Alle inzendingen over Patty Klein Scholten

meisje van onzichtbaarheid door de tijd verborgen inmiddels vrouw geworden het kleine meisje kwijt heel af en toe komt ze even naar voren schreeuwt huilt heeft groot verdriet om al het onrecht wat haar is geschiedt vervolgens gaat ze zichzelf weer verstoppen maar ze zal nooit verdwijnen want zij heeft zichzelf diep in mij verborgen…

Je staat daar in een hoek, helemaal alleen. Met wat spulletjes erin, en niemand om je heen. Je staat altijd op dezelfde plek, is het niet saai zo alleen. Maar op een dag word je verplaatst, en vraag ik: “Waar ga je heen”.…

heel klein nog schuil ik, vol angst voor alles zo klein is jouw wereld een groots gebeuren mijn kleine ik luistert met grote oren trots op jouw grootte groeit lanzaam mijn gevoel van veiligheid en het besef als kleintje pas ik goed in jouw grootse wereld…

Ik word nooit meer dat meisje dat kindje zo vol levenslust ik ben op dit moment gewoon een heel klein beetje uitgeblust.…

Stil verbloemt zij kleurrijke gedachten langzaam steelt zij haar glimlach terug het was de laatste, zachtjes verpakt voor het open einde…

Gelukkig was ik zelf dit kind niet 'k werd liefdevol op tijd verschoond maar vraag me wel geregeld af waar dit bedroefd klein meisje woont.…

Allen zijn klein, Geen is er groot, Beter weg in de dood Dan verdoemd met het kleine te zijn.…

Ik nam jouw haren in een strengetje en vlocht er mooie vlechtjes van zette het vast met vlinderstrikjes en was van jouw puurheid in de ban ik streek de kleine plukjes voorzichtig uit je mooi gezicht vol liefde straalden jouw oogjes je blik zo lief op mij gericht ik nam jouw kleine handje en legde het in mijn eigen hand een siddering ging…

De ochtend is nog stil en donker Ik ben nog heel even alleen Dat duurt niet lang want ik ben jarig Heb straks veel reuring om mij heen Vijftig word ik, best bijzonder Heb mijn leven al veel geleefd Kinderen, kleinkind, en ik ben nieuwsgierig wat men nog voor mij in petto heeft Ik wil feesten, dansen, drinken genieten van zorgeloos en blij…

Gelukkig wordt er ook techniek ontwikkeld waarmee men al dat kleine spul weer ziet. Zou men daarmee nu ook, na lang proberen ………………….. kunnen observeren ?…

maar, mannetje klein het gaat vanzelf voorbij over een paar dagen is alles voorbij hoef je niet zo te klagen voel je je weer fijn mama zorgt wel voor jou houdt jou even uit wind en kou het komt allemaal goed dus kop op, hou even moed.…

Bonsai meester observerend gevoelsmens vormt bossige spar zijn oude stam in sierlijk belijnde zilverspar innig langs gracieuze wijssteen lijkend de verkozen berg landschap in klein romantisch neervallende cascade geboren droomlandschap gevormd in eeuw belijnd door grootmeester kunstenaar bonsai.…

Wie dit kleine mensje ziet gelooft zijn eigen ogen niet en zal het moeten beamen wonderen maak je altijd samen...…

Jij bent mijn kleine man, iemand die mij nooit verlaat. Iemand die nog maar net in het leven staat. jij maakt mij gelukkig en blij. Ik hou van jou en jij van mij kusjes mama…

Toch voel ik vandaag, Hoeveel ik van je hou, klein wezentje. Jammer genoeg Kwam je niet in ons mooie leventje. Ik had je graag willen kennen En je graag willen zien. Weten of je op mij leek Of op je papa misschien. Ik zal het nooit weten, Hoe en wat jij zou zijn geweest. Maar ik zou de allerbeste mama zijn geweest!…

ja toch. je hebt me lief of bega ik een zonde wanneer ik die woorden laat samenkomen tot bijna ergens onder mijn huid ik zal ook luisteren onder je kleren en herinneren wat in mijn oren zich niet vergist ja toch. je hebt me lief al is het dan nauwelijks tot aan mijn schouder…

Beeld van een dood blond jongetje aangespoeld op 'n Canadees strand duwt mijn hart in m'n keel het staat voor 't drama van de Titanic Dorpelingen ontfermen zich over hem begraven hem, onderhouden zijn graf Niemand meldt zich, niemand treurt om hem alsof het kind nooit heeft bestaan Zijn beschrijving past bij mijn zoon ik verzink in 't leed…

Net als Klein Duimpje verdwaald in het grote bos ben 'k het noorden kwijt…

’t Zijn de kleine dingen zoals een vrije dag, een gelukkig kind, volwassen maar nog steeds een kind. ’t Zijn de kleine dingen, zoals ’t kind van mijn kind, na een enerverende ochtend zich moegespeeld nu in diepe rust bevindt. ’t Zijn de kleine dingen van datzelfde kleine kind die oma laten schateren om zijn capriolen, het…

Het zijn de kleine dingen die ervoor zorgen dat het leven de moeite van leven waard is.…

opnieuw raakt mijn stem de dagen van dobberende bootjes op vuurduinen te traag tussen vreemde mensen ik ben getuige van mijn mond waarin iedereen verdwijnt en de zee hetzelfde begint te zijn kinderen lopen naakt hun lijfjes voorbij met licht en schelpjes aan het oor in en uit het water, hun adem langs de barensweeën alsof…

Verguld met een gulle lach, Je bent, en blijft mijn kleine vent.…

je hoofdje op mijn schouder Het voelt vertrouwd en heel gewend Dan ben ik even weer die ouder Ook jij zal door het leven gaan Maar keer dan nooit je rug Blijf fier en vol vertrouwen staan Maar denk soms even aan mij terug Heel lang gelee werd jij geboren Dat heeft ons erg verblijd Niet alles ging zonder zorgen Maar je bent en blijft mijn kleine…

Het kost bijna geen moeite, dat kleine bericht. Maar brengt wel bij ontvangst, een warm gevoel en een glimlach op het gezicht.…

Het is zo fijn je klein te voelen een zandkorrel in de woestijn een stofje dansend op een windvlaag om er zo-wel als niet te zijn…

De kleine jongen die ik was Staat opeens Helder mij voor ogen. Hé, ventje met je step! Kom bij deze oude man. Ik druk je aan mijn hart. Voor jou ben ik een vreemde. Aan mij heb je nooit gedacht. Maar dromen deed je wel Over wat komen moest. En ik ken ze, al je dromen. Ze liggen in mijn hart.…

In deze gewelddadige tijd van terreur van de straat is een paradijselijke plaats in ‘t land van zwarte kraaien zeldzaam als een witte raaf Ik leef in ’n klein paradijs in genen geschreven driften bron van het aardse kwaad met het verstand beheert reikt ze mij haar slanke hand die geen mens ooit bezeert Simpel is de gouden graal:…

Ik was misschien wel klein, maar het was heerlijk om mezelf te zijn. Gewoon zoals ik was deed ik wat ik wou. Had ik nooit gedacht dat ook ik groot worden zou Ik werd steeds ouder en die dingen van toen, als met blokken spelen kon ik niet meer doen. Dat was voor de kleine niet meer voor mij.…

het roze van geurige bloesems, na de regen, proeft als een mooie, onbekende eeuwigheid, waar paradijs en sterrenhemel samensmelten, ja, waar de kleine god plots een held wordt, de kleine god woont in stille woorden, zijn mantel blauw, zijn stem van zilver, de snaren van zijn tong, zacht en zuiver voor wie echt luisteren, fluisteren wil,…

Kleine vogel, pek met veren. zeg het woord en ik zal je leren. Over stijve kragen, vieze schonen. Over hoge lagen en valse tonen. Over lege zalen, ouwe sokken. Over vergeten verhalen en gebroken stokken. Over zure geuren, droge koeken. Over kille kleuren en natte doeken. maar ook over volle glazen, gulle buien.…