Alle inzendingen over dieven OR huis OR verhuizen

Qatar heeft het WK dus toch gekocht En woningcorporaties blijken dieven Fred Teeven liegt ons voor al naar believen Er wordt nog naar oranjekoorts gezocht De dagen worden elke dag maar langer En houdt u vast want; Annechien is zwanger!…

vloer en wand wanneer wij gaan verhuizen straalt vanaf de plavuizen een ster de leegte in…

Een scooterdief uit Utrecht trof het bij stelen erg slecht hij werd verraden door een hond die het wegrennen een leuk spelletje vond de dief werd in de kraag gevat omdat de hond blaffend naast hem zat. als beloning een aai kreeg over zijn bol nou daar schiet zijn gemoed niet echt van vol een bot was blijkbaar niet in voorraad en de dief, ’t…

Toch liever dieven die je handel kraken Dan veertig jaar in 't vak bij platenzaken.…

Superlatieven bij de vleet Maar de meeste dieven Hadden deze kraak beter kunnen zetten Niet sneller Maar netter Zonder de boel Op z'n kop te zetten: Lades uit de kast te trekken Om daarna te vertrekken Want zij bleef…

Ik zit nog steeds alleen in huis. Het is kwart over elf. Ik kwam uit bed om negen uur, ik hield het niet meer uit: geroezemoes achter de muur, figuren langs de ruit. Straks komen dieven om de hoek en klimmen door het raam. Naar geld en klokken zijn ze op zoek, ze fluisteren mijn naam.…

In deze zwangere lente zijn ze maagdelijk de dieven die niets meer stelen maar durven te vragen aan hun geliefde dromen of de druiven naar passie smaken en ze zonder bitterheid hun eenzaamheid mogen begraven. Want ze zijn de goden die hun goddelijkheid voor elk minnares willen ruilen.…

Daar zijn we in 't nieuwe huis! 't Is deftig, dubbel, breed. Hier door mijn wand dringt geen gedruis, Geen tocht, door raam of reet. 'k Heb tien vertrekken vol gemak, Een badvertrekje, inkluis; We zijn, heus! aardig onder dak, En 'k prijs dit nieuwe huis....…

Dag huis... Dag huis, we gaan je nu verlaten, noodgedwongen, niet van harte, ik kén je, ál je hoeken, ook de gaten als m'n broekzak. Nooit liet je me in de steek, de warme deken van 'k ben thuis, overviel me immer bij 't omdraaien van de sleutel...…

koekoeksklok in hondenhok doos met bestek in druiprek aktetas op matras plastic zwaard in hobbelpaard veel snuisterijen donkere schilderijen lampenkap op doedelzak ansichtkaarten bontstaarten tafelvoetbalspel oude tafelbel sentimenten loslaten geeft gemak alles kan in de vuilnis stortbak 1977.…

Ik ga toch maar niet Daarvan heb ik wel wat verdriet Niet heel erg groot hoor Wel een schuldgevoel daardoor Zou eerst gaan, maar heb me bedacht Hier een zucht en daar een klacht Toch niet zo mooi daar in dat land Voel me er niet meer thuis in dat zand Stiekem hoor ik nu hier Al 10 jaar een gewoontedier Een vreemde eend in de bijt Is…

ik kom even voorbij om ieder gedag te zeggen ben nog steeds onderweg om mijn ziel te verplaatsen en elders een nieuwe zaligheid aan te leggen de einder komt in zicht mijn hart ontwaart nieuw licht schouders dragen de laatste lasten * wilde dit melden mocht je mogelijk in vragend duister tasten ik kwam voorbij om te groeten…

Ben gelukkig en besef, het is mijn kracht, die maakt dat er nu een huis dat op me wacht, met fantastisch uitzicht over het water. Hier kan ik wonen helemaal tot ..........later.…

Maar mensen, geef mij: een huis. Geef me een huis om in te wonen. Geef mij een huis om me eindelijk veilig en geborgen te voelen. Geef mij een huis om in te blijven, schrijvend dichten. Geef me een woning om te delen met velen: mijn wereld. Een huis vol van idealen. Een huis verzadigd van nieuw leven.…

van harte gewenst, ten dele weemoed de uitgezochte elementen van een mensenleven lang het behang nog niet vergeeld over dozen verdeeld ligt toekomst stil te wachten daar zullen nieuwe nachten anders zijn wat rest is de kern van ons gezamenlijk bestaan en dat voelt goed we gaan een ander welkom tegemoet…

In dit lege huis ligt verkruimeld mijn heelal, op de tast vind ik babygeur, heilig vuur, verschoten pijn. Op het oog blozen dozen van het grauwe stouwen Over en weer klinkt stom geblaf of brekend hart. De deur, een bokkig heer, wil niet open, kast blijft steken, bank schiet dwars.…

ik moest afscheid van je nemen de allereerste dag ontving je me met open armen we hebben lief en leed gedeeld je hebt me zien huilen en hoorde me lachen als ik weg was wachtte je geduldig tot ik terug kwam wat was ik blij als ik je weer zag dag lief huis bedankt dat je er jarenlang voor me bent geweest…

het huis telt de stappen kraakt zijn trappen in het slaan van de deur zit de tijdloze sleur het interieur heeft de geur van verleden de tafel is oud een bank droomt gerieflijke plooien gordijnen zijn zwaar van het lichten der jaren de muren bekrast en belast met herinnering thuis is vertrokken het huis staat te koop…

Toen de voetbalclub moest verhuizen, door toedoen van al die muizen. Stond ouwe Joop te grienen naast de deur, want hij was onderdeel van het interieur!…

Rollers van met goud gevulde zakken: dieven die te vlug zijn om te pakken. Stiekem halen zij hun buiten binnen. Velen zijn nu in hun buiten binnen.…

Of graven zich tot de lente in de grond stadsvogels komen dichter bij huis een teken dat de nu de winter komt……

mijn vader is er nog altijd herdacht in dit rondeel met tranen in een droge keel verschijnsel dat niet slijt lijsten van hun kunst bevrijd ontdaan van hun taf’reel mijn vader is er nog altijd gestreden kunstenaarsstrijd met verf op een penseel gewrocht tot een paneel dieven immer in het krijt maar mijn vader is er nog altijd…

Nee, zo’n bedrijf drukt zich dan meestal vlug Ik zie ook dieven weer de cel in gaan Omdat ze hier zo handig munt uit slaan…

Maar dieven gaan toch eens voor gaas Als ze maar vaak genoeg stelen Dan worden ze ineens betrapt en gestraft ook voor het helen...…

Desnoods, als ze van land verhuizen, ook nog ontwormen en ontluizen. Maar stop met het ontberen door kogels uit geweren !…

Dan zullen de luizen Naar buurmans rozen verhuizen.…

De keuze om in de bijstand te belanden had ik niet, Goh...in rustiger vaarwater en toch weer die drang tot verhuizen, wat is dat toch? voel ik me nergens thuis.. Niet in m'n huis, niet bij een man...rusteloos, nog steeds onzeker over het leven dat ik leid. De leegte in m'n hart opgevuld met dieren!…

sterfling las Dan ik, - vreemd doden-boekje van mijn Liefde: Maar, midden in, prijkt hoog mijn Hart geheven, Glorie van doods-kou, met de haat en 't lieven Van ál dode uren, als een urn vol sintelen; En buiten-op staat in de poort gedreven: Laat nooit uw oog in andrer oog weertintelen, Want twee mensen-ogen liegen als twee dieven…

Het stelen valt niet mee in deze tijd Volièrevogels pikken wordt te link want overal zit wel een luistervink Ze slaan je dood, och wat een narigheid! Geswitcht ben ik, ik stort mij nu op schapen en deksels van putten als anderen slapen…

Maand’lijks verhuizen doet beurzen gruizen. Dus kies hij voor de Brusselse keet.…