Alle inzendingen over Jouw leven

het maakt echt niet veel uit wat je doet of wie je bent sta op, durf nu te leven wees maar niet bang kijk en denk in kleuren doe alles met een glimlach beleef en snuif de geuren geniet zoveel mogelijk van het bruisend leven elk uur, iedere dag zo je hele leven... lang!…

Elke verandering in jouw leven is positief, omdat je met veranderen mee gaat op de golven van de zee of dat je stroomt met de loop van de rivier het opent je ogen en hart en de ziel vraagt om flexibiliteit en tenslotte ga je terug naar je grote vrijheid.…

een huis is een rechthoek om de ruimte het lichaam omkadert zichzelf jouw leven een blauw stipje op het canvas contrast tot de leegte eromheen niet zonder reden juist daar geplaatst waar het moet zonder denken ziet het oog soms een glimp van de waarheid…

Krachten zijn gebundeld samen kunnen we het aan we verwelkomen de dood en bieden jouw leven aan Ik ondersteun je hoofd je gezicht betrekt van pijn nu is het bijna afgelopen het laatste van samenzijn We hebben je los gelaten niets wat op weerstand stuit jouw lichaam wil niet meer het eindigt na 46 jaar door een morfinespuit…

Jij en jouw alfabet vullen jouw leven in. Dan ineens heeft het weer zin.…

Ik zoek de inspiratie In jouw ziel en heel jouw leven In alles wat ik jou kan geven Omdat jij mij inspireert…

Ik wist er van het leven niet tot jij mij leven leerde. En heel jouw leven aan mij gaf, mij alles gaf, wat ik van jou begeerde.…

Door jouw leven te leiden onbekommerd en vrij Reken er dan ook op dat ik dat zo doe Want alleen op je wachten daarvan word ik zo moe Gewoon een beetje aandacht voor elkaar Ja natuurlijk dat weet je als het moet sta ik voor je klaar!…

Ik ga dood Maar jouw leven is niet opgegeven.…

Het gaat om jouw geluk, jouw waardigheid in jouw leven; het ging totaal niet om mijn geluk. Daarom was ik in mijn liefde stil... hoe moeilijk! Als ik jou zag, dacht ik: ik houd zóveel van hem... dat ik hem zijn eigen weg laat bewandelen... Ik was en ben al trots aan zijn wijze zijde: deel uit te maken! ...…

stilte van jouw bestaan jouw leven gaat nu beginnen wij blijven verbonden aan een gouden gesponnen draad…

Bang voor jou, Niet voor jou, Maar voor jouw leven. Ik wil je helpen Maar je hoeft mijn hulp niet. Ik ben bang dat ik je kwets. En jij niet. Jij bent niet bang Niet voor mij Nee niet voor mij Terwijl je me kwetst zonder dat je het weet.…

Misschien laat jouw leven de stille schaduwkant zien wat ooit zo diep verlangde en is liefde ingewikkeld om met eenvoudige woorden te omschrijven maar als ik je vergelijk met de zoete vrucht van droeve eenzaamheid ben jij misschien meer tijdelijk en ik mezelf in stilte vergeten.…

Zwermen meeuwen witter dan wit Krijsend fel fitter dan fit En ik kijk En ik luister En ik ben bang En ik fluister Maar de wind vangt mijn stem Op haar vlucht als een rem Sloopt mijn gedachten aan wat was En nu snap ik alles pas Ik ben niets meer dan een zucht In jouw leven vol met lucht…

Om samen te zoeken de zin van jouw leven, haal niets uit boeken kies nooit voor even.…

nu ineengevlochten leed de bloei uit heel jouw leven heeft gehaald betaalt de tijd zich terug voor eeuwig jong ben jij, jouw glimlach zweeft voor altijd in mijn hart, mijn hoofd in al mijn dagen helpt het me je te dragen, in mijn oude moederziel alleen de lengte duurt maar voort het hoort niet, dat jouw zachtheid zo verviel en immer…

leven levenslustig door te zwieren tot ook dit laatste is beslecht…

Lieve Henk, Elke dag toonde je liefde en zorgzaamheid saamhorigheid, genegenheid de andere 23 uur vocht je in jezelf de strijd met die tegenstrijdigheid In een inktzwart beleven stond jouw leven aan de binnenkant van je ziel beschreven in jezelf geleden in jezelf voor ons gestreden voor ons te vroeg uit het leven gegleden…

Met mijn hoofd leun ik tegen jouw stam vertrouwend op de wortels van jouw leven mijn zorgen vertrouw ik toe aan jouw takken die wel buigen maar niet breken in de wind de zon verwarmt jouw kruintje doet mijn wangen blozen geeft mijn huid een goudbruine tint zo kan ik bij jou verpozen en hoor jouw bladeren ritselen waar vogels nestelen…

Van jou wilde ik houden vanaf de allereerste dag jouw heldere oogopslag jij, die op mij vertrouwde ik keek je vragend aan zag in een flits jouw leven maar mocht niets geven ik moest je laten gaan nog eenmaal kijk ik om wil jou als beeld houwen geen afgietsel van geluk maar gewoon blind vertrouwen…

Je ogen kijken smekend willen zo graag begrijpen In je hoofd hangt een giftige mist die voortschrijdt met verwoesting Jouw handen grijpen de mijne Hulpeloos kijk je uit het raam ziet kinderen rennen maar herkent je kleinzoon niet En meegevoerd door een warme traan verdwijnt er weer een stukje van jouw leven…

Jouw leven je bent er niet meer gevoelens zijn eindeloos gedachten soms troosteloos wat is de zin van het leven Leven is de zin geven van liefde niet altijd begrip niet altijd gelijkheid toch wel altijd die warmte Ik kreeg het mijn leven, de liefde en de warmte maar ook onbegrip alles is niet perfect ik ben niet perfect Zoek in…

jij hebt de snaren zelf gestemd de eerste tonen gestreken op de viool van het leven onwennig vibrerend maar vingervlug lerend koos je de juiste akkoorden wist wat men wilde horen jij gaf niet aan maar was consequent ondergeschikt aan het arrangement jouw talent heeft zich later gewroken nadat jij hebt gebroken speelt jouw leven…

Met één voet op aarde de andere vooruit gaande voort in een tijdloos tempo om dan opeens met twéé voeten pas op de plaats als vastgenageld staan het is té veel té mooi, té groots overweldigend, hemels hoog dat alles te omvatten te kunnen bevatten dringt diep naar binnen maakt van jou, peregrino een ander mens nog mooier, voor Altijd…

doe het gewoon je gaat toch niet dood anders spring ik voor je in de sloot doe wat je wil de wereld staat er niet bij stil Jo jeske naomi djenda en rens.…

Eens komt er een moment dat het te laat is om te vragen of er nog geloof in jouw leven aanwezig is, dat moment is dan voorbij gegleden zonder dat er één woord over het geloof in God is gesproken.…

Ik voel mij een drenkeling die zich vast klampt in zijn wanhoop aan het wrakhout van herinneringen als een sluipmoordenaar sluip jij telkens mijn leven weer binnen ieder jaar beleef ik weer die strijd om te overleven tranen ze vergezellen mij in mijn slaap zolang mijn mond gesloten blijft -blijft jouw leven voor mij bestaan…

jouw leven was moeilijk moeilijker dan het al was je had een ziekte die nooit meer genas god had je dit vonnis gegeven en getekend was je voor je zo korte leven ik wil leven had je tegen mij gezegd en je hoofd op mijn schoot neergelegd open je ogen en kijk de wereld rond maar nu is alles afgerond je bent er niet meer met je liefde…

Jouw leven een stramien van Bergen en dalen Zoekgeraakte grenzen in Bergen van hopeloos met Dalen door 't stof Met respect voor jouw doen en Begrip voor laten Hoop ik oprecht dat jij voor Later, nu dus wijs besluit Doe dus zeker Echt niets dat jou later spijt Probeer het leven Nú, in later te plaatsen Trek grenzen vandaag.…

Ik zeg je nu met deze woorden Ik pak je terug Nu zal ik jouw leven storen Net zo vlug…