Alle inzendingen over gebit

Het lijk ligt in de kist, Gewassen en geschoren, Met vals gebit en bril. En bril? Ojee... die bril staat scheef. Zal ik het doen...? Ik steek al een vinger uit... O, nee dat durf ik niet. Ik ga maar zitten. Misschien doet iemand anders... Die bril staat erg scheef.…

Toen: Stoere man op bamboevlot bedwingt behendig wilde stromen Hij steekt een Camel sigaretje op Werkelijk een man om van te dromen Nu: Dezelfde man is een loser met een brokkelbruin gebit Hij zuigt nog steeds aan sigaretten en is al lang niet meer topfit Toen: Hij is een gezellige dikkerd Bourgondisch type zogezegd Een flinke biefstuk…

Zij heeft geen gebit, maar is klaarblijkelijk fervent voorstander van kukident en heeft feitelijk haar eigen papiertje met een patent. De bladranden sluiten. Ze zakken langs elkaar als tralies van een groene grijpgrage tengel, die plakt en kies smakt op iets onbekends.…

ons schip vergaat met man en muis Als de Titanic in zwart-wit mijn huid wordt wit als mijn gebit 'k verlang naar kade, goede ree, mijn liefste in haar legerstee Ik heb genoeg gekauwd, mijn zus bleef achter in de Kaukasus maar dat boeit niet en evenmin deert mij die Wanda zeemeermin We zitten er nu midden in het water stijgt, de mast…

dansen Gelijk een sprinkhaan, bij de bliksemende lansen, De pijlen, rootlend in hun koker, en het zwaard, Dat flikkert in zijn oog, voor galm noch glans vervaard; Een wolk gaat opwaart van zijn snuiven, met zijn hoeven Verslindt hij ‘t slagveld of hij trappelt het tot groeven, En ijlt het harnas tegemoet, of schuimt en woelt, Terwijl hij aan ‘t gebit…

mijn derde glas verdwijnt langs mijn gebit kijk mij eens hier totaal ontspannen zitten De nacht is stil, ik voel een vredigheid alsof er nooit meer strijd zal zijn of lijden 't heelal staat stil, geen stress, geen haast, geen tijd maar 'k weet: het is een roes, een groots vermijden Een deel van mij bleef blijkbaar buiten schot terwijl een…

Mond en gebit verwijden. Boren uit het plafond. Nare gezichten. Met zichtbare ouderwetse boren aan stangen uit het plafond. En compleet met stekkers in stopcontacten uit grootmoeders tijd. Met een metalen spoelbeker. Om ijzerrommel uit je mond te spoelen. Bah wat een ellende.…

En ’t is niet om je te vleien, Maar je hebt een mooi gebit! En je haar is zacht en zijen, Zwart, met plekjes van sneeuw-wit. Ja, je poten staan wat krom nou, Door dat tuig, dat zat zo slecht… Bello! Niet zo’n zucht! Waarom nou? Wees gerust – dat komt terecht! ’t Is hier nog wel uit te houen, Wel gezellig, hè, en warm! Koest nou!…

De draak pulkte met het zwaard wat menselijke schedels van tussen zijn gekromde gebit en wierp het toen achteloos achterover. 'God-samme-peperkoeken!' zo verzuchtte Katrijntje luid. 'Je moet potdorie ook àlles zelf doen tegenwoordig...' Zij reikte daarop in haar magische mand, nam daaruit een bazooka ter hand en legde aan.…

.' - Want gemelde hit, Waar de jeugd voor een rit, Vervolgt Cuvier, zo graag op zit, Is eigenlijk hun oudste zoontje in 't gebit, Net als het zakpistool Ons jong musket is in zijn kamizool.' In dit ondermaans gewemel Zoekt ieder op aard een Hemel, Doch meestal - Helaas!…

Zoo schoof de stoet voorbij in dichte trein, 't Geraas verflauwde, menschen werden klein, Alleen bloemkleuren glansden zichtbaar, 't wit Der meisjes, en van paarden 't staal gebit. En midden op de glooijing lag in 't licht Een vierkant veld met bloemen, opgericht, Van bekervorm.…