Alle inzendingen over Rijn

vannacht op station Leiden centraal stond de trein uit Alphen aan de Rijn om 00.30 uur in brand de machinist constateerde op twee bankzittingen in één lege coupé uitbraak van walm en vuurzee en alarmeerde stad en ommeland spuitgasten zeiden ter plaatse dit gaat niet spontaan aan welke onverlaat heeft dit gedaan thans zoekt de politie…

De palingen en ook de zalmen De laatste komen uit de Rijn, Zij trekken jaarlijks zonder talmen Tot waar hun paringsoorden zijn. De torren, klimmend in de halmen, Al wat tiert, schier zat van gein, In deze wereld, groot en klein, Ik zoude uw lof wel willen galmen.…

pootjes bloot eendjes snateren over de wateren van de Kromme Rijn diffuus licht vocht in de lucht mensen genieten nog even volop nazomers genieten met een voorzichtig zonnetje op je kop fietsen fietsen allemaal fietsen en dan een klaphek hooo.…

pootjes bloot eendjes snateren over de wateren van de Kromme Rijn diffuus licht vocht in de lucht mensen genieten nog even volop nazomers genieten met een voorzichtig zonnetje op je kop fietsen fietsen allemaal fietsen en dan een klaphek hooo.…

Zoals reeds opgemerkt ligt er een aanzienlijk interval van vertraging op de lijn van de Rijn, een vertraging die geheel en al is voorbijgegaan aan de redactionele burelen. Vandaar dat er een dijkgraaf aan te pas moest komen om actie te ondernemen...dus zeg ik tegen de bedenker van dit alles in zijn snelsonnet: Mooi gevonden Coenraedt!…

De Dordtse Kil, de Rijn, de Nijl de Lethe, Deze omgeving is in wachttijd opgelost. Je hebt de laatste pont gehaald, voorlopig. Vroeger ging die precies om middernacht. Nu gaat hij in het blauw. Is er wel water? Alles is echt, als straks de meerpaal kraakt, tussen het hard basalt het breekbaar oeverriet. Je daar een aankomst wensen.…

grotten met eeuwige tranen gebroken knotten gemergeld aan plafonds stille kraam van vledermuizen hang in spleten voor huizen rechte muren soms bekrast vroeg heilig betekend vochtig bij de tast wit schaars belicht boven koelt het bier zitje bij La Bonbonnière met een geulgezicht raakt zij aan de lier confituur op geitenkaas dame tussen Rijn…

Ria mijn, aan u te denken jaagt de Schelde door de Rijn. Dromen zal ik vóór mijn wijn, drinkend aan uw kussen denken, neigend u mijn hart uitschenken, tot de grond, als jonge wijn. Jonge wijn, godenwijn! Liefde kan niet eenzaam zijn. ----------------------------------- uit: 'Het boek der liefde', 1921.…

het geheim is een klein geheim in rijm een reisje langs de Donau Rijn de taal is schoenpoets waar liggen de roots zonder herhalingstekens in kots verdwenen was onze trots ek is rooikat hola hagel…

orgelpierement Ik koos echter een andere invalshoek Met Havelaar, uit Multatuli's boek ___________________________________ BATAVIA Mijn wortels liggen deels in Amsterdam En deels in Indië, als Multatuli Die zijn memoires schreef van maart tot juli Als Havelaar, van wie dat boek uitkwam Hij toog naar Mainz, stierf niet ver van de Rijn…

In het water van de Nieuwe Rijn kijken de karkassen van fietsen tellen vandalisme vanaf de Boterbrug Op het water kapen takjes en piepschuim gedachten van de oeverkant stemmen kiezen het ruime zog om over de Westerzee te verdwijnen achter de steeds nieuwe horizon Ook hier is geen rust in blijven twee duiven klapwieken in de lucht…

naar Pünktlichkeit en Pruisische routine, naar koude baden in de Rijn naar alcohol en uren van morfine totdat ze eindelijk uitgezweet zal zijn. Maar vosje, laten we elkaar ontmoeten, in een bos op een warme donderdag in mei ik streel je haren, kus je sproeten en leg je vossenhoofdje gerieflijk in m'n zij.…

. _______________________________ Geef dat schilderij van Dool met de rokende heren in het heilige der heiligen van de oudste alma mater aan de Witte Singel nabij Rembrandt Harmenszoon van Rijn grootmeester van clair-obscur Geef het doek van Reinier Dool met die sigaren rokende bedaagde lelieblanke vrouwontkennende oudere heren…

De zeeman hij hoort de stem der Loreley* hij ziet op zijn horloge en springt het water in - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - * De Loreley is een enigszins vooruitstekende rots in de Rijn, in het mooiste (Mittelrhein)gedeelte tussen Koblenz en Bingen, nabij de stad Sankt Goarshausen.…

't Zij Waal, of Rijn, of Maas, of alle drie te saam, 't Zij IJssel, Merw' of Lek, of drie in ene naam, Of zes in ene buik, ze moeten t' mijnent buren En willen niet in zee of kussen eerst mijn muren; Mijn muren zo gerekt, mijn zo gerijkte grond, Dat wie mij nu beziet, kan vragen waar ik stond.…

Hooft en westertoren Hoeren, pooiers, Nee, nergens anders zou ik horen Stad van Sodom en Gomorra Wietteelt en Rembrandt van Rijn Travestieten, orgelman Nee nergens anders wil ik zijn Jij hebt mijn hart gestolen Jij wist mij te verleiden Daarom wil ik nu, voor altijd, Bij jou zijn, in Leiden…

Vloeiend en kalm trekt de golfslag zich terug vervolgt haar weg in lijn Met vochtige lippen beroerde ze waarderend de oevers van de Rijn.…

En ik de zeilen niet heb Om naar dat ooit terug te varen Wat rust achter mijn ogen Deze stad houdt me vast in zijn steenharde schaduw Ik zal een rijnaak zien gaan op de stroom Terug het pad langs dat mijn hart vaak ging Als ik iets anders dan mijn heden zocht De zachtere oevers van een and're rivier Het is ver naar mijn dorp Maar de Rijn…

meteorologisch, astronomisch Zowat de derde dinsdag van september Zie zomer's zotheid, droog zijn eik en linde De zonderlinge wijsgeleerde Zeno Zocht nooit de zon in schemeravonduur Hij mengde zevenkruid met zengend vuur Door vruchtbaar zaad gewerden hem zes zonen Zoet hoeft geen krans, want goed is zoete wijn Kurkdroog als ommezijde glans der Rijn…

Ik krijg een sms maar dat kan toch niet iemand die in de Ridderhof in het wilde weg schiet een verloren ziel kan het leven niet aan en maakt publiekelijk een einde aan zijn bestaan eenzaam in het leven, samen naar de dood is wat hij gedacht moet hebben in zijn nood het verwoesten van vele levens in tien minuten tijd geknal, ongeloof, paniek…

Nu vijf jaar later weet ik nog niet waarom ik kniel bij de rozen in de winkelstraat want ze verbloemen niet wat ik voel in mijn ziel God ik ben nog zo kwaad…

de zwarte hoed werd afgezet kwam een laagje zwart wél uit de tijd van de heer Van Rijn kreeg de man in 1994 toch een nieuwe hoed afneembaar maar toch raar waarom niet de oudere zwarte hoed dan niet weer opgezet?…

Parel der beken kronkelt zich een weg door dal, van spreng tot de Rijn. Stromend langs stuwwal met haar kraakhelder water, vele eeuwen lang. Bron van waterkracht voor papierwatermolens, tot die verdwenen. Kokerjuffers die nu tussen waterplanten aan het zwieren zijn.…

smog drijft door augustus het ozonalarm is een lijzige radiostem de kemphaan van de wetstraat ijlt naar een azuren kust hij werpt een opblaasdolfijn naar een schuimkop fabriekspoorten knarsen dicht de pens van de dokter suddert in Toscane de wijnboer plukt haastig zijn ranken kaal de Rijn bereikt haar laagste peil een dijk scheurt in de…

waar de rijn en vliet elkaar ontmoeten waar dromen en sprookjes elkaar begroeten in een leugen vol met angst is een mens op zijn bangst als de waarheid veloren raakt en de hemel nooit de aarde raakt had ik mee moeten lopen naar beneden alleen maar blijven hopen dansen met de gestoorde goden alles maar verlaten achterlaten loslaten…

En gij vergoedt mij zeven kruiken Rijnse wijn door vrolijk, dronken, speels en jong te zijn. Een luit, een fluit, een lied, een griet, die mij vermaken. Dorstig kijkt de schilder rond, de ogen drinken beelden, zien zelfs nog de liedjes klinken van de luit.…

In Nederland valt vaak een feest te vieren, daarvoor moest wel eerst water door de Rein of Rijn, of zo je wilt: de Waal. Afijn, je kiest gewoon maar een van die rivieren Aan hockey werd vooroorlogs al gedaan, maar dan met eigen regels, niet de Britse, dus Rein begon te regelen en mitsen en maren later: klaar met die banaan!…

Waar het leven Van alledag Voor mens en Maatschappij Maar al te vaak Ondoorzichtig is, Onduidelijk, vaag, De mens gevangen In wetten en Systemen, daar Is de eindigheid Die iedereen wacht Overduidelijk Zichtbaar, Aanwezig van De vroege morgen Tot de late Avond, met alles Wat daartussen In leven wordt Genoemd…

peilloze droefheid gevangen in haar ogen de diep intense blik in een gestold moment het bebloede gescheurde gewaad de eenzaamheid die opkruipt uit haar hart haar loodgrijze gemoed wendt zich af van de wrede wereld de lucht kleurt rood Meester, je zeggingskracht opent haar verleden je redt haar van verlies en vergetelheid het…

Waarin ik heldere beken waad die monden in de Neder Rijn en uiterwaarden doelloos dwaal geen tel minuut of uur bepaal, bewust ben van mijn eigen zijn. Vervuild van afwijzend onbegrip - waarin jij mijn hart doodzweeg - en je treffend afgeschoten woorden die goede bedoelingen doorboorden, loost mijn gevoel haar zwaarte leeg.…