Netgedichten

netgedicht (nr. 32.307):

Viool

Pure geluiden uit vurenhout,
nu eens fel, dan met zoetheid verrijkt,
vormen een ware klankenwoud
als de virtuoos haar snaren bestrijkt.

Gevoelens vloeien van blij tot verdriet,
dan weer van nietig tot krachtig
Gedachten van stoer tot durfniet
volgen verlangens van teder tot machtig.

Het is niet in woorden te omschrijven
wat vier snaren weten los te maken,
emoties die talrijk binnendrijven,
en zo mijn gevoelige snaren raken.