Alle inzendingen over Luk De Vos

Het volgend ei wordt door een vos gevonden, want die is niet aan regeltjes gebonden.…

hier en daar iemand die beweert dat het vandaag allerzielen is alles gaat verder zo zijn gangske de krielen zijn van slag omdat reinaert de vos ronddoolde en het miezert ikzelf ben meer uit mijn doen omdat het gat tussen jou en mij nog steeds niet gedicht is na dit gedicht..…

Ze zijn het doel nu echt uit oog verloren Ze snappen er de ballen van Ze kozen niet voor Louis of Johan Om weer eens echt te kunnen scoren Ze gokken op een andre oude vos El Salvador.. papaDeMos…

De wond kan helen De tijd reist jaren verder Het litteken blíjft Beelden vervagen De film vertraagt en vertraagt Maar niemand roept 'cut' Stemmen verdwijnen Geluiden verminderen Het gefluister blíjft Geuren verdwijnen Totdat ze er plots weer zijn Terug in de tijd Herinneringen We kunnen ze verdringen Maar weg zijn…

`ik ben de vos’ zegt hij en gij slechts een onnozel wezen, de wereld verdampt met de adem van zoveel verschroeid vlees zie mijn woning, een vesting tussen de braamstruiken met maar liefst vijf voordeuren en een woonkamer waar de zintuigen tussen het bloed en botten slapen Ik verstar, de aaibaarheid van zijn onbereikbare binnenste wend…

verraste hem in z’n slaap Nostra de ziener was wat kippig hij vocht voor wat hij waard was dat was niet erg veel hé, oom Daan snavel en poten liet de vos achter misschien heeft U daar nog wat aan…

Al mag men in Zuid-Afrika weer jagen Op de voorheen beschermde olifant, Het geldt niet voor de vos in Nederland En het past niet hier vossenbont te dragen. Dus excellentie, toon beleid en durf En tooi u met een olifantenslurf!…

Als donderwolken zich gaan vormen En de zon steeds zwakker schijnt Helder denken niet meer lukken wil En je zelfvertrouwen verdwijnt Wanneer je de kracht ontbeert om te vechten En je terugtrekt in je schulp Schreeuwen niet meer lukken wil En je niet meer vragen kunt om hulp Dan staan zij voor je klaar En bieden je een helpende hand Luisteren…

Hier moet het toch lukken zulke verten futuristisch in te vullen, simpelweg of erudiet? Fiets je vergezichten naar je binnenste: weeg ze tot jij er klaarblijkelijk een gat in ziet.…

De laatste ronde klinkt stamgasten plakken aan krukken het is de hoogste tijd aftaaien wil niet lukken Morgen zijn zij alles vergeten gisteren bestaat niet meer…

ik laat alles lukken... wat niet kan mislukken. voorspel wat nog moet gebeuren geloof dat... het telkens beter kan. wat ik niet in de hand heb laat ik...mijn andere ik beslissen. Zo ben ik er zeker van dat... het eindelijk mijn jaar wordt!…

Een perfectionist uit Leiden dacht orde en chaos te scheiden dat wou niet lukken planning in stukken resteert hem slechts een perfect lijden…

Zou je liever doof of blind of niet meer voelen, zonder reuk of snoep? Viel ooit de neus, is dat nu jammer. Hij ruikt zo lekker soep en hoe vergeeld papier hij weet de wierookgeur van Griekenland snuift liefde, kerstboom, haring. Dus nee hij niet, liever het oog dan dat alle rimpels kent in het gezicht de kleur van zalm en winteravondlucht?…

Spanning in mijn hoofd Ik maak me druk om alles, een dagelijkse strijd Ik voel me zo verdoofd Het is verspilling van mijn tijd Ik eet omdat mijn lichaam energie verbruikt Voor nutteloos getob Ik voel me als een roos die maar niet ontluikt Het is oorlog in mijn kop Ik heb een hekel aan teveel aandacht Richting mijn persoon Toch leef ik…

ik kan geen vin verroeren zit hele dagen stil lopen, rennen, springen dat is wat ik wil ik kijk verveeld naar buiten zie kinderen op straat kan het niet verkroppen dat alles verder gaat iemand vraagt: gaat het wel goed? je ziet een beetje pips! dan denk ik: hoe zou jij je voelen? zes weken in het gips!…

Goudgele zon Koele bries Asfalt strekt zich uit Glanzend chroom Lak en leer Donderend geluid Zonder doel Alle tijd Eeuwig wordt tot even Zorgeloos Jij en ik Rollend door het leven…

Mijn gedachten worden de baas over me ze spuien wanneer ze zin hebben ik word steeds minder stabiel lijkt het wel Ik val ineens uit, uit woede uit frustratie die ik niet kan beheersen gevoed door onzekerheid en angst geplaagd door twijfels en gepieker Het lijkt of ze mijn wil overnemen ik mag niet zelf mijn verstand gebruiken ik beschadig…

- Kon ik maar - Ach als ik toch kon vliegen Alle mensen kon bereiken Helpen waar het nodig was Dan zou de wereld beter lijken Ach als ik toch ter plekke kon zijn Ieder persoon kon bemoedigen Omarmen en omhelzen kon Het geluk wat kon bespoedigen Ach wat zou de wereld juichen Lachen en gelukkig zijn Wat zou veel leed verholpen worden…

Met gretige borsten staat begeerte aan het aanrecht zoent het zaad uit tomaten, kijkt naar het zwellen van beslag onder vochtige doek. Haar hand liefkoost de haas van een jonge stier, zijn zoekende tong is gemaakt voor de hare, verzaligd streelt ze zijn ballen de pan in. Hartstocht is een keukenprinses met aanraakbare huid, donzig als deeg, geurig…

Is dat nu Despina*), die vrouw met sproetig masker op, te bleu voor poederkwast of lippenstift de man voorbij die naar haar lonkt als zij in goedgevulde jas haar dromen aanglijnd laat lopen in de straat. Zij ziet zichzelf zo anders want een heksenbezem en geheim godin gehuld in rozerood en rinse charme granaatappelgelijk - die je moet slaan…

De onmetelijkheid van het heelal is te verdragen op een mooie lentedag in de Beemster, thuis op deze eenzame planeet vol tulpen en stolpen 'Gladde akker', 'Hoop en Vlijt'. Geen zwarte ruimte maar stralende zon langs de vaart een grutto zonder weet van leegte tussen manen, sterren, stelsels. Een zwaan broedt plechtig het leven uit, bestaat…

Nu ze hem beslopen heeft van ver stokt haar adem om zijn hoorn. Blijkt hij een moeder. Grijs en ver kijkt het oog uit een oudheid van leven het lijf is gekleid door grond zo onbekend, dat zij zichzelf verloren voelt, zonder leidraad verdwaald op de aardbol. Wil ze het kalf zijn, wil ze bestaan en zwaar zijn als zij - gehuld in…

En daar is de engel! Juist zat ik te lezen dit schitterend boek met handmatige plaatjes die zeer mooi gelukt zijn, ik zie er mijzelf op. Het gaat over vroeger maar dat is toch altijd de waarheid van heden en ook voor de toekomst die staat al geschreven met bloed in ons lijf. 't Is jammer nu dat het zo regent en vies is de vuilnis daarbuiten…

Brave witten, zoet klingelen, lief eten. Paar zwarten, tuintje leeg vreten rennen waar geen schaap nog ging. En die slome die niet merkt dat brroemmm! de jonge herder op zijn brommer. Leuke ziel met krullen wol en suffe kop, veelstemmig omlaag stromend naar zee. Dan weer verplicht de bergen op. Valt het onze jongens niet mee in het doel van…

(Ritmisch lied, stampend met gelaarsde voet gezongen.) Tot nader order geen gebed noch een wiegenlied dat uit moeder tepels lekt. Langzaam langsheen de stilte sijpelt het krijsen van een kraai, de verte over het land dat leegte enterde, het lijf van Groot Gelijk. Langdurig ligt ontbreken in elk graf op maat gesneden; een scheur met bot en…

De keuze, zegt hij, is niet groot, er is verdriet om bij te blijven, of kies je voor het leven. Zo makkelijk klinkt hij, lacht moeilijk en wenst geloof ik alle dingen nieuw. Achter het raam zit het huiselijk leven onder de lamp bij de hagelslag luistert slordig naar elkaar en de muziek; vier jaargetijden, eerste deel. Hoor de lente.…

Wie wacht weet nooit waarop want steeds is alles anders. Je wou rustige grond zijn klaar voor de zaaier maar niemand komt. Die stem ben je zelf je zingt een oud lied van vrede. Welke vrede. Je buigt het hoofd knielt eerlijke woorden fietst naar huis geen engel te zien. Prijs dan de uren, als niet de jaren hangt straks in de kerstboom…

Barst plots in de sneeuw de helleborus open trompettert leven en knalt geel forsythia. Guur waait de lente weg de stille winter dun hoog licht verdrijft behaaglijk vuur. Ineens moet alles uit zijn grond of tak in bermen joelen paardebloemen de kromme wilg rilt in zijn lichte groen. Daar staan wij ook, naakt en koud met bloesem in grijzig…

Kom s.v.p. terug. Wij stikken onder de truttenboog, worden gek van die grijsvakapen met griezelige nakomelingen op hun rug.…

Ik ben zo vrij te mijden. Van mokka tot Horkenveer, van namaken tot kakkerig Leiden, en van netheid tot zuiver in een leer.…