Alle inzendingen over Snelwegen

er was geen buiten meer het land gekocht verpacht geclaimd tot eigendom gejat door wie de meeste macht en centen had het prikkeldraad de stoep en straat snelweg en rivieren je moet betalen aan de staat of aan tal van die inhalige aasgieren waar is het land gebleven wat hebben wij de kinderen te geven geen buiten meer want ieder…

ondanks mijn isolatie voel ik geen stagnatie irritatie of frustratie want ik dicht mijn binnenwereld openlijk naar buiten door mezelf te uiten op de digitale snelweg waar je niet hoeft te ritsen tijdens de spitsen waar je nooit zal worden geflitst bij hoge snelheid maar waar je verbinding kunt leggen op afstand…

O my God nooit meer moe waar ben ik aan begonnen star stilstaan op de snelweg is het écht wat ik nu voel negativisme in wandelgangen je huid is zeker niet zo dik kijk eens goed om je heen dakje blijft zolang het nodig is aan de mouw getrokken is het moeilijk te vatten: je weet niet wie je bent als je beter bent…

langs de rand van het park schijnt de zon, gebroken door takken, schitterend de nevel zilveren snelwegen tussen de bomen, waar elfen dansen in het ochtendlicht en kleine wezens met puntmutsjes wroeten in de aarde op weg naar mijn werk fiets ik door een sprookje zijdelings zie ik stuurse auto's, koninkrijken zonder doel…

Vooral na de verhoging van de maximumsnelheid naar 130 kilometer per uur is de bebording bij de snelwegen erg onduidelijk. ------------------------------------------------ Ik heb geen zin om (weer) bekeurd te worden: “Hoe snel precies is het hier toegestaan?”…

In het verkeer met vrouwelijk schoon is afstand houden niet mijn ding, op de snelweg van het minnen daag ik de dames voor de kling. Al botst het soms weleens ik raak niet uit het lood, let niet op voorrangsborden al stop ik wel voor rood.…

Woorden hebben haast struikelend halen zinnen op volle snelheid in en verdwijnen in het bochtige niets snel, snel, tijd tekort zoveel te vertellen op de snelweg van de duistere nachten waar de vluchtstrook uitwijken mogelijk maakt en verhalen onbesuisd racen elk rood stoplicht wordt genegeerd zal de tijd geschreven woorden inhalen…

Gedreven en bevlogen Welbespraakt, nog ongerept Met vele snelwegen aangelegd Waar passie in overvloed Enkel soms de rem wordt opgelegd Tot daar al dat bloed Wollige mist en stromende regen Als een hert die in je koplamp kijkt Waar grenzen om de hoek liggen En met de accu halfleeg De omweg pas begint Oh Dit mooie brein van mij…

Er mag vandaag op de snelwegen niet harder dan 50 km per uur worden gereden. Rijkswaterstaat heeft over de matrixborden een 'snelheidsdeken' gelegd,…

Snelwegen blokkeren Hooibalen in de fik Asbest storten, mest uitsmeren Opruimers intimideren In dit land kunnen hufters met gevestigde achterbannen ongemoeid de staat verlammen Escalatie voorkómen, twittert de politiek uit angst voor boze boerenkliek "Ga altijd in gesprek met elke opgehitste gek" Het doet me denken aan Srebrenica…

Zomaar op de weg terwijl het even stil is een rode vlinder * Bos langs de snelweg verziekt door uitlaatgassen het ritselt somber * Zilveren tuinen aarzelend, dun winterlicht doorbreekt dichte mist * Hoog bloeiende bloem rode zomerdahlia bloeit mee met de herfst * Lieveheersbeestje doorbreekt zijn zacht geschuifel heeft…

ik schrap fazanten van het asfalt en raap konijnen uit de berm ik pluk de aangereden egel van het graffiti scherm meeuwen neem ik mee of zwanen, die hang ik over mijn arm en eenden, soms nog stervend met de veertjes bloederig warm zo struin ik de wegen af de snelweg is een dode dieren zee de straat een open abattoir en zelfs mensen…

De mussen vielen gisteren van het dak Maar ' Snelweg Charlie' denkt al aan de winter Bezorgd dat zowel Hondekop als Sprinter Weer roemloos zullen stranden in een wak Voorspellen van toekomstige misere Dan ga je als een trein in je carriere.…

huilend en huilend in een droom waarin ik mijzelf voortsleepte over verkoolde akkers het geluid was weggenomen rondom vlaggenmasten uit respect voor stoffelijke resten ik struikelde en struikelde tussen sterke armen onderdoor het dragen van de kisten huilde en zwaaide in een droom langs de snelweg waarin ik mijzelf voortsleepte achter…

Een gedicht als een ding een glazen draaideur en de chinese ober die steeds terugkeert met andere schotels een parkwachter die zijn nagels bijvijlt tussen siberische kinderen uit maine een venus van de voortijd samen met een spin op de snelweg een glas moedermelk, een geel gesteven smoking een bij, een pennenmes beide stekend, een…

Ik pluk verlate bloemen uit eigen rozentuin en oogst van schrale malus de allerkleinste appels de rode berberis omrandt het dunne gras in 't veld waar onkruid nog wil bloeien maar muurbloem wacht op herfst toch tjirpt in stille middagzon de krekel mateloos en is de snelweg verderop nog nauwelijks te horen als ik me neerleg bij de…

als ganzen boven 't taaie veen in tomeloze vlucht of glinster van het zonlicht op het dreigend zwarte water zo min kan ik nog hechten aan dat wat mij beweegt langs de immer saaie snelweg als in een flits de heidevelden en o, het late zomers zandpad dat ons het vrijen geeft de melodie die niet beklijven kan verlangen in een fado die…

In vogelvlucht zie ik Op het fietspad een leven In liedjes voorbijgaan, Een tekstboekje tienduizend Keer overreden op de oprit Naar de snelweg - ik raap Het op en zie Hermans mooiste Liedjes Geplet op het asfalt Van alle dag, Ik vouw het open en zie Dat de liedjes het overleefd hebben Geen vrachtwagen die ze voorgoed Het zwijgen…

zij stonden langs de weg dicht op elkaar schreeuwden moord en brand in rood het waren er een hoop waar groen in gras afwachtend was gaven zij met steel en bloem zich bloot tot aan de goot door roet en gas zijn zij snel in elkaar geklapt het waren rozen die wij niet wilden gedogen…

mannen schermen met beschermen listig lustig langs de digitale snelweg het eerste slacht offer valt vlakbij de vangrail waar groen gras zacht ontluikt mooie woorden paaien witte strepen met zachte dwang jaren tellen niet haar lichaam was een spel dobbelend rolden de stenen langs haar jeugd hij ging vrijuit zij kreeg levenslang…

oplossing van Karla Peijs Een dure weg tussen de A6 en A9 Wil ze het Naardermeer zo aan de kant gaan vegen Helaas voor haar zegt het kabinet groen in plaats van grijs Hoe zit het eigenlijk met de andere ideeën Komen er nou enkele vliegvelden of molenparken in de zeeën (Dit kabinet neemt definitief geen besluit over de aanleg van de omstreden snelweg…

Er sluimeren wanen in kussens grif strooien nachten met uren en als het gezicht verschijnt in lang geleden verloren licht vangt morgenrood vocht als bloed sijpelend langs grieven snijdt zij lijnen en tekent ouderdom in geslepen taal alleen de punt ligt dwars en stremt beelden als strepen op de snelweg zij ziet de vluchtstrook schudt…

ik wacht op een paar woorden de zon en de maan en de eenzame reiger kom mijn liefste ik mis je altijd langs de vaarten lopen koeien en mensen dat zal dan wel Nederland zijn zo laag zo laag het land wat een onzin we zijn kantoren en snelwegen die kloppen in hun aderen vol bloed van de muziek we zijn gek van muziek…

Die avond vertrok een auto richting snelweg en de honden blaften niet het dashbordvak was leeg op een kaart van west-europa na een pak tissues een aangebroken rol pepermunt er woedde koude oorlog in mijn hoofd we reden zwaar weer tegemoet tegenliggers voerden groot licht in de verte wij naderden de interzone niemandsland het…

Zinderende zomerzon schijnt over de daken van smalle straatjes Kinderen spelen op straat Ouders druk bezig met tassen inpakken Gestresste vakantiegangers Overvolle stations, snelwegen, vliegvelden Stewardessen druk in de weer Vrolijke mensen Vakantie…we komen eraan!…

Waar twee monden dezelfde taal spreken schrijft de ene hand een ander verhaal ik noem de liefde niet langs die ene snelweg waar ooit die zacht rose zalm werd achtergelaten in de hoop dat zij gevonden werd door tedere mannenhanden sprak de hoop niet ik geloof in gedichten berust in het niet mystieke lees langs treurnis…

de tijd tikt wat moet ze meer ik verlang slechts naar de lente, een zomer die me doet vergeten wat ik niet wil weten het afgebroken blad een gestorven regel ongeboren vreemde woorden dat, wat niet meer is noch weer kan komen dan in een ongelezen verhaal ik kijk wel naar zij die voetganger willen zijn op deze snelweg vol leven zit…

en dorpjes gekeken kilometers ver van mijn ontstaan keek ik regelmatig uit mijn zijraam Nam jou mee in mijn gedachten over bergen heuvels en grachten honderd kilometers op het aanduidingbord lijkt zolang bij het lezen van dat woord Nog even en ik ben weer bij jou in de buurt dit keer heeft het wel lang geduurd maar waar ik ook over de snelweg…

Die stilte maakt ooit plaats vrij bedenk ik in de auto op de snelweg met een lege stoel naast mij.…

laatst tijdens het lezen van Karl Ove Knausgard's boek 'liefde' deel 2 uit de reeks 'mijn strijd' zag ik tot mijn opperste verbazing de letter 'r' plotseling op de loop gaan zomaar razendsnel als op een snelweg van witregels...…