Alle inzendingen over godin

Welke god of godin zou niet in de kleur van toorn of verdriet langs zo'n hemel rijden? Het alleen werd samen van welke duur... wordt niet gegrift ...in banken.…

Een meeuw schreeuwt de zee achter het duin, wind verstuift het land, passie tussen eb en vloed helm geeuwt wuivend, wortels diep in zand genegen in het zwin, het zilt bekoort en voedt, bevrijdt ze de elementen in haar aardse tuin, die kleine zeemeermin, - mijn godin -, die golf en horizon berijdt, meer waarde, meer vrouw, meer min.…

Vrouwelijkheid Daar zit ze dan De wat rijpere vrouw, mevrouw….. Neen haar naam, bij mij bekend, noem ik niet om privacy-redenen Daar zit ze dan Op een terras aan het Amsterdamse Bos Gesoigneerd haar handen op elkaar Haar ellenbogen rustend op de tafel Gekleed in een ’n licht chocolade kleurige creatie Welke plooien mooi combineren met…

En als ik als mens mag hopen op de liefde van deze godin, dan moet het wel heel gek lopen als ik ooit nog een ander bemin.…

Indien ik waar Jupijn*, ik zou mijn vrouw verklaren Voor* Juno mijn godin; indien ik had geweld* Als koning van de zee, mijn vrouw zou zijn gesteld Als Thetis koningin, bedwingster van de baren.…

speels draaien kleuren op de rollende bal beplakt met sterren twinkelen zij een miniheelal jouw handen bepalen in welke banen vingers volleren harmonie tot in het kleinste detail jij bent godin in de schepping vandaag ik was de nacht mag ik morgen mee naar het paradijs dat jij ons hebt gebracht wil melker 01/02/…

jouw maanklokje ongegerept in delen vandaag ontvangen zonder knak in de splitpen die na eerst te vouwen met hete pek en donsjes vast is aangehecht sindsdien wekt hoogst secuur walmend om het uur met terechtwijzing door je zwavelstokje dat voor de koekoek recht is opgehangen wat nu nog ontbreekt is de gesluierde godin met purperen…

wij tellen geen passen maar zweven in elkaar alles geven positie van voeten en stijl van bewegen kiezen wij uit samen leven het vaste patroon is ons te gewoon dus schonen we grenzen geven de pas de deux alle ruimte en plezier dansen onze eenheid hier als god en godin betreden wij andere dimensies glijden gelukzalig de hemel in…

in kleine mijmering oranje op het strand de huid lichtjes verbrand een zee die koelde voelde hoe de zon je hart verwarmde rust gaf en omarmde met een paradijselijk gevoel voor even was de slang er niet ik gaf de appel waar je zichtbaar van geniet jij klokhuist alle tijden mag ik met jou godin als jonge god de golven van de liefdeszee…

Onbewogen waakt het licht als een godin die met ons zinkt als lood, onsterfelijk maar dood, en droog of zacht of dof als talk, in het zilte. ----------------------------------------- uit: 'Triptiek van het licht', 1982.…

de open deuren wijd open dwazen schuiven prater de praat mijn klasje in kriskras kouten over goden die ons invallen tot we stilvallen in een meditatie die eindigt eer zij begon dan tijd wederom voor open deuren lege dwazen loos gekout over de hoge god van gister en de godin die morgen komt tot we stilvallen in een meditatie die…

Ook Pluto deed het, met Proserpina Niet zomaar vrouw of nimf, maar een godin Zij was slechts elk half jaar zijn gemalin Die in de lente terug mocht naar haar ma Of zij emoties ook ècht kon beleven Vertelt de mythe niet, 't was maar voor even...…

De vrouw had veel geheimen Zij deelde deze niet Nee, niemand kon vermoeden Wat alleen de Godin ziet De vrouw had ook veel wensen Zij bewaarde ze in een doos Ver weg verstopt op zolder Die stond daar al een poos De vrouw had vele dromen Die kwamen niet echt uit Maar wezen soms de weg nog Met harpmuziek of luit De vrouw plukte…

Sneeuwklokjes luiden ’s winters einde in. Bride is gekomen: dochter van Dagda, de Goede God, Brengster van Vruchtbaarheid voor land, volk en vee. Bride is welkom. De voor is getrokken, het zaad is gezaaid; Bride, laat het liefdevol ontkiemen in de Aarde haar diepe schoot; laat het uitlopen, groeien, opdat het straks zal bloeien;…

piepklein uiltje, de maan scheen als zilver, je kroop even warm weg in de holte van mijn hand natuurlijk, jouw teer silhouet met de mooie ronde ogen, als symbool van Athene, mijn dierbare godin ik heb je gezocht, steenuiltje, in elk verrommeld hoekje, langs het gescheurde riet of onder wijkende pannen je ontglipt me, telkens weer…

knipoog ze maakten mij ‘t innerlijk blij Zij was hèt, hoeft geen betoog en wat zij zei, maakte mij blij Een knipoog en haar glimlach ze maakten mij erg van streek Ik keek haar aan en dacht, ach wijl ik voor haar lief bezweek Een glimlach en haar knipoog ze betekenden ons prille begin Toen zij mij om de hals vloog, werd zij voor mij ..mijn godin…

spookt in mij en ik twijfel aan de toekomst, aan de mens en aan al de wonderen die liefde zou moeten en ik zou willen verrichten Er spookt gekte rond in de massasteden, de straten vol winkels, vol problemen die de omzet bedreigen De doden liggen er slordig bij Ik droom van een spook Dat ben ik, de Redder Supervrouw zonder super- godin…

van de Jaloezie en de Ongekende Zinnen, zij gunt mij, aardse vrouw, niet, nee, nooit het beminnen van deze blonde, jongeman die godin, immo, zij is de vrouw die woont in het hart van te vele vriendinnen, jaloers op mij en deze heerlijke jongeman, zij is niet te overwinnen...…

We schrijven vierenzestig, Nürburgring, de Flugplatz en het Schwedenkreuz genomen, na Breitscheid bij het steile stuk gekomen, zijn zwakte: voorsprong komt in het geding En dan slaakt zeven-achttien nog een kreet, de Porsche trekt naar links en raakt een boom en buitelt zo zijn noodlot tegemoet Het drama nog diezelfde dag compleet, Godin…

passeren het gevaarvolle genot van balanceren te proberen je lichaam vroeg me het te breken, zo dat je je kon overgeven en op de toppen van je zenuwen kon zweven ik heb je niet gespaard en rauw genomen we gingen door het diepste dal, zijn op de hoogste berg gekomen het was de hemel waar we in verrukking zijn gebleven jij was godin…

als een onstuimige godin lonkt ze mij ras naar buiten laat de aarde weer ontluiken tot een wonderlijk gezicht in haar zacht en fleurig licht laat ze vogels vurig fluiten jonge twijgen welig bruisen in geel en rood en hagelwit zo wekt ze met een blije lach mijn ooit verwaaide dromen van zomaar luieren in ‘t gras waar onder het ruisend…

De hele nacht dronken en rookten wij om denkbaar te blijven in onze verbeelding, waarin zij als onmogelijk verscheen, de moeder-godin, als koe bekeken, de borsten gespannen en ideëel.…

Ik eigen niets dan dit lijf uit 10x10x10 seconden losgewrongen Ik eigen niets dan deze geest uit 10x10x10 neveljaren losgezongen Ik heb niets dan moment monument van bleek bestek iets dat in stil water zwemt Deze eenheid mijn schepping deze godin mijn slet van ster tot stof mijn goudoutlet deze tweeheid mijn vleugels…

Laten we het maar weer hebben over het inspirerend niets zo'n begin waarin nog alles mogelijk lijkt, een godin verwekt en geboren wordt.…

aan huid, maar lichtjaren van elkaar in dit huis waarin jij en ik alleen bestonden heeft de tijd toch haarscheurtjes gevonden en allengs bleek, dat wat eerst waarheid leek, gewoon gelogen was hartstocht afgezwakt tot sleets gebeuren nog levend naast elkaar, maar niet verbonden, sterren aan de hemelbaan ik onbewoonbare planeet jij godin…

Door zeeën, rivieren en wolken opzoek Naar haar, de prinses, godin Van mijn ongeschreven boek. In haar ogen herken ik god -In Haar pracht raak ik verloren. Zij is boven de hemel verheven, uit schoonheid geboren. Ik keer terug en denk nog even, Aan toen, toen ik en zij, Samen gelukkig waren.…

vogels op de vlucht zand knarste in losse gedachten die zich niet lieten ordenen tot een vriendelijk geheel alles werd me te veel maar zee spoelde de bitterheid weg door monologen van talloze golven kwam ik langzaam tot rust heb het strand gekust mijn armen huilend gespreid voelde me eindelijk bevrijd draaide me om en zag jou godin…

Anna sensuele godin van de grachten de wereld draaide er om drank en lijven een nacht de liefde met haar bedrijven gaf niet die band die mannen verwachten Ze vermaakte zich met hun smachten en met de manlijke trots uitdrijven Ze dacht dat het altijd zo zou bijven flirt en danst doorheen de nachten Deze schoonheid zal maar kort bestaan ze…

Hun godin is in de golven ongebroken, in aarde ongewroken. Onder zand en as geslapen, wel duizend jaar, hij stond op, was klaar. Waait stof langs de kust van zielen en van sterren, kust licht van verre. De maan in de zee, gebakken voor mens en dier, licht van hemelse stier.…

Demonen bij het raam vragen aan ons kunnen jullie mee gaan naar onder er is gedonder de donder en bliksem hebben hun werk niet goed gedaan zij hangt nog aan die pilaar zij is achtergebleven er werd haar beloofd het eeuwige leven O mijn godin mijn afgrond maar win win win de waarheid overal in In dit bestaan het zal de engelen…