Netgedichten

netgedicht (nr. 51.903):

Ons laatste avondmaal

ik breng geen groet
aan duizenden
in een stampvol stadion
met geestdrift en applaus

leid de kudde niet
die zonder herder
voedsel zoekt en
enkel slaapt en poept

mijn woorden heb ik
aan de lucht gehangen
om in weer en wind
ieders aandacht te vangen

duurzaamheid is
de nieuwe kwaliteit
geen snel consumptiegoed
maar liefde en medemenselijkheid

de zorg voor nu
en later staat centraal
als we niet veranderen eten wij
binnenkort ons laatste avondmaal