Alle inzendingen over kudde

Een kudde communisten, een zwerm socialisten en een groepje fascisten praten wat. Linkse liberalen, een twaalftal creationisten en een veel rechtse rakkers denken wat. Het volk spreekt met veel kabaal over meningen en overtuigingen. Als de feiten spreken wordt het stil. Als realisten praten is het duidelijk.…

Waar naalden wuiven Schapen grazend in het nergens land Jeneverbessen in vochtige valleien De tijd mag even eindeloos stil staan Hakhoutstruwelen eeuwen oud Grafheuvels en hessenwegen Het wild struint vertrouwd Hier werd Willem Koestapel’s hutje gebouwd Hij las de heide In Veluwse woestenijen Z’n kudde toevertrouwd Hij was met de natuur…

de reiziger staat stil hij overwelft de gehate vlakte hij wikt de taal van zijn herinneringen het lied des vaderlands de reiziger leeft in gemeenschap met uur, dag en tijd hij groet de nederige passanten en de bloemen aan het venster loopt gezwind over het water peilt de weemoed van de vissen hij bezielt geen plan stuurt geen kudden…

altijd is er de massaliteit die broeit waar anonimiteit de kiem is voor kwaadaardig verzet alleen stilte en het persoonlijk gebed laat onze weerstand komen tegen de dwazen die op wereldmacht azen zwarte schapen worden als eerste geliquideerd omdat zij de kudde met onrust omgeven in hun niet gemanipuleerd leven nog steeds restten…

toen zij het huis verliet verdween uit de chaotische roedel waar ze slechts een naam had en haar plaats kende belandde zij in een andere vreemde kudde ze leerde waar ze slapen eten bidden moest wie de wolf van de meute was wie de hond haas of het hertje was omringd door luidruchtigheid voelde ze bevrijding het was een vlekkeloze…

een zaal die nog weerbarstig lacht en wacht met warm applaus ik het enig lichtpunt in het zwart die met klam zweet de sof afwacht ik knip de wilde haren weg breek zacht met wat ik zeg hun weerspannig ik tot zij met honger blik alles uit mijn handen eten hun eigen egootjes vergeten ik herder weer en hoed de kudde met mijn schapen…

De kudde van boer Geert heeft het gehad Het stemvee dat eerst alles leek te slikken Blijkt zijn gedrag  niet langer meer te pikken ' Wij zijn gekoeioneerd, we zijn het zat!…

Ben vandaag een beetje moe mag ik bij jouw kudde blijven? Somberheid zal overdrijven.…

krimpen van verlangen naar grond, geen akkers maar eigen graslanden niet langer verdreven worden door de boerenzonen met hun honden, muizen en wantsen in de bedden voor hun zieken en hun zere rug van het ploegen en het planten wieden, oogsten en malen van het graan Ik ben verder gegaan dan mijn vader, met mijn kudde…

zin gaven aan leven ik ben begonnen met luisteren in de stilte van niet weten daarna fluisteren om de vaste cirkel rustig te doorbreken inspreken was de trigger zonder echt te preken met het bespelen van emoties kregen wij oneliners op zicht voor het doel heiligt middelen zijn wij toen gezwicht het heeft helaas een kudde…

ik wil het spel niet meer spelen van alles nemen en heel weinig geven ken de decors met hebzucht belicht applaudisserend publiek naamloos uit de kudde gevist bekende gezichten uit het glamour en societygebeuren liegen hun lach in valse kleuren ik zonder me af kan met de manipulaties in opvoeding en werken niet leven voel me outcast…

er is weer een herder neergestreken die eigen wijsheid verbetert in taal en teken zing zijn lied draag de leiband like zijn kudde jij nu nog onwetend lief hij is de ster hoedt met halfgoden en zijn virtuele leiderschap de volgzamen op zijn pad doodt initiatief miskent het eigene prijst de hype want die maakt iedereen gelijk…

ik breng geen groet aan duizenden in een stampvol stadion met geestdrift en applaus leid de kudde niet die zonder herder voedsel zoekt en enkel slaapt en poept mijn woorden heb ik aan de lucht gehangen om in weer en wind ieders aandacht te vangen duurzaamheid is de nieuwe kwaliteit geen snel consumptiegoed maar liefde en medemenselijkheid…

aller dingen, in de herfst van mijn bestaan; verstand langzaam de overhand krijgt over de - primitieve emotie, die zonder natuurlijk onderhoud verstek laat gaan; ik m’n herfstig lijf besla om winterhard ‘n levens winter te doorstaan; - besef ik dat de werkvloermens onderweg is naar nergens, het eeuwige systeem van grazende kudde…

De kudde eist het recht zich te verdoven. NOS journaal 13 april: Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren voert in het kamerdebat over verbod op ritueel slachten aan, dat 'volgens wetenschappelijke onderzoekers dieren zich nog vier minuten lang bewust zijn van stress.'…

ze stonden onder het bladerdak de koppen bij elkaar gestoken hun konten naar de weg gekeerd moe murw misschien van het ononderbroken geraas op de weg liever en saamhorig luisterden ze naar het zachte geruis van de wind het suizelen van de bladeren zelfs de kabbelende regen kon de kudde bekoren ze wisten ook van…

wist ik als kind al de kudde te verlaten. Slechts buiten de stad en weg van de straten, diep verscholen in bergen en in bossen wist ik mijn grieven even te lossen.…

langs het water van de rivier voor de zeedijk blazen hoge schoorstenen triomfantelijk grijze wolken uit de laatste dorpelingen overleden de klinkerpaden verdwenen een praatbankje bleef leeg op het verlaten kerkhof in de verte zien we boerderijen met dichtgetimmerde luiken een kudde pony's en wat knotwilgen de mensen hadden geen…

Langverwachte landschappen suizen eindelijk voorbij Een schel afroepen van de bestemming Ik voeg mij terug in de kudde En verdwijn.…

ik heb alle rollen uit de stal al gespeeld in de kerst van mijn dromen wist mij een herder met kudde en schapen spraken samen in blaten hadden de ster snel in de gaten was jozef met ezel vol liefde en trouw zijn hoogzwangere vrouw verzorgend bij winterse kou in maria heb ik mij moeilijk kunnen verplaatsen haar onbevlekte ontvangen…

zijn kering in geordende structuur ook het beton oogt lief in kleur gerankt met stalen tuien om water naar zee te kunnen spuien de grote werken van weleer grondvesten vertrouwen wij tunnelen nu liever dan dat we bouwen de nieuwe maatschappij flitst in blauw licht langs talloze schermen door vingers aangewezen laten herders die kudde…

En ik, ik deed alsof ik Niemand heet alsof ik zijn vraag stellen hoorde als ieder ander, hij mij aankeek als ieder ander Jaren later, op een cursus, is Niemand nog altijd dertien: als ik het weet vraag ik geen beurt - als ik de beurt heb weet ik niets Onder de kudde verborgen, verdomd, blijf ik eraan ontsnappen dat niemand ontkomt ----…

Mijn hoofd bonst vol verlangend naar bed Onderhuids zwachtelt een kudde witte wazige watten In mijn borst bronst het hart luidkloppend met geen enkel verlangen, dan het zich neervlijen in zachte vergetelheid Armen hangen als lappenpoppen langs de witte lome lakens Het dekbed tiert als een weelderige berg zacht droomverlangen.…

ik had een vredige kerstnacht verwacht dacht mijn schaapjes op het droge maar het zwarte dat ontbrak we zijn gaan zoeken op de velden waar herders hun kudde telden klopten aan bij stallen het bleef spoorloos voor allen heb mijn kerstgroep toen eens goed bekeken maria jozef en de beesten ook daar geen taal of teken van mijn vermiste…

( pa ) leven in het voel van verlaten wuivend op een kaal heideveld zoals het dorre dopjesgras gevangen in een wirwar als van zwevend spinrag over het koude moeras een dof berkenblad in ongedurigheid cirkelend rond verarmde grond gelijk de nijverige herder die een schamele kudde drijft in eenzaamheid verstomt de staf als…

Noem hem maar een olifant die opeens amok maakt wil rennen over de vlakte baden in een modderpoel proeven van het vrije gras trompetteren zo luid hij kan vurig paren in de kudde treuren bij de knekelgraven van zijn vergane vaderen terwijl hij nog opgesloten zit in een kast waar hij niet zijn wil o ja en beschouw jezelf en alle anderen…

De mens is een wild dier in een kudde, een groep die zich organiseert om getemd te worden maar het valt niet mee om de systemen goed te krijgen Er zijn onverwachte effecten of knellende eisen Niemand is verantwoordelijk Leiders afzetten, dictators vermoorden maakt niet uit Het volk gedoogt de opvolger Er is hulp nodig Van buitenaf…

In de tijd waarin we nu leven Is het gros van de gemeenschap Een kuddedier dat graast Van het kale dorre gras Slechts een enkeling verlaat de kudde En vindt in een kleine hoek in het weiland Een ongeschonden graspol die schittert in het zonlicht Degenen die verkiezen om in de menigte te blijven Krijgen niet de kans om een glimp op te…

vlakte Hij wikt de taal van zijn geheugen Het lied des vaderlands De reiziger leeft in gemeenschap Met auto, bus en trein Groet de nederige passanten En de bloemen aan het venster De reiziger is een held gelijk Loopt gezwind over het water Peilt de weemoed van de vissen En de achterdocht van zijn gezellen Hij bezielt geen plan Stuurt geen kudden…

In 't geruizeloze gonzen Van 't doorzonde hemellicht Lost een vlokje op in 't zweven Van de wolken, uit het zicht Lichte vaart in 't eindeloze Tijdloos op het eerst gezicht Van de kudde losgezongen In z'n eigen spoor op drift Solist met ingehouden stem De ongehoorde, die ik ken Van mijn zuivere geweten Alsof mijn geest het…