelens moet je niet op sluiten, gevoelens moeten naar buiten. Gevoelens moet je niet in je hart bewaren, gevoelens moet je uiten. Gevoelens willen soms rond razen. Soms willen gevoelens zijn als dwazen. Maar meestal willen gevoelens zijn zoals jij bent en soms kom je gevoelens tegen die je niet kent.…

De wereld is zo onwerkelijk en tegelijkertijd zo beangstigend Mijn ziel zwemt erin gevangen in een wereld van vormloosheid De wereld kent geen einde alleen een steile afdaling Veel onnatuurlijke mensen waden rond en plegen wandaden tegen de goden Ik ben het verleden dat je komt kwellen Je diepste nachtmerrie is niet altijd wat je droomt…

schriftjes vol met woorden gevoelens op een blad onderonsjes met mezelf eindigen steeds in een debat…

Je hebt me doen voelen Hoe het kan zijn Gevoelens... los van mijn brein Je hebt me doen voelen Dat kwetsbaarheid mag Vertrouwen... in jou is wat ik zag Je hebt me doen voelen Het begrip van oud verdriet Toekomst... heel voorzichtig in het verschiet Je hebt me doen voelen gewoon genieten,niets moet Samen...…

In de stille mijmering, aan de oever van het tranendal, vind ik mijn herinnering aan de dagen vóór het verval. De geestelijke gewaarwording, op een uitzichtloze vlakte, met de dagelijkse beslommering, waarmee ik in het niet zakte.…

ik ben benieuwd naar je ogen en naar je lieve lach hoop dat ze zouden stralen als ik je nu eens zag je bent in mijn gedachten sinds een dag of vier ken ik een groot verlangen naar jouw woorden op papier verhalen die me raken in het diepste van mijn hart de emoties die jij losmaakt hebben mij ook wel verward ik wil je graag ontmoeten je…