380 resultaten.
Afscheid
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.146 Het afscheid doet pijn
wetende dat jij nooit de mijne zal zijn
Ik heb dromen gedroomd
luchtkastelen gebouwd
ben van jou gaan houden
kan niet meer zonder jou
maar leven in het ongewisse
is een gesel voor mijn hart
jou te moeten missen
vervult mij nu al met smart
ik heb jou zo lief
weet niet hoe verder te gaan
het was een mooie…
Moment
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 288 Tijd staat soms schril
in oneindig loze momenten
uit het verleden stille prenten
vallen de uren en dagen stil
Totdat de tijd ons inhaalt
sloom en constant
bleek en broos vervaald
gebouwd op wankel drijfzand
Momenten, die traag vervagen
tijd aaneengesmeden
tot in lengte van dagen
langzaam weggegleden…
Speelkwartier
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 421 En niemand
ziet hoe
alles wat het was
bijeen met zichzelf
nu rent over de vloer als een kleuterklasje met speelkwartier
over het schoolplein naar de zandbak waar alles vies wordt als kastelen
worden gebouwd waaruit prinsessen worden gered
omdat die vroeger, opgesloten
door vaders, stiefmoeders glashartige
toverheksen, nooit hun eigen…
Je ademt wind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 156 ik heb met
jouw woorden
mijn imperium gebouwd
de vergezichten
in je ogen
zijn me al vertrouwd
jij ademt wind
die wolken laat spelen
in een blauwe lucht
je lach jubelt
over bergen en zeeën
krult golven met schuim
kom liefste
naar het paleis
van mijn keizerrijk
daar klopt het hart
in luisterrijke zalen
jouw warmte zal…
Haiku 4#1
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 127 .
---
Vogel
Kwinkelerende
haiku gebouwd uit woorden
wiegend op de wind.…
Stille wateren
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 142 Bevers hebben een dam gebouwd,
in onze gedachtenstroom,
die stil geworden is.
Er is een liefdevol meer ontstaan,
waarop we samen drijven willen.
Waarin we diep willen duiken.
In dat bewustgeworden meer,
dat onze diepste gronden kent.
In dat maanbeschenen water,
dat bron van liefde is.…
Gevangen in een doolhof
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 417 Daar waar zwijgen
herrie maakt
snijdt glas de laatste
tranen
-zwarte onzekerheid maakt het hart zo bang-
daar waar vluchten
de noodstop is
zijn woorden gevangen
in een letterspel
daar waar één bloem
onkruid wieden verbiedt
waar één meeuw leven tekent
is de geest gevangen
in een slecht gebouwd doolhof…
het ene uur
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 553 wacht
god weet waarop
ze wacht
eigenlijk nog minder dan dat
ze existeert
in een museaal vertrek
zonder teken van leven, plaats,
van kleur, vorm of gevoel
haar tijd bevroor
tot een onbeholpen klomp ijs
alles in en om haar viel stil
de wijzer van de klok tikt
tevergeefs de tijd weg
het ene uur is het andere
de Big Ben, ach,
op drijfzand gebouwd…
Houdt stand
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 125 Hier leeft geen angst
niet hier nee, in mijn
thuis, gebouwd
van hout dat,
hoewel oud,
haar klank niet is
vergeten.
Het kraakt en piept
enkel en alleen
het ritme van
ons leven,
voor wie luistert en
wil weten,
hoe stormen te verduren
die wanhoop waaien,
mettertijd,
en hoe te bestaan
achterstevoren.…
van veel verloren
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 292 ik heb gestreden
ik heb gevochten
ik heb woorden
uit hun omhulsel gehaald
en ze in de holte van de nacht verzameld
nooit heb ik er een vogel horen fluiten
wanneer de maan van mij wegging
laat en leeg
ik heb gebouwd
ik heb gebroken
de tocht naar morgen
in levende ogen en in het gevraag
naar wie we met zijn tweeën zijn
ik heb mezelf…
Minstrelig
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 56 Welkom in het generale
altruïstische decorum
Een persiflage parodie
op melomane poetry
In een uithoek van Hinault,
Bourgondisch Henegouwen
De laatste der verlaten
desolate knapenkoren
Wederkerig en minstrelig
in lendenen der raven
Blikken pikhouwelen snavels
die mijn hert doorboren...…
Leren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 273 Het vuur zo behaaglijk
gebouwd op blokken
heet, zonder grip
Ooit opgebrand.
Zal ik?…
DE PROFEET EN ZIJN OPVOLGER
poëzie
4.0 met 2 stemmen 394 De nederigen en de vrouwen
Geloven 't open woord gezwind;
Zij overreden het mistrouwen
Der mannen; en een eenzaam kind
Glipt 's avonds heimlijk in ons lover,
En heeft zijn nest zo diep gebouwd,
En geeft zich zo gewillig over,
Alsof hij één werd met ons hout.…
Ons huis
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 44 binnen
om haar zingen en
vrijheid te ontnemen
de rover achter de vogel
hij ruikt de buit met
de geur die alleen
dieren behagen
laat hij de lijnen los
om de bloemen
te ontfutselen
o heden, kijk naar
beneden heel
de tuinverlichting
in de brand door
de blikseminslag
in het land
ons huis blijft staan
is niet gebouwd…
Op Eigen Kracht
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.084 Ik ben alles voor haar
Maar wil het niet zijn
Ik wens het onwaar
Ze doet haarzelf pijn
Ze vergeet haar eigen kracht
Alles wordt aan mij toevertrouwd
Een te zware last voor mij
Omdat haar leven op mij wordt gebouwd
Ik wil haar niet kwetsen
Maar juist sterker maken
Maar hoe doe ik dat
Zonder haar verdriet te ontwaken
Haar verlaten kan…
Mijn huis...
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 536 Op de puinhopen van mijn leven
heb ik opnieuw een huis gebouwd
de fundering is nog niet zo stevig
maar het is er veilig en vertrouwd
Het biedt bescherming tegen rampen
en geeft me houvast als ik val
ik kan er rusten na het strijden
ik vocht omhoog, uit het eenzame dal
Nu schijnt de zon door mijn raam naar binnen
ik schuif het gordijn voorzichtig…
Mug
gedicht
2.0 met 5 stemmen 4.620 Futiele naald, fragiele vliegmachine
wiens stiekem drenzen op mijn zenuw kauwt;
minieme nachtmerrie met cellofanen wiekjes
uit chips en microdraad gebouwd.
O dracula, aërodynamisch vormgegeven,
je plat slaan is een zonde tegen 't leven:
dus kruip ik weg in laken, rook en net.…
ik schuur tegen muren
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.184 ik schuur tegen muren
die ik zelf heb gebouwd
wil gaan vervellen
veilig vertrouwd weer herstellen
gaf jij mij de stenen die
tussen ons kwamen te staan
metselde ik aan de scheiding
lieten we elkaar zo maar gaan
het was ieder voor zich
vrijheid in ruimte en tijd
maar de warmte verdween
door gebrek aan intimiteit
vervellen is geen herstellen…
Loenermark
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Waar naalden wuiven
Schapen grazend in het nergens land
Jeneverbessen in vochtige valleien
De tijd mag even eindeloos stil staan
Hakhoutstruwelen eeuwen oud
Grafheuvels en hessenwegen
Het wild struint vertrouwd
Hier werd Willem Koestapel’s hutje gebouwd
Hij las de heide
In Veluwse woestenijen
Z’n kudde toevertrouwd
Hij was met de natuur…
1,5m lucht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 Soms kijk jij op, luisterend
of er iemand is, dan val ik
niet in jouw armen, zo intiem
zijn wij niet met elkaar
hoeveel ik ook van jou hou
Ik kom zo dichtbij als mogelijk is
ik wit mijn schaduwen, was me
in de geuren van jouw huis
en sluip rond als een spook
zonder laken
Soms kraakt er iets
dan kijk jij even op
zonder te zien waar ik…
[ In mij, mijn Tempel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 In mij, mijn Tempel
van Vreugde klinken helder
schalen levenspijn.…
De boom met de moeilijke naam
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.514 "Ik heb een hut gebouwd."
"Een hut?" vraag ik.
"En waar mag dat wel zijn?"
Ze wijst wat vaag naar achteren
En troont mij mee de boomgaard in.
"Kijk, hier," zegt ze,
"Hier in de wipselboom."
"De mis-pel-boom zul je bedoelen,"
Wijs ik haar snel terecht.…
Bestaan zonder repliek
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 84 zacht regeert
de mystieke vleugelslag
in kerken en tempels
het vaak religieus
onbekende straalt
al van verre zijn hoop
gebouwd op meridianen
van kracht uit een
lang vervlogen wetenschap
gesticht om gezicht
te geven aan hen die
in geloof en liefde willen leven
generaties gebeden
mantra’s en offerandes
gaan naar goddelijke handen…
zee van tijd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 206 Daarom worden er steeds
weer schepen gebouwd,
op de grens van het tij.
En wij blijven toekijken,
hoe ze opgeheven worden,
door de zee, de zee van de tijd.…
de taal
gedicht
4.0 met 3 stemmen 5.901 De taal behoort aan de vogels
ik ben te mens om te vliegen
ik sta als een huis op de wereld
gebouwd en dik uit aarde
ik ben ongeveer degene
die schuilgaat binnen de muren
en uitvloeit achter de ramen
van de blauwe achterkamer
het geurt er naar mest en naar liefde
er staat een plant in een kooi
de taal behoort aan de vogels
de mens schuilt…
de taal
gedicht
4.0 met 28 stemmen 13.807 De taal behoort aan de vogels
ík ben te mens om te vliegen
ik sta als een huis op de wereld
gebouwd en dik uit aarde
ik ben ongeveer degene
die schuilgaat binnen de muren
en uitvloeit achter de ramen
van de blauwe achterkamer
het geurt er naar mest en naar liefde
er staat een plant in een kooi
de taal behoort aan de vogels
de mens schuilt…
maanvaren
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 640 ik was zestien
en vol geloof
in al het leed van poëzie
en ik dacht nog
als ik nu maar lang genoeg staar
naar de maan
dan zal er wel
een gedicht voorbijdrijven
of misschien een man, een kano
het gezicht dat ik gebouwd had uit
de rotsen van een rivier
ik keerde woorden om, strooide
letters in het wiegelend licht, ging naar zee
om…
Als ik.....
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 166 Waar is mijn huis op rots gebouwd?
Als ik een Jood zou zijn:
waar vind ik een haven
gevuld met blauwe schepen
onder witte zeilen?
Waar zijn de mannen in ijzeren pakken
die mijn kant op kijken?
Als ik een Jood zou zijn:
waar bloeit mijn roos,
wie is mijn broeders hoeder,
waar stopt de laatste trein?…
Beschrijf mij lastig
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Schrijf voor mij
Liefde passie hartstocht
Ik wil dat je blijft
Eindeloos ben jij de inspiratiebron
Wat als ik je verlaat
Blijf je dan nog lang
Hoe lang blijf je dan
Tot mijn tijd ooit vergaat
Ik wil je zien bewegen
Leven is stil in jou
De druk op je leven
Zit voor altijd vast gebouwd
Liggend op schouders uit balans
Loop je overal…
licht zal om zijn schaduw vragen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 365 handen krassen
cement uit de muur
voren sporen met vandaag
wolken grijs zonder structuur
ze schrijven pijn
met scherpe messen
vonkenregens intellect
zwermen stof nog onontdekt
gaan ze me bevrijden
de handen van mijn lijf
of komen ze nu tussenbeiden
om af te dwingen dat ik blijf
muren heb ik zelf gebouwd
om hoon en spot niet te verdragen…