inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 16.602):

VROUWENGODIN

ik ben zo wanhopig, want zij wil niet luisteren,
Venus, Aphrodite, Freia, hoe je haar ook noemt
of roemt, zij weigert te luisteren

geurige kruiden verbrand ik op witmarmeren stenen,
ik buig diep, mijn sneeuwwit gewaad toont donkere plooien,
ik val hard op mijn knieën, tot bloedens toe geschaafd,
maar zij wil niet luisteren

ik beschrijf haar teder de man van wie ik houd,
zijn zachte en heerlijke lijf, zijn ziel en leden,
in zoete doch heftige gebeden,
maar zij weigert te luisteren

ja, met blote voeten betreed ik vuurhete stenen,
roep huilend zijn naam, zijn hart en zijn god aan,
in eerlijke, vurige gebeden,
maar zij weigert te luisteren

ik vast nu al veertig lange dagen, geen brood,
geen vlees, zelfs geen groente proeft mijn mond,
slechts drink ik nu en dan van lauw water
maar zij weigert te luisteren

nu besef ik eindelijk, deze vrouw die mij tart is
de godin van de Jaloezie en de Ongekende Zinnen,
zij gunt mij, aardse vrouw, niet, nee, nooit het beminnen
van deze blonde, jongeman

die godin, immo, zij is de vrouw die woont
in het hart van te vele vriendinnen,
jaloers op mij en deze heerlijke jongeman,
zij is niet te overwinnen...

Schrijver: Tjoke, 19 juli 2007


Geplaatst in de categorie: vrouwen

3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.325

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Gurien Kwantes
Datum:
20 juli 2007
Email:
teckeltjeshotmail.com
Wat móói. Dit is echt prachtig. Dit vind ik tot nu toe één van de beste gedichten van je. Top.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)