Alle inzendingen over goede tijden

Een leven dat goed is wil je niet kwijt. De tijd is kostbaar dus je moet die goed gebruiken. Elke dag die goed is, is een dag zonder spijt. Wij worden ouder, maar wat scheelt het. Ouder worden is de weg van overdachte tijd. Aan de einder vlucht een vogel. Hij kent zijn weg en is op zijn tijd goed voorbereid. Zo zijn ook wij aldoor maar zoekend.…

Mijn bloesems draag ik in het haar wanneer de lente aangebroken men ruikt de liefde voor elkaar heeft in mijn bast hun naam gestoken Ik ben de moeder van het groen draag in mijn armen goede tijden mijn wortels blijven in de grond waar ze de wormen voedsel geven Mijn bladeren verdragen elk verhaal doet rupsen glanzend weer ontpoppen maar…

Diepvriesliefde dooit niet is temperatuurbestendig. Hard bevroren tederheid hagelt in mijn hart. Diepvriesliefde plooit niet en ontwijkt behendig al de zwoele narigheid van smeltend en verward. Diepvriesliefde kooit niet ze blijft steeds apart. Ellendig en inwendig vastgezet op wintertijd en ijzig koude smart.…

Ik kon mezelf heel goed bedruipen, door regelmatig met mijn hand in iemands zak te kruipen, maar de anderhalve meter, het nieuwe normaal, ervaar ik nu als heel asociaal. Het heeft mij, mijn inkomen ontnomen, ja sterker nog, ik voel mij beetgenomen, ik groette iedereen altijd spontaan, en liet ze vaak zonder portemonnee verder gaan.…

Niet onbewogen, stil zitten, staan, het lukt niet zo lang in dezelfde houding, maar het lukt me eindelijk, zonder bemoeienis gaat alles buiten me om door, het licht, de wolken geuren, planten en dieren ik weet ongeveer wat er zal Afwachten volstaat, wachten op wat terugkomt, als herinneringen die zich herhalen, de geluiden elke…

's Avonds dansen we vrije expressie, ik ben vrij en veilig in het kamp Er is maar één slot, één man die de sleutel heeft, want wie zou naar buiten willen? Kom maar kijken door de draden van het hek we verbergen niets Lijntrekkerij, stiekem gedoe, een verkrachting alles wordt gezien en dan voert de politie je snel af naar het…

Je hoort de glashuid die ons scheidt vaak rinkelen. – Weer een uitbraak.…

Stilletjes kwam je in mijn leven Allengs meer en meer Samen al die jaren overleven Kwaad, goed, geluk en pijn Ik weet het niet meer, het heeft zo moeten zijn, Alles ging voorbij, maar jij was er altijd, jij bent gebleven…

Voor alles wat wij waren, wij bestonden voor elkaar wij stonden zij aan zij jij niet belangrijk beter dan ik maar gelijken wij bereikten een hoger doel: namelijk vriendschap, en zelfs kameraadschap met diep, innig gevoel!…

Kijk je in slechtere tijden met heimwee terug naar wat je toen had maar toch niet goed genoeg was besef je wat je nu mist Was het niet in betere tijden dat je vergat dat het goed ging teveel bezig met nog weer beter in plaats van gewoon te genieten van wat het nu je toen bood…

We staan dicht bij elkaar zonder elkaar aan te raken dat doen we ondergronds in het luchtige wormenbed ver van de kwetterende eksters op onze armen, de pijlen van de piepende parkieten met het nieuws van de dag en de schreeuwende meeuwen We doen het in het donker likken aan elkaars sappen en verstrengelen ons Mieren dulden we niet…

Hé, je bent er weer Toevallig. Net als ik dus Nou ja, net als gisteren Zijn dat afwikkelschoenen? O, dat is een moedervlek hier, bedoel je, je wijst toch naar hier? nee niet dichterbij komen! .....Je schroeit me nu al! .....je steekt mijn fantasie aan .....er breken brandjes uit .....de rook benevelt me .....en ik wil daverend laaien…

nu het virus blaffend gaten in het leven vreet weten we dat bomen geen gouden appels dragen nu stemmen verstarren in monotone virustaal wekken we ongeboren woorden tot leven nu we de wet op de zwaartekracht tarten verheffen we gewone mensendingen tot kleine mysteries nu we in de stilte stiller worden…

nachtelijke dichter onverdroten voort kinderhanden tekenen het ei in de buik van de rode hen de lantaarnpaal neemt de benen samen met het licht een man met één voet op het dak speelt cello over Tevye’s klacht in het gesloten huis versteent de angst tot een monoliet in het licht van de tovertuin schittert een rivier het is de tijd…

Geef ze maar thee .....Luister, de bomen vallen .....Heerlijk, het geluid van bijlen .....die de boomgaard kappen .....De tijden veranderen .....Speel! Ik wil het vieren! .....Dan kunnen jullie daarna vertrekken Ik weet het niet, ik wil weg Waarom zijn we zo oud geworden?…

Nu het winter wordt en de bomen niet vol in het blad hebben gestaan huiver ik om wat er komt om de huiverende mensen in een winter van misschien wel veertig jaar, als een eindtijd van de woekerende groei en ook om de winterkou in onze harten omdat ons leven steeds meer levens kost en steeds meer verdriet Als we er niets aan doen zullen…

fijne herinneringen geven je een goed gevoel een goed gevoel over de tijd die achter je ligt een goed gevoel over wat je toen mee hebt gemaakt een goed gevoel omdat het nu ook voortduurt maar fijne herinneringen krijgen soms iets extra's iets extra's over de tijd die achter je ligt iets extra's over wat je toen hebt meegemaakt iets extra's…

heb de tijden in je spoorboekje iets aangepast zodat je wat meer tijd hebt voor de juiste overstap naar het goede spoor ik zal er staan…

dit is de tijd van angst en moed van wanhoop en van hoop van licht en duisternis van waarachtigheid en nep dit is de tijd van vasthouden en verwaarlozen de tijd van vergeten en herinneren van goed en slecht dit is de tijd van onschuld en vertrouwen wat is tijd wat een tijd…

na vele dagen en nog meer uren dacht ik plots even terug aan jou het was een tijd geleden… niet gezien of niet gehoord maar zeker niet vergeten je was diegene die mij en anderen kon laten voelen het leven is opnieuw begonnen bij goed verscholen doch ongelukkige momenten drong je binnen in menig hart het deed geen pijn je was voorzichtig…

In universeel water Degene in wiens armen je ligt Na je landing In deze wereld De navelstreng doorgeknipt Maar ze is er Ze is degene die jou voedt Jou woorden en wolken leert Degene die jou na vallen weer opstaan laat Zij is degene die op een voetstuk staat Van wie je je later losmaakt Om nog wat later terug te gaan Voor wat goede…

Hé, jou een tijd niet gezien. Meid wat zit je haar leuk Is dat shirtje nieuw misschien? Toon eens interesse in een ander het kost je immers niets. Groet eens iemand aardig als je wandelt of als je fietst. Ook al ken je iemand niet zo moeilijk kan het niet zijn. En geloof me maar,dat gevoel dat is vaak heel erg fijn.…

Hoewel ik elke vrouwelijke ronding Als ouwe bok maar al te graag bezie Beschouw ik toch de week der lingerie Als seksuele uitwas en een onding. Goddank, dames, gebiedt nu het fatsoen Uw bovenkleding gauw weer aan te doen.…

beetje Beethoven, een vleugje Bach of gewoon een frivool orkestje met een bombardon waarvan de slagen galopperen over het pleintje alwaar ik woon als ik mocht hopen wenste ik jou al mijn liefde, een reis naar de tropen een licht getinte huid, doch mijn adem is niet toereikend en draag jij met mij het heden zoals het is en het is goed…

je hoeft geen dank je wel te zeggen ik heb het met liefde gedaan je hoeft je niet opgelaten te voelen ieder mens heeft het recht te bestaan er zijn altijd tijden van verdriet dat overkomt iedereen in zijn leven en toen ik zag hoe moeilijk je zat hielp ik gewoon, ook langer dan even nee, je hoeft geen dank je wel te zeggen je ogen en je…

Ik heb weleens Begeerd Dat Het vele goed zou zijn Maar… Ik heb nu geleerd Dat Slechts het goede Veel is…

Kijkend naar jouw stille handen grijp ik naar het ogenblik. In het besef dat hier de wanden meer weten van je pijn dan ik. Handen die verkrampt als vuisten vochten tegen felle pijn. Maar nu in een deemoedig luistren voor eeuwig nu gevouwen zijn.…

Ik hoop dat je weet dat jij was wat ik wilde, Dat jij de onrust bij mij stilde, dat het goed was Dat jij bij mij was, Het was alles wat ik wilde...…

en dan zit ik weer aan haar bed een stilte, mijn gevoel niet goed kunnen uitleggen waarom is praten toch zo moeilijk ineens terwijl ik nog zoveel had willen zeggen?…

goed als het dan moet als het werkelijk niet anders kan laat dan het zonnetje maar schijnen als je mij maar niet lastig valt met positieve gedachten hendrik…