Alle inzendingen over Oude knarren

Zit toch niet zo te leuteren En je zo te verkneuteren. Want met al dat kletsen Kun je een ander behoorlijk kwetsen Door zo in hun leven te peuteren. Hoe sappiger het verhaal Hoe slechter de moraal.…

Over de post Kwam een brief van een agnost. Hij wilde proberen Mij de waarheid te beleren. Ik dacht: ach agnost. Ik kan het wel waarderen Als mensen iets proberen.…

Zou u dat ook niet willen, Af en toe eens heerlijk chillen. Lekker rustig aan, De boel maar laten gaan, U nergens aan vertillen. Maar wel chillen Zonder pillen!…

blote voeten bruine benen jurken rokjes korte broek bonte hoedjes hoge hakken slippers en een omslagdoek jonge eendjes witte zwanen bomen vol met vers groen blad weilanden met boterbloemen blauwe lucht wie doet je wat fluiten zingen zomerliedjes koffie op een groot terras zonnebril en mensen kijken ik wou dat het nog zomer was…

Wij, jij en ik, onze tienertijd, praten over overmorgen op een oud verweerd bankje. Vandaag, een vale afdruk van een vergeelde horizon, met ik, nu in mijn eentje.…

Toen we kusten achter de meidoorn was je mond weeïg als oude mispels,wormstekig als het dorpt dat achter ons ligt nu de stad lokt met zijn vuren.…

een oude foto in zwart wit verraste mij een ogenblik door tijd wat geel gekleurd de randen wat bruin besmeurd een lieve man in uniform klaar voor de grote storm een mooi plaatje totaal maar wel met een eigen verhaal gelukkig is dat al lang geleden de jaren van verplicht soldaatje spelen… wat hang je daar zo mooi in 't kader de verkleurde…

een oude spraakwaterval ook al gekend om te graaien bovenal velen vinden jouw wetten grote bucht je verkoopt enkel en alleen warme lucht persoonlijk vind ik jou een ware klucht!…

Mijn liefde voor jou bracht me dichterbij mezelf, begeleidde me op mijn weg liet me inzien hield me op het pad weerhield me ervan op zoek te gaan naar het zwarte gat. Mijn liefde voor jou liet me een positief licht zien weer, telkens als ik jou zag keer op keer.…

Voorbij gevlogen aan mijn zijde de gevoelens verborgen het woelen voorbij de gedachten zo aan het eind van mijn krachten voorbij het samenzijn wat scheelt in een leven het bijzonder vele, blijkt maar klein voorbij het delen van lief en leed de tijd zal helen als ik een nieuwe stroming weet.…

Een mooi sonnet gaat zeker altijd over iets en als je dichter bent zal dat geen zorgen baren. Misschien vertel je over ’t meisje op de fiets of over iets dat je niet langer wil bewaren, maar ’t kan ook gaan over een verre toekomst ooit of over heldendaden die je wil vertonen, maar denk dan maar: zoiets dat haalt de kranten nooit en mogelijk…

Ze heeft me, ze zal me opsluiten met slangen of spinnen of levend villen, roosteren, leegzuigen of beheksen, ik ben verloren Waarom waagde ik me in de boom, wurmde ik me door de spleet nieuwsgierig, misschien al betoverd Wat zocht ik hier? Mezelf te leren kennen een ondergronds ik verstrikt tussen de wortels in het hol van de wilde…

De oude geit staart naar mij en ik besef dit -- is wat afscheid is.…

Een huisje tegen tbc Half open draait het in het rond De zon speelt rond een bleke mond Wie heeft dit fenomeen bedacht? Het heeft veel mensen goed gedaan Veel lijden werd erdoor verzacht Wie weet nog van het ooit bestaan Heeft het er levend afgebracht? De Ierse Shaw had zo een stulp Het draaien in zo'n 'schrijvershut' Was ook Wim…

Hij schuift haar stoel onhandig aan, met een vertederende lach ze drinken koffie en genieten zichtbaar, van hun oude dag. Hij knoeit, zij kijkt hem even met gespeelde boosheid aan en poetst het vlekje van zijn das, hij laat haar maar begaan.…

iets in mij gelooft dat ik duizend jaar zal worden of minstens toch de helft maar zeker wel een kwart en dat ik dan nog steeds geniet van onze liefde minstens met mijn geest maar zeker met mijn hart iets in mij gelooft dat ook jij zolang zal leven of minstens toch zo lang als dat ik leven mag en dat wij dan nog steeds hier op dit bankje…

gebarsten lagen van loodzwaar verven gescheurde nerven van oud hout dat soms hoorbaar kreunt van heimwee naar woud dat ook in stormen dreunt als één van hen gebroken ter aarde komt en zucht…

Haar oude handen die altijd hadden gewerkt lagen nu stil in haar schoot Ze had het zelf niet eens gemerkt zat in haar stoel en sliep naar de dood…

Op de kade aan de haven staat een oude visserman weemoedig te staren naar de eindeloos deinende zee in gedachten vaart hij mee op de golven meters hoog om zijn laatste reis te varen tot de hemelboog.…

Wim zat zo stil te werken Hij tekende een spoor een spoor met zeven wagens Maar dat was moeilijk hoor En weet je wat hij heel vergat Toen hij zo stil te werken zat Dat hij een glas naast zich had staan die moe met melk had vol gedaan Ziezo het spoor is klaar Nu gauw eens drinken gaan maar 't glas lag om en poesje Keek Wim ondeugend aan…

Vroeger had ik later nog De toekomst was van mij Ik had het leven voor mij Nu ligt het achter mij Vroeger had ik later nog Ik heb al wat ik bezat Maar alles wat ik heb Ik heb mijn tijd gehad…

ik denk nog vaak aan jou, en ik wil dat je weet. dat hoe lang mijn leven nog mag duren, ik je werkelijk nooit meer vergeet. de eerste avond die we hadden, was te kort maar toch nog fijn. al droom ik soms over ons, dat alle avonden zo zouden zijn. zo in stilte en zonder mensen, samen zonder wereld om ons heen. maar nu zit ik hier zonder…

De zon straalde zijn ogen hij wrijft eens met twee knuistjes voelt de warmte op zijn bol maar bevroren gedachten kunnen woorden niet smelten Nog hoorde hij de stemmen traplopend naar zijn kamer boze klanken klonken hol het voorgelezen sprookje werd wéér geen werkelijkheid Slechts het dons van zijn kussen werkt nog troostend in deze vroege…

Eenzaam hoopje mens grijs van de zorgen ik wens je een onbezorgde morgen. waar geen pijn is of verdriet geen gemis. lieve kleine vrouw ik zie in je ogen grote trouw, nooit gelogen. een sprankje hoop, op nieuwe vrinden en ik hoop, dat je ze zult vinden.…

Opgesloten in eenzaamheid, vervlogen herinneringen, vergeelde foto's. Een verdwaalde traan volgt de lijnen op haar gezicht. Met een zucht die haar hele leven beslaat kijkt ze in de stoffige kamer. Het klokje aan de wand vertelt haar grijnzend dat ze weer niet zijn gekomen. Langzaam, met door reuma aangestaste passen, loopt ze de gang…

Er woonde een man eens in Schagen die durfde geen meisjes te vragen nu is het te laat geen vrouw meer paraat hij is nu een oude van dagen.…

Kom laten we even rusten heerlijk aan de waterkant vlij je hoofd in mijn schoot leg je hand maar in mijn hand kom laten we onze ogen sluiten zodat de stilte van het water geëtst wordt in gedachten als herinnering - voor later kom laten we even genieten van ons rimpelig samenzijn samen oud - samen oud wat moet dat prachtig zijn…

wonderlijk mooi vond ik die twee oude mensen. Zo vol van elkaar, met hun stille verdriet. Ik werd warm van hun liefde en ik voelde me gluurder. Daarom ging ik weg en ze zagen me niet.…

mond wandelt statig, doch licht gebogen door de tijd met haar rollator rond ineens kan zij indringend kijken dan voelt men zich weer even klein andermans ogen moeten dan wijken bevangen door onschuldig schuldig zijn Nog steeds schuifelt zij door de tijd loopt langs haar laatste levensdagen bezit een sterke innerlijke schoonheid prachtig oud…

Ik stond op het punt oud te worden, voor ik werd bevrijd geboorte uit vervlogen tijd en raakte het verleden kwijt De bron van dynamisch energie gevonden Karmozijn wordt wit Op vleugels van de trompetkraanvogel kom ik aan in het land van licht Verheugend op een lange trek, strek ik me uit en rust op de wind Gedragen door de…