1055 resultaten.
[ Vergeef me, ik zal ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 7 Vergeef me, ik zal
niet meer zoveel verlangen --
en meer ontvangen.…
Vergeefs
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 174 ze zoekt in haar zakken
naar het treinkaartje
een bewijs van retour
in de hal wacht ze
een man met lange tanden
brengt haar een briefje
een illusie armer
zoekt ze op het perron
naar haar vertrektijd…
Vergeefs
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 657 Sylvia Sylvia, open je ogen
jij schone deerne
jouw lijf zo geknokt
toch heeft het je bedrogen
Sylvia Sylvia, sta nou op
veertig jaren jong
in de bloei van je leven
gebroken in de knop
Sylvia Sylvia, moegestreden
omringd door een zee
van zonnebloemen
en geliefden zachtjes uitgetreden…
Vergeef je!
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 535 straatgeschreeuw zo graag vergeven, want het was niet
werkelijk jij, maar de nare gevolgen van je proces,
wat ik triggerde, gek genoeg, liever deed ik het
volkomen tegendeel, maar ik zat gevangen in je web
van aantrekken en afstoten, de macht van je schoonheid
en je sterke heksenmanieren, die mijn ziel betoverden,
lieve evenzeer gekwetste, ik vergeef…
vergeef
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 510 sterke armen
strekken zich uit
strelen mijn rug
de wereld leeft
mijn hart ademt
en ik zweef
in een gedicht
van blauwe wolken
die niemand kent
onrust
als ik doorloop
naar de hoek
van de straat
waar ik jou niet meer herken
alleen
in mijn gedachten
keren tranen
terug…
Vergeefs
gedicht
3.0 met 3 stemmen 4.009 Het plan was eenvoudig:
wij zouden stelen
hun blijdschap
om een onverwacht
goed gezwegen moment.
Armen en benen in de maat
zouden we ver komen
en alles hier op onze berg verzamelen.
De hellingen met schuim bedekken,
handhaken plaatsen waaraan vrijpostige lieden
door ons opgehesen worden;
van die toeristenverrekijkers
waardoor je voor twee…
Vergeef me
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 152 ben ik, jij bent jij, bij elkaar zijn jij en ik wij
Vergeef me omdat ik mezelf ben
Omdat ik al vergeven ben door mezelf
Gesterkt door mijn fouten en mijn ongeluk
Ben ik mezelf geworden, zonder het te weten,
Heb ik geleefd
Vergeef me daarvoor niet
Want enkel ik weet wat ik wil
Vaak voel ik me verdwaald…
Vergeefs
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 347 Al was alles vergeefs
alles vergeefs,
dan deed ik toch alles
voor jou,
lieve priester van mijn leven
goede herder
en alles voor jou,
lieve God
alles voor jou.…
Vergeefs?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 146 Vergeefs heb ik je naam gevraagd
om in jouw erbarmen te graveren,
verdrink me in het eenzaam zijn,
zaaigoed uit de morgengloed
doet mij bezweet ontwaken,
een vurig nachtveulen heb ik
aan de blindste en tevens
de laatste bieder verkocht
kloppend in het uurwerk van het
lot, zal het masker van het hart
kleur bekennen voor het bloedt…
Vergeef me
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Vergeef me
Steeds maar de vraag waarom leef je
In mijn leven een nieuwe start
Het Leven heeft me getart
Ik zeg het niet vaak maar het komt uit het hart
Eindelijk een comeback van Danny van Strien
En een hele nieuwe start…
Moonlight Sonata
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 209 Geen enkele sonata heeft een zo goed
Begin als de moonlight sonata heeft
Euforisch gevoel die dit werk geeft
Is met geen enkele sonate die zo goed
Te vergelijken is, het neemt je mee
Terug naar je jeugd toen alles zo simpel leek…
Zwart gat ?
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 36 Bij sterrenkundigen is het groot feest,
Euforisch zijn die, echt in alle staten.
Een kleurenkiek van verre zwarte gaten,
Alsof er eentje zelf bij is geweest.
Dus iemand die een kleurenfoto schiet
Van een zwart gat, wat klopt hier nou weer niet?…
Wat volgt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 353 Kraaien koolzwart
een roodborstje
een merel braamzwart
een specht grasgroen
een ekster zwart-wit
een kanarie
een lijster gespikkeld
wat volgt
is veel te ingewikkeld…
hemels plafond
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 145 geen herinnering zal louter
euforisch zijn want er hangt
altijd wel ergens een
flard van een wolk
sluimerend in één of andere
hoek van het hemels plafond
we kunnen het verbloemen
doch tegen beter weten in
heeft hetgeen je beweert
tóch iets van twijfel…
Ontspoord
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 5.969 Een machinist uit de plaats Wijster
Zong tijdens zijn dienst als een lijster
Tot van een perron
Er plots iemand sprong
Sindsdien is ie 't spoor geheel bijster…
euforische liefde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 Ze kijkt me aan
Ik ben niet in haar buurt
Door als een goede macht gestuurd
blijft ze staan
Ze is heel ver weg
Maar altijd overal
Zij is de oerknal
Alle woorden die ik zeg
met een euforische toon
Haar overweldigende aanwezigheid
Haar ongeëvenaarde schoonheid
Haar schenkende liefde op een godentroon
regerend met alles helend machtsvertoon…
mijn natuur
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 391 vergeef me
bladerloze zomers
vergeef me
eeuwige herfst
wortels schieten soms verder dan
takken reiken niet altijd
vergeef me
de speling van mijn natuur…
Je was zo welkom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 286 in liefde ontkiemd
is de tweedeling
spoedig tot stand
gekomen
de vreugde over
dit prille begin
euforisch doch
ingetogen
bezegelde dit ons
geluk totdat onheil
zich aandiende
en jij niet langer
de onze bleek
~ Voor Suzan & Gabriel ~…
Magneet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 241 Tegen mijn euforisch droombeeld.
Kon het magneet ons maar binden!…
DE LIJSTER ZINGT
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 563 Een lijster doorbreekt de stilte
een lied zo mooi gezongen
heeft liefde en respect bij
alle mensen afgedwongen.
Hoe wonderlijk dat machtig stemgeluid
uit één zo'n prachtig beestje
het steekt zijn kopje in de lucht
en viert zijn eigen feestje.…
Zanglijster
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 266 O kijk, een lijster bij ons in de heg,
z'n pootjes stevig rond een tak geklemd.
Het open bekje kwettert ongeremd.
Heel even houdt-ie stil, dan is-ie weg.
Het takje veert, weet wat een eer het was.
En ik negeer de poep op mijn terras.…
ik begrijp het!
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 616 met een fakkel rende ik
over het maanlandschap
in een donker trainingspak
ik was werkelijk verlicht!
En om mij heen rende mensen
met vlaggen in hun hand te
zwaaien, heftig de stokken
heen en weer. Met de an-
dere hand maakten we knijp-
bewegingen richting de aarde,
zo van: 'wij zijn lekker hier
en jullie zijn lekker daar!'
ik had…
Stil zitten
snelsonnet
3.0 met 19 stemmen 1.038 Uw spreekverbod geeft u geen recht tot klagen
Pleegt het OM aan Louwes uit te leggen
Want wilt u toch publiekelijk iets zeggen
Dan hoeft u er alleen maar om te vragen
Maar niet hardop hoor, want u heeft per slot
Van rekening dus wel een spreekverbod…
Allerlaatst
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.422 Ergens ver weg ruist een stem
terwijl een eerbiedig suizen
door het eikenhakhout glipt
Ik zie een lijster die daar onwetend hipt
door een hoofd waarin alles blijft verhuizen
Hier huist het allerlaatst van hem.…
De lijster weer
gedicht
2.0 met 28 stemmen 12.719 De lijster weer.
Die was geen avond
het spoor bijster:
z'n soundtrack
tussen de huizen
liep feilloos synchroon
met het in deze
werkelijkheid on-
ontkoombaar effekt
van wolken, lucht en
dalende zon,
en terwijl ik me hield
alsof ik voor dood lag,
floot hij.…
Een lijster op een takkie
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 204 Och was ik maar een lijstertje
een lijster op een takkie
Ik zou zo nu en dan wat fluiten
en deed links en rechts een kakkie
Och had ik maar haar vleugeltjes
zo kon ik kiezen welke twijg of tak
ik nemen zou om de werkelijkheid
te beschouwen op mijn gemak
Och had ik maar haar verenpracht
dan liet ik hier en daar een donsje
vallen op iemands…
iPhone 5
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 428 De rij leek lang, slechts tweeëntwintig uur
stond ik op ’t natte, koude, Leidseplein
Euforisch was het om er bij te zijn
voor ’t hebbeding en helemaal niet duur
‘k Heb wel de griep en het begin van jicht
Maar móói is tie en plát en snél en lícht…
ode aan de Vlamingen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 496 Dood zijn wij
en tóch zijn wij in leven
zij aan zij
staan wij
naast elkander in ons nauwe graf
Struiken, modder, ijs en steen,
vertellen niet,
kunnen doden echt niet leren spreken
zoals men ziet
het gelaat gaat snel verbleken
het wordt koud
Slechts even
was het streven
de hel te overleven
al wat ons na al die tijd
nog steeds
in leven…
vergeef me, engel
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.840 hoe kan een woord
de weg naar het leven volgen
wanneer een kind de nacht ingaat
hulpeloos achter het enige raam
van eeuwigheid
waarin alles verdwijnt en aan de wind
wordt toevertrouwd
hoe kan hij het doodgaan begrijpen
als de dag nog maar nauwelijks heeft
ademgehaald
zijn ogen nog nooit het licht
hebben gevangen
of een vlinder…
eerlijke uren
gedicht
2.0 met 69 stemmen 15.015 Met mijn opgeruimdste gezichten een dag beginnen:
probeer ik het eens, blijkt hij niet op te lichten. Niks geen
schaarsgbebloemde voorbijgangerslach in mijn raam
of dat kind op haar vuurrode fietsje dat me wolkenloos
zwaaide en zag - eerlijke uren
waren het vandaag. Dodelijke,
onverkwikkelijke, hopeloos
uitgekeken uren.
-------------------…